Rianne: ‘Mijn man verbiedt me om een tattoo te laten zetten, maar ik wil het zo graag’

Opgegroeid in een degelijk gezin waar ‘doe maar normaal dan doe je al gek genoeg’ het credo was, voelt Rianne dat ze uit haar te strakke cocon wil breken. De mededeling dat ze overweegt een tattoo te nemen, roept heftige reacties op bij man Bert. Hij dreigt met weggaan als Rianne haar wens daadwerkelijk doorzet.

“Eerst was hij verbaasd en dacht dat ik een grapje maakte en toen hij in de gaten had dat ik serieus was, werd hij woest. Of ik wel goed bij mijn hoofd was! Wat zouden zijn vrienden er wel niet van denken als zijn vrouw allemaal plaatjes op haar lichaam zou laten zetten? En of ik me wel realiseerde wat voor een verdriet ik mijn ouders zou doen.” Ergens had ze zijn reactie ook wel verwacht, Bert is een keurige ingetogen man die zich drukt maakt om wat anderen van hem en zijn gezin vinden. Uit de band springen komt in zijn woordenboek niet voor en Rianne merkt dat ze los wil.

Angie

“Ik ontmoette een jaar geleden tijdens een meditatiecursus een vrouw met wie ik onmiddellijk een klik had. Ik had me op aanraden van mijn huisarts opgegeven voor die cursus omdat ik zo onrustig was. Na het mediteren wisselden Angie en ik nummers uit omdat we elkaar graag nog eens wilden zien.” Tussen de vrijgevochten Angie en behouden Rianne ontstaat een vriendschap. De tatoeages die Angie overal op haar lijf heeft, vindt Rianne fascinerend. Al een tijdje loopt ze met het idee rond de namen van haar kinderen op haar arm te laten zetten.

Kinderen in inkt

“Het lijkt me zo prachtig om mijn kinderen letterlijk dichtbij me te hebben, hun namen in inkt voor altijd op mijn huid te dragen. Samen met Angie heb ik een ontwerpje gemaakt. De namen Sanne en Siara in sierlijke letters en daar rondom hartjes en een klein engeltje. Ik wil dat graag op mijn bovenarm, want ik wil het zelf ook kunnen zien en bovendien kan ik het als het nodig is, bedekken.” Als Rianne opgewonden het ontwerp aan haar man laat zien, wordt ‘ie woest. Hoe ze het in haar hoofd haalt dat te doen. “Heeft die zweefteef vriendin zeker van je bedacht he? Dat mens heeft een slechte invloed op je. Als jij een tattoo neemt, ga ik van je af. Vrouwen met tattoos zijn ordinair. Daarmee wil ik niet worden gezien.”

In shock

De reactie van haar man zet haar aan het denken. “Erover praten is onmogelijk. Hij wil er geen woord over horen en vindt dat hij duidelijk is geweest. Ik weet dat mijn omgeving in shock is als ik mijn plan doorzet, maar eigenlijk kan me dat helemaal niet schelen. Ik ben dat truttige gedoe zo zat, ik wil mezelf kunnen zijn, de Rianne laten zien die ik echt ben en niet de Rianne die ik speel. Toen ik met mijn moeder over tattoos begon, was zij ook zeer duidelijk: dat doe je niet. Not done. Ik zei haar dat ik het overwoog en ze verklaarde me voor gek. Zei dat ze Bert heel goed kon begrijpen.”

Wat nu?

Rianne twijfelt. Angie vindt dat ze voor zichzelf moet kiezen en opkomen, maar Rianne weet het niet. “Als ik het doe, verlies ik mijn man en misschien ook wel mijn familie. Dan blijf ik alleen over met twee jonge meisjes, hoe moet ik dat allemaal doen? Het niet doen zou betekenen dat ik mezelf verloochen en dus misschien wel in lengte van dagen een ander speel. Dat ik niet mezelf ben. Ik lig er wakker van. Zie dan de tattoo op mijn arm voor me en word daarvan zo blij. Maar het idee dat Bert zijn koffers dan pakt, maakt me nerveus. Wat moet ik nou?”

Wat zou jij doen als je in Riannes schoenen zou staan? Zou je kiezen voor het bestaan dat je kent, maar waar je niet heel gelukkig van wordt of zou je lekker doen wat je zelf wilt? Praat met ons mee in de comments onder dit artikel.

Foto boven het artikel via Pexels