Laska heeft geen contact meer met haar moeder omdat die ruzie met haar man heeft

“Ik ben enig kind en had een onwijs goede band met mijn moeder. Ik vertelde haar alles, ze was als een vriendin voor me. Inmiddels heb ik haar een jaar niet meer gezien en mis ik haar verschrikkelijk.” Laska krijgt tranen in haar ogen. “Maar ik weiger te kiezen tussen mijn man en mijn moeder.”

Haar vader overleed drie jaar geleden en sinds die tijd heeft Laska zich ontfermt over haar moeder. “Vriendinnen hadden bewondering voor me dat ik haar op sleeptouw nam en overal in betrok. Ik vond het niet meer dan logisch. Jarenlang had mijn moeder voor mij gezorgd en nu deed ik dat voor haar. Ze had het zwaar, miste mijn vader enorm. Samen trokken ze er vaak op uit, maakten stedentrips en mooie reizen. “Ik kon me voorstellen dat mijn moeder er weinig aan vond in haar eentje. Vandaar dat ik haar regelmatig vroeg bij ons te komen eten. Op zondag kwam ze ’s middags naar ons toe. Volgens haar was het gemis van mijn vader het grootst in het weekend.”

De bekende druppel

Robin, de man van Laska, snapte dat zijn schoonmoeder veel bij Laska en hem was, maar vond dat niet altijd even leuk. Omdat ze allebei vijf dagen werken, moeten ze het van het weekend hebben. “Tja en de zondag viel al af omdat mijn moeder er dan was.” Laska merkte de onvrede van Robin op, maar wist niet goed wat ze ermee aan moet. “Ik kon mijn moeder toch niet laten zakken? Ik vond dat Robin daar maar begrip voor moest hebben.”

Op een zondagavond, als het drietal aan tafel zit, ontploft de bom. “Mijn moeder maakte een opmerking over het eten. Volgens haar waren de wortels niet gaar. Ik liet het van me afglijden maar voor Robin was het de bekende druppel.” Hij werd woest op zijn schoonmoeder. “Hij schreeuwde dat ze niet zoveel noten op haar zang moest hebben en het moest waarderen dat ze welkom was bij ons en dat hij haar gezanik zat was. De laatste opmerking kwetste mijn moeder het meest. Ze is opgestaan, liep op hoge poten de deur uit en is nooit meer bij ons geweest.” Robin vindt het best, Laska gaat er onder gebukt. “Ik heb mijn moeder de volgende dag gebeld. Woest was ze. Alles kwam eruit. Dat ze Robin vanaf het begin al een nietsnut had gevonden, onbeschoft en ongeïnteresseerd. Dat ze niet begreep wat ik in hem zag. Ze ging maar door. Op sommige punten moest ik haar gelijk geven, Robin is niet de meest ideale schoonzoon, maar ik houd van hem en dat blijf ik doen.”

Geen excuses

Zolang Robin zijn excuses niet aanbiedt, zet haar moeder geen stap meer over de drempel bij Laska. “Robin ziet niet in wat hij verkeerd heeft gezegd; volgens hem werd het hoog tijd dat ze de waarheid eens van iemand hoorde.” Niet alleen zet ze geen stap meer over de drempel, ze wil Laska ook niet meer zien. “Ik vind het verschrikkelijk, vind dat ze me dit niet kan aandoen. Robin gaat zijn excuses niet aanbieden en dus zie ik mijn moeder nooit meer. Het is voor mij niet te doen een keuze te maken tussen de twee liefste maar ook koppigste mensen die ik ken. Ik hoop dat ze bijdraait en dat we het uit kunnen praten. Want ik mis haar echt heel erg. Wie zegt me wat ik kan doen. Moet ik kiezen tussen mijn man en mijn moeder?”