Gezellig de tafel dekken, mooi eten in huis halen, een glaasje champagne aanbieden bij binnenkomst en toch vindt de vriendin van Ina dat ze niet gastvrij is….
Ina is nogal van de etiquette. Zo is ze super beleefd naar anderen. “Dat heb ik van huis uit meegekregen. Mijn ouders vonden het belangrijk dat mijn broertje en ik met twee woorden spraken en altijd een handje gaven en gedag zeiden. Ik ben blij dat mijn ouders ons zo opvoedden.” Ook komt Ina nooit te vroeg op een afspraak, maar ook niet te laat. Ze komt gewoon op tijd. Een etentje bij vrienden? Ina neemt een leuk cadeautje mee en zoekt vooraf ook uit waar de gastheer of gastheer van houdt. “Ik vind het leuk iets mee te nemen waar mijn vrienden blij van worden. Ik vind het altijd weer leuk als mensen moeite doen voor anderen.”
Huisdieren maken rommel
De vriendengroep van Ina is middelgroot en bestaat vooral uit heel veel oud-collega’s. “Ik wissel regelmatig van baan omdat ik niet zo goed tegen sleur kan. Bovendien wil ik mezelf telkens weer verbeteren en uitdagen en wisseling van job is dan juist heel goed. Collega’s vind ik belangrijk en ook daar probeer ik zo attent mogelijk te zijn. Een aardigheidje als ze jarig zijn en lekker samen naar de vrijdagmiddagborrel. Met veel oud-collega’s houd ik contact omdat ik het leuke mensen vindt.” Ze kan veel aandacht besteden aan vrienden omdat ze zelf geen relatie heeft. “Ik heb geen kinderen en dat vind ik soms jammer, maar ik ben de vader van mijn kinderen nog niet tegengekomen. Sommige vriendinnen raden me aan een huisdier te nemen maar dat wil ik niet. Beesten maken zoveel rommel, daar zit ik niet op te wachten.”
Wat is je wifiwachtwoord?
Geen kinderen en geen huisdieren: het huis van Ina is om door een ringetje te halen. Omdat Ina hoge eisen stelt aan haar eigen gastvrijheid, verwacht ze dat eigenlijk ook bij anderen. “Laatst had ik het daarover met een van mijn vriendinnen. Het irriteert me als mensen die bij mij op bezoek komen ongevraagd een stopcontact zoeken en zonder pardon de lader van hun telefoon erin prikken. Of dat ik de vraag krijg: ‘Ien, wat is je wificode en dan zonder te vragen of ik het goed vindt op mijn netwerk gaan. Dat doe je toch niet? Ik vind dat heel onfatsoenlijk. Ik ben van mening dat als je ergens, of dat nou bij mij of bij iemand anders is, gast bent je je ook als gast moet gedragen. Ik heb dat gezegd tegen een oud-collega die bij me kwam eten en zij reageerde zo niet leuk.”
Facebook tijdens diner checken?!
De oud-collega voelde zich aangevallen door het commentaar van Ina. “Ik vind het niet netjes als je tijdens het eten je mobiel pakt en uitgebreid Facebook en Instagram checkt. Uren stond ik in de keuken om een maaltijd met zorg een aandacht te besteden en dan geniet je daarvan. Dan pak je niet je telefoon.” De oud-collega besprak het voorval met haar buurvrouw die weer een goede kennis van Ina is. “Ja, het is klein wereldje. Maar nou komt het: die buurvrouw beweerde dat ik helemaal niet gastvrij ben. Dat altijd alles moet zoals ik dat wil en dat een aantal vriendinnen zich heel opgeprikt voelt bij mij. Ik begrijp niet waar ze het vandaan haalt. Die indruk krijg ik helemaal niet. Mensen voelen zich juist op hun gemak en vinden het fijn dat zo goed voor ze zorg heb ik het idee.”
Ontstemd
Ina is er door ontstemd en voelt zich ongemakkelijk. “Als ik nu visite heb denk ik steeds: ‘ojee, doe ik het wel goed? Reageer ik niet te fel of te overdreven? Dat is toch belachelijk. Alleen maar omdat een vage kennis dat over me zegt, ben ik helemaal uit het veld geslagen.”
Hoe denk jij over etiquette? Vind jij dat net als Ina belangrijk of neem jij het niet zo nauw? Vind je het vooral belangrijk dat vrienden het fijn vinden om bij je te zijn en lekker zichzelf kunnen zijn? Praat mee in de comments onder dit artikel.
Foto door cottonbro studio via Pexels
Erica: ‘Mijn schoonzoon doet steeds zo naar tegen mijn dochter’
Erica: “Toen Kate er 10 jaar geleden voor koos om met Bertrand te trouwen twijfelde ik of dat wel een goede keuze was. Nu ben ik ervan overtuigd dat dat niet zo is. Ik sta op het punt om me ermee te bemoeien… Verder lezen”
Margreet -
Je begint ahw al met een verontschuldiging, dat je zo bent opgevoed. Begrijp niet dat je je ergens voor zou moeten verontschuldigen. Het probleem is dat erover je gepraat is en dat zit je dwars, maakt je ook onzeker (nog meer?). Probeer daar wat aan te doen, er zijn altijd mensen die wel iets te kletsen hebben over een ander, jij mag zijn die je bent.