Je hoort het zo vaak: exen die elkaar zwart maken bij de kinderen, vrienden en familie. Marcella vond dat altijd een beetje overdreven, maar nu ze zelf slachtoffer van roddel en achterklap is, weet ze dat het waar is. “Rob maakt me bij het wie het maar horen wil, zwart. En er zijn vrienden die dat geloven en mij niet meer willen zien of spreken. Dat slaat toch nergens op?”
Het huwelijk van Marcella en Rob strandde twee jaar geleden. Tien jaar lang deelden ze lief en leed maar de laatste twee jaar van hun huwelijk was één grote sleur. “Rob en ik leefden langs elkaar heen. Ik had mijn vriendinnen, sportclub en werk, en Rob hing voor de televisie. Als ik vroeg of hij mee ging naar de film of het theater, dan wilde hij niet. Het enige waarvoor ik hem altijd kon porren was op bezoek bij vrienden of vrienden thuis uitnodigen. Dat deed ik dan maar, want zo leek het alsof ons huwelijk nog iets voorstelde.”
Relatie is werken
Maar als de sleur de overhand neemt en omslaat in irritatie, weet Marcella wat haar te doen staat: ze moet voor haar zelf kiezen. Ze praat met Rob maar die heeft geen idee waarover ze het heeft. Vindt dat ze een prima huwelijk hebben. “We moeten er aan werken, Mars, een relatie hebben betekent dat je eraan moet werken. Nou, dat vind ik dus niet. Een relatie moet gewoon lopen, vanzelf gaan. Werken doe ik overdag bij mijn baas, op de bank wil ik lekker relaxen met mijn man.”
Vrijheid
Rob vraagt Marcella of ze het nog een kans wil geven, maar Marcella is onverbiddelijk. Ze kan het niet meer en verlangt hevig naar haar vrijheid. “Rob wilde me niet kwijt en was bereid alles voor me te doen om me maar te houden. Maar ik kon echt niet meer, het was te laat.” Aanvankelijk verloopt de scheiding redelijk soepel en gunnen Marcella en Rob elkaar het beste. Dat verandert als de scheiding definitief is en Marcella een jaar na de breuk Huib ontmoet met wie ze een fijne relatie heeft. “Toen ik op Facebook mijn relatiestatus van single naar relatie veranderde, kreeg ik onmiddellijk een appje van Rob. Of het nodig was dat ik dat de wereld moest vertellen. Of ik wel wist hoe pijnlijk dat voor hem was.”
Lousy huisvrouw
Ze negeert haar mokkende ex en gaat door met haar happy life. Totdat ze van vrienden hoort dat Rob haar regelmatig zwart maakt. “Eerst schonk ik daaraan geen aandacht, hij kletst maar een end de ruimte in, dacht ik. Maar steeds vaker kreeg ik te horen dat hij maar bleef zaniken over mij. Ik zou een enorm gat in mijn hand hebben, ik zou helemaal niet zo aardig zijn als ik me altijd maar voordeed en ik ben een lousy huisvrouw die hem alles liet doen. Ik kan je verklappen dat Rob niet eens weet waar de stofzuiger staat.”
Hij mist me
Ondanks dat het onzin is wat Rob over haar rond toetert, raakt het Marcella toch. Zeker omdat de scheiding helemaal niet zo beroerd verliep en ze in de veronderstelling was dat ze in goed overleg uit elkaar waren gegaan. “Niet dus. En wat ik er verdrietig aan vind is dat drie vrienden Rob geloven en mij nu niet meer willen zien, terwijl ik dol op ze ben en ze in mijn leven wil houden. Ik weet wel dat Rob niet meent wat hij zegt over mij en dat het zijn manier is om om te gaan met zijn verdriet, maar hij maakt me wel kapot zo. Wat hij eigenlijk zegt, is namelijk dat hij me mist. En dat hij me heel graag terug wil.”
Ik mis mijn vrienden
Marcella weet ook wel dat vrienden komen en gaan in een mensenleven, maar ze baalt als een stekker dat de vriendschap strandt omdat haar ex haar zo nodig zwart moet maken. “Ik heb hem gevraagd hiermee te stoppen. ‘Waarom?’ appte hij terug, ‘ik doe toch niks verkeerd? Het klopt toch allemaal wat ik over jou zeg?’ Wat moet ik daarop nou antwoorden? Ik wil gewoon mijn vrienden blijven zien, ik heb ze nodig en ik mis ze.”
Wat vind jij? Moet Marcella haar schouders ophalen en verdergaan met haar leven? Of moet ze zorgen dat de vrienden die nu afhaken door het geroddel van haar ex weer met haar willen omgaan? Of moet ze hetzelfde doen als Rob en allerlei leugens over hem verspreiden? Praat mee in de comments onder dit artikel.
bobo -
Vervelend voor de schrijver van dit artikel. Alleen, zoals ik hierboven al lees, is dit niet alleen voorbehouden aan de vrouwen. Ik ben een man. Ik heb na mijn scheiding, afgelopen 10 jaar zelfs alleen, zelfstandig mijn kinderen moeten opvoeden. Mijn ex-vrouw ging zo ver, dat ik een maand na het verlaten mij beschuldigde van huiselijk geweld en mijn kinderen onttrekken aan de ouderlijke macht. Alleen pech voor haar, dat ik al lang, vanwege de situatie vooraf een heel dossier bij de huisarts en wijkteam had. waardoor ze zich alleen zelf belachelijk maakte.
Mensen denken voor zichzelf. Ook ej vrienden, familie en kennissen. Hoe harder hij zijn best doet jou zwart te maken, hoe ongeloofwaardiger hij zelf er van wordt. wel is het lastig. Mocht je hier echt onder leiden, dan zou ik zeker contact opnemen met de huisarts. want het is zeker erg stressvol.