Ze treft het niet met de buren. De vorige buren waren heavy metal fan en zette de stereo regelmatig op standje buren ruzie. Maartje verhuisde naar een rustige wijk met alleen maar nette mensen. “Ik heb super leuke buren, ik kan heel goed met ze. Maar de liefde is een beetje bekoeld sinds ze nieuw huisdier hebben. Die beesten verpesten ons leven.”
Ik was altijd zo prikkelbaar
Omdat je Maartje een hoog sensitief persoon (HSP) is, komt alles veel harder binnen dan bij ‘gewone’ mensen. “Hoofdpijn krijg van harde geluiden maar ook van het geklets op feestjes. Lang wist ik niet wat er met me aan de hand was, ik was altijd zo moe en prikkelbaar. Gelukkig heb ik een hele fijne huisarts en zij opperde dat ik misschien wel een hooggevoelig persoon ben. Ik ben bijvoorbeeld gevoeliger voor prikkels en indrukken dan gemiddeld. Daarbij komt dat ik alles opmerk: details die anderen over het hoofd zien, zie ik wel. Soms is dat heel vermoeiend.” Sinds Maartje het weet, kan ze er rekening mee houden. Zo mijdt ze heel drukke plaatsen en als ze naar een concert gaat, zorgt ze ervoor dat ze oordoppen draagt.
Dan maar verhuizen
De snoeiharde muziek die haar vorige buren regelmatig draaiden, was voor Maartje niet te doen. “Natuurlijk ben ik naar ze toegegaan om het uit te leggen, maar ik werd keihard uitgelachen. Een aanstelster vonden ze me en vervolgens draaiden ze de volumeknop van de stereo weer vol open. Er zat niets anders op dan een andere huis te zoeken.” Maartje en haar man en kinderen verhuisden naar een andere wijk in dezelfde stad. “Het was een verademing. We kochten een rijtjeshuis in een rustig straatje met normale mensen van wie je nauwelijks last hebt. We maakten kennis met onze nieuwe buren en het klikte meteen. Het was echt een warm bad.”
Het gekraai is gekmakend
Maar het warme bad koelde na een paar maanden snel af. “Op een goede dag werden we ’s ochtends wakker gekukeld door een haan. Eerst dacht ik dat het beest verdwaald was maar al snel kwam ik erachter dat de buren kippen en een haan hadden genomen. De beestjes lopen in een grote ren in de achtertuin. Van de kippen hebben we geen last maar van het gekraai van de haan worden we horendol. Dat gekukel gaat door merg en been en ik heb er de hele dag last van.” Natuurlijk is Maartje naar de buurvrouw gegaan en heeft ze aangegeven dat ze letterlijk niet lekker wordt van de kraaiende haan, maar de buuf zegt er ook niets aan te kunnen doen.
Tollend op mijn benen
Niet alleen is het geluid heel naar voor Maartje, ook het tijdstip dat de haan besluit een keel op te zetten. “Dat doet hij het liefst ’s ochtends vroeg. Heel vroeg. Mijn kinderen en ik worden ruw uit onze slaap gehaald door de haan en kunnen vervolgens niet meer slapen. Dat heeft slaapgebrek tot gevolg en ik merk dat de kinderen zich niet goed kunnen concentreren. Ik ben bijna tot niets meer in staat omdat ik sta te tollen op mijn benen.” Maartje vraagt de andere buren of zij ook zo’n last hebben van de nieuwe huisdieren, maar zij zeggen het niet erg te vinden. “Het kan niet zo zijn dat zij er geen last van hebben, dat beest maakt echt heel veel herrie. Dat kun je simpelweg niet negeren.”
Wat moet ik doen?
Maar zolang alleen Maartje klaagt over de kippen en de haan, staat ze niet heel sterk. “Toen ik de buren vertelde dat ik een nogal sensitief persoon ben, zag ik ze al kijken. Ze zeiden nog net niet dat ik niet goed wijs was. Ik vertel niet graag dat ik een gevoelig persoon ben, maar in dit soort gevallen doe ik het wel omdat het misschien duidelijk maakt waarom ik zo’n last van die haan heb. Ik ben zo moe en heb echt een onwijs kort lontje. Wat kan ik doen?”
Ja, wat kan Maartje doen. Heb jij een goede tip voor haar? Snap jij dat ze last heeft van de haan van de buren? Of vind je het juist vreemd want het gekukel van een haan is toch een natuurlijk geluid? Daar is toch niets mis mee? Praat mee in de comments onder dit artikel.
Bovenste afbeelding: Unsplash+
Viviane -
vraag de buren dat ze de haan ’s nachts binnen zetten, in een hok in de keuken of in de kelder, dan hebben alleen zij het lawaai