fb

Ik Laura, nymfomane #24: wel of geen seks met de dronken toerist

Rokend zat ik achter mijn laptop. Het was zondagochtend en voor de verandering was ik de avond ervoor alleen naar huis gegaan. In café De Warme Gloed had geen neukmateriaal aan de bar gezeten. Mijn bestie Paul had me nog wel gevraagd mee te gaan naar een of ander feest. Even stond ik in dubio.

Toen ik diep in de nacht naar huis fietste, voelde ik de dag van me afglijden. Ik maakte me zorgen om Cash. Vroeg me af of de medicijnen die hij van de dierenarts had gekregen iets uithaalden. Ik hoorde de Westertoren drie keer slaan. Juist op dat moment stapte een man van de stoep voor mijn fiets. Ik was kansloos. Hij was overduidelijk dronken, mompelde zijn excuses, tilde mijn fiets van de straat, pakte mijn hand en trok me omhoog. Ondanks dat ik niets had, huilde ik. Ik was moe. De toerist schrok. “Everything fine?” Ik knikte. Hij had zwarte ogen. Ik kneep in mijn stuur. Wilde er niet in verdrinken. Dronken mannen deed ik niet. In het verleden wel, maar dat was me slecht bevallen.

Hugo hing om mijn nek. Hij was een bloedmooie man. We zwalkten samen naar huis. Opeens duwde hij mij een portiek in. Begon te kussen, zocht onder mijn shirt. Vanzelf spreidde ik mijn benen, uitkijkend naar het graaien in mijn kruis. Hij stelde me niet teleur. Ik trok hem uit het portiek. “Laten we doorlopen naar mijn huis. Ik wil je heel hard neuken.” Hugo likte langs zijn lippen. Thuisgekomen duwde ik hem op de bank, gespte zijn riem los, trok zijn lul uit zijn broek en pijpte hem. Hij werd staalhard. Ik klauterde bovenop, wees de weg en duwde hem diep in me. Een minuut, misschien twee. Toen was het feest over. De lul van mijn verovering werd slap. Juist nu ik zo geil was. Ik schuurde mijn onderlichaam over dat van Hugo. Tevergeefs.

Beschaamd knoopte hij zijn broek dicht en ging. “Sorry, Lau, teveel gedronken. Daar kan kleine Hugo niet tegen, zelfs niet als je over zijn bolletje likt.” Ik gruwelde van zijn taalgebruik. Het was me eerder die avond niet opgevallen. Ik was vastbesloten: grote Hugo moest maar heel snel met zijn kleine, slappe bolletje mijn huis verlaten. Het was dat moment dat ik besloot om nooit meer een dronken man mee naar huis te nemen. Hoe geil ik ook was.

Dus nee, de toerist met de zwarte ogen liet ik staan. Snel stapte ik op en fietste hard naar huis. De tranen stroomden over mijn wangen. De laatste dagen was ik een emotioneel wrak. Al twee dagen had ik geen contact met David. Miste zijn stem. Verlangde naar zijn ‘hee, lil’ fucker’. Had zin in hem. Maar ik was vastbesloten mijn poot stijf te houden; ik zou geen contact met hem opnemen. Hem laten zien dat ik het alleen ook heus wel redde. Ik wilde dat hij hongerig naar me werd.

Toen ik bijna thuis was, zag ik dat er een man tegen de muur van mijn huis stond geleund. Armen over elkaar. Mijn hart maakte een sprongetje. Het was David. Zie je nou wel, hij miste me. Hij wilde me ook. Ik was bijna voor de deur, toen ‘ie zich omdraaide en wegliep.

Aan zijn loopje zag ik dat het een vreemde was. Dat het niet mijn grote liefde was. Huilend liet ik me op het trappetje van het portiek zakken. Voelde hoe er iemand voor me knielde, een haarlok uit mijn gezicht achter mijn oren stopte.

Ik durfde niet op te kijken.

Lees ook de andere blogs van nymfomane Laura!

Laura (35 jaar) is een nymfomane die woont en werkt in Amsterdam. Ze woont samen met haar Engelse Bulldogs, Cash en Munchkin. Elke week schrijft ze voor ons een blog over haar spannende leven als nymfomane. In verband met privacy redenen schrijft Laura onder een andere naam.

Reageer ook