Het appje dat op Davids telefoon verscheen stond op mijn netvlies gebrand. Marte. Wie was Marte?! Als ik het David zou vragen, zou hij antwoorden: “Het is niet wat je denkt.” Ik was daarmee klaar. Ik wist zelf niet eens wat ik allemaal dacht. Laat staan dat hij kon weten wat er door mijn hoofd schoot.
“Wat is je adres? Waar moet ik heen?” appte ik. Het antwoord volgde direct: een smiley die niet meer bijkwam van het lachen. Ik stuurde een knipoog terug. “Zie je zo, geile beer. Kijk naar je uit.” Geile beer. Ik smeet zijn mobiel door de kamer en kroop onder de dekens. Wat een hufter. Ik voelde een enorme huilbui opkomen. Maar dat liet ik niet gebeuren. Ik sloeg het dekbed van me af en sprong onder de douche. Ik pakte mijn Marlies Dekkers uit de kast en trok mijn simpele zwarte jurkje erover. Daaronder mijn sneakers.
“Lau! Wat een verrassing. Wat brengt jou hier?” Mijn bestie Paul was blij me te zien. Ik wist dat hij aan het werk was in De Warme Gloed en wist dat hij me kon opvrolijken. Het was gezellig druk in De Warme Gloed. Aan de bar zat een vriendengroep.
“Vrijgezellenfeestje?” vroeg ik Paul. Hij rolde met zijn ogen. “Maar schat, wat brengt jou hier?” Ik vertelde over David en de appjes van Marte. Paul kwam niet meer bij toen ik hem vertelde dat ik haar had terug geappt. “Hij heeft in elk geval iets uit te leggen. Zet die loser toch uit je hoofd.” Kon ik dat maar.
Ik scande het café. Mijn blik bleef hangen op een van de vrienden van de aanstaande bruidegom. Hij had brede schouders die prima uitkwamen in het strakke shirt dat hij aanhad. Toen hij langsliep om naar de wc te gaan zag ik dat hij een zwarte cargo droeg. Niets mis mee. Paul zette nog een biertje voor me neer. De breedgeschouderde man kwam terug. Ik keek hem aan. Hij mij. De vonk sprong razendsnel over.
Hij kwam naast me zitten. “Zo. En wie ben jij?” Brutaal keek ik hem aan. “Mijn naam is Laura. En ik ben nymfomane.” Met grote ogen staarde hij me aan. “Wie ben jij?”
Het boeide me niet. Ik trok Klaas van zijn kruk en nam hem mee naar buiten. Ik trok hem een steegje in waar hij me tegen de muur aan duwde. Hij zoende zalig, zijn handen wreven over mijn billen. Hij tilde me op en zette me op een container. Het voelde koud aan. Hij stroopte mijn jurk op. “Geil wijf, je hebt geen slip aan.” Hij hield mijn benen zo wijd, dat het bijna pijn deed. Hij likte mijn kut. “Mag ik je neuken?” Ik knikte. “De vraag stellen is ‘m beantwoorden,” hijgde ik. Ik sprong van de container, leunde met mijn handen tegen de muur en Klaas ramde hem er achterlangs in. Ik vroeg hem harder te stoten. Ik wilde pijn voelen. Ik wilde worden doorkliefd. Ik wilde niet meer nadenken. Gewoon goed worden geneukt. Hij stelde me niet teleur. Huilend kwam ik klaar. Klaas draaide me om, stak zijn lul in mijn mond en spoot zijn zaad erin. Ik slikte alles door en veegde mijn lippen af. “Ik heb je toch geen pijn gedaan?” vroeg hij bezorgd. Ik schudde mijn hoofd. “Je hebt me onwijs blij gemaakt,” grijnsde ik.
Paul trok zijn wenkbrauw op toen ik De Warme Gloed weer binnen kwam. Klaas ging bij zijn vrienden staan en bleef staren. “Paul? Mag ik vanavond bij jou?”
Ik lag in het bed van mijn bestie. Hij had thee gezet en pakte een asbak voor me. “Lau, je verdient zoveel beter. Laat die hufter toch gaan.” Ik legde mijn hoofd op zijn borst. Hij streelde mijn bovenarm. “Wat heb je eigenlijk met zijn mobiel gedaan?” Ik schoot in de lach. “Nou, gewoon. Door mijn kamer gesmeten.” Het ding lag ergens achter het bed. Het lag daar prima. “Denk je niet dat hij woest is nu?”
Paul was niet bepaald mijn meest dappere vriend. Ik haalde mijn schouders op. Had voor hetere vuren gestaan.
Lees ook de andere blogs van nymfomane Laura!
Laura (36 jaar) is een nymfomane die woont en werkt in Amsterdam. Ze woont samen met haar Engelse Bulldogs, Cash en Munchkin. Elke week schrijft ze voor ons een blog over haar spannende leven als nymfomane. In verband met privacy redenen schrijft Laura onder een andere naam.
