Snel schuivel ik terug, manlief en dochter alleen latend, als ik bemerk dat ik de bril nog op het hoofd heb zitten! Die zou ongetwijfeld een groot beletsel zijn voor de meest uitvoerige totale body massage die wij ooit gehad hebben.
Even later liggen we met zijn drieën op een enorme molensteen en dat we niet verpletterd worden, ja, dat is mij een raadsel. Drie heren in slechts een schamel driehoekje aan, laken en lingerie naast ons om ons in te wijden in de geheimen van “het Turkse Baden”! Wat een feestje.
Welaan , inmiddels liggen we daar op die zeg maar achthoekige bakplaat. We lijken wel crèpes! De marmeren plaat heeft een doorsnede van ongeveer drie meter. Dochterlief ligt ongeveer in mijn spiegelbeeld. De wagons van een bergtrein die door de Alpen raast en net de bocht om gaat in een Zwitsers berglandschap, zo zien we eruit van bovenaf.
“Alles gut” vraagt mijn Turkse masseur? “Ja” fluister ik bedremmeld. “Allles gut”. En kijk met grote ogen om me heen. De wasbekkens langs de ‘ronde’ muren lijken uit die muren te springen als grote leeuwenkoppen. Vanuit mijn ooghoeken probeer ik aan dochter’s houding af te lezen hoe ze dit allemaal ondergaat. Manlief knijpt af en toe in mijn teen.
Na het waterbekkenbad komt het sprookje van Vrouw Holle! Dikke vlokken sneeuw schuimen over ons heen vanuit een grote katoenen zak die door de lucht geslagen wordt om vervolgens op onze armen, benen en buik te eindigen! Ik waan mij even terug in de keuken van mijn moeder, tig jaar geleden, als klein meisje op een stoeltje bij het aanrecht waar ik de groene zeep door de een emmer water klop om sop te maken. Het is dezelfde geur…..
Pfff hoe lekker is dit! Deze warme soppige zeepmassage door die harde handen, die toch tegelijk zacht zijn. Echter voordat ik ga kwijlen, wordt de schuurmachine op mijn lijf gezet en mag ik even later de slierten dunne spagetti in de ruwe peelhandschoen aanschouwen. “Alles Gut”? hoor ik op zangerige toon.
Ik probeer me te concentreren, maar de weergalmende stemmen van de drie zepers om ons heen en de oh’s en ahh’s van mijn liefdes op de tafel beletten mij volkomen. Ik sluit mijn ogen en laat het badhuis voor het badhuis. Tot nogal abrupt, na nog een warme waterbekken plonsje, de koude ijskoude douche! Arch!!
“Alles Gut” grinnikt mijn Turkse begeleider.
HIj droogt mij af en voert me af naar de Relaxruimte. Daar wacht een kop dampende honingzoete thee op ons en maken we kennis met de Turkse vijzelpot. Ha het masker! We durven allemaal niet meer te lachen, bang dat ons gezicht voor eeuwig gebarsten zal zijn!
Als we even later door onze persoonlijke buddies naar de slachtbank worden geleid, mogen we ons gezicht schoon maken en zijn we compleet clean en rein om plaats te nemen op de massagebank voor de meest ultieme kneedpartij die ik ooit gehad heb. MIjn God, wat een genot en veel te snel voorbij! Het is voorbij!
Ik word teruggestuurd naar de aarde en als ik mijn ogen open doe, is mijn Turkse masseur niet meer alleen! Ha, ook de opperstalmeester van deze fantastische spa is er bij gekomen om mij, nederige Nederlandse, uit te leggen, dat het toch eigenlijk wel heel slecht is met mijn rug! Veel stress he, allemaal opgeknoopt in mijn schouders! Kan hij fixen! Geen probleem.
Dagelijks tot we naar huis gaan, een anderhalf uur behandeling en weg is de stress!
Kosten slechts € 450. Eh… maar we gaan overmorgen naar huis!
Ik word weer afgevoerd naar de relaxruimte. Hier liggen “Jut en Jul” ook al uit te dampen met gelukzalige gezichten. De diagnoses die zei gehoord hebben, heeft ze ook niet echt geschokt! Een ischiadicus in de knoop bij mijnheer en een tennisschouder bij het kleine mevrouwtje.
Enfin, het is een middag om niet snel te vergeten! Genoten hebben we alle drie. En onze knel-, stress- en knooppunten? Ach die zijn snel verdwenen op het terras. In de warme avondzon genietend van een koel glas wijn. Daar zo nagenietend, bedenk ik wel dat ik graag met onze zaak eens een massage in hun wijnassortiment zou willen geven! Gevolgd met een leuke training in de grote wijnwereld. Want hoe geweldig deze vakantie is, van ‘wijnen en wijnen’ hebben ze hier nog niet veel geleerd.
Marja van Beek
BuyYourWine.com
Marja van Beek (1959) stapte in 1989, van een mooie carrière als hotelmanager bij de hotelketen Accor, over naar een eigen bedrijf. Met haar man Marcel nam zij de monumentale boerderij ’t Hoogje over in de beroemde oude Kerkebuurt van Soest. Hierin was al een klassiek georiënteerd restaurant gevestigd, gericht op de Franse keuken en kon zij zich geheel gaan toeleggen op haar passie voor wijn en spijs. Het samenstellen van een mooie wijnkaart zorgde voor heel wat wijngenot bij haar gasten en gaf haar veel plezier.
In 1997 vroeg de Business School Notenboom haar, als vinologe, om de lessen over wijn en spijs aan HBO hotelstudenten voor haar rekening te nemen. Vandaag de dag geeft ze met veel plezier les op drie vestigingen met een door haar zelf ontwikkelde wijnmodule, waarin zij veel aandacht schenkt aan de combinatie van wijn en gerechten.
Naast haar werk als wijndocent, is zij eigenaresse van Wijncoachingbureau Marja van Beek, waarbij ze horecamedewerkers begeleidt en traint op het gebied van de wijnverkoop, partner van de webwinkel
BuyYouWine.com en schrijft ze het blog byWine.nl
