Jarenlang zag June er als een berg tegenop: haar rijbewijs halen. “Mijn ouders hadden allebei geen rijbewijs en ik ben niet opgegroeid met een auto voor de deur. Wij deden vroeger alles lopend, met de fiets of met het openbaar vervoer. Hierdoor konden we veel dingen niet doen. Een dagje naar de dierentuin of het pretpark was een hele exercitie, en als we familie aan de andere kant van het land bezochten, waren we uren onderweg. Zo wil ik het leven niet voor mijn kind, en daarom heb ik vorig jaar mijn rijbewijs gehaald. Maar niet iedereen steunt me in het rijden…”
Redden ons prima
Toen dochtertje Teddy drie jaar oud was, gingen June en de vader van Teddy uit elkaar. “Heel verdrietig natuurlijk, maar het is wat het is. Dinand en ik communiceren redelijk met elkaar, en ik heb niet het idee dat Teddy er veel last van heeft. Ze is nu vijf, zit op de basisschool en is een vrolijk en lief kind. Ik had haar echt een moeder en een vader gegund die samen waren, maar het is niet anders. Gelukkig redden wij ons prima samen.”
Rijbewijs halen
Sinds June alleen woont met Teddy, is er veel veranderd. “Ik ben onafhankelijker geworden. Eerst werkte ik drie dagen per week, nu vijf. Hierdoor verdien ik meer, heb ik een mooi huisje kunnen huren, en hebben Teddy en ik het goed. Een van de eerste dingen die ik deed nadat we uit elkaar gingen, was het behalen van mijn rijbewijs. Toen ik nog met Dinand was, kon hij ons overal naartoe rijden, maar toen ik er alleen voor kwam te staan, deed hij dat niet meer.”
In the pocket
June vond het heel spannend om zelf te leren autorijden. “Ik was 30 jaar en dan leer je het toch iets minder makkelijk dan wanneer je 18 bent. Gelukkig had ik een hele lieve instructrice die mij met veel geduld door de lessen heensleepte. Echt, ik dacht dat ik het nooit zou leren! Maar opgeven was geen optie; ik wilde niet de moeder zijn die afhankelijk is van anderen als er iets met haar kind aan de hand is of als we een dagje weg willen. Na 50 rijlessen en twee keer zakken had ik hem eindelijk in the pocket!”
Niet te spreken
Iedereen om June heen is heel trots op haar. “Je had het gezicht van mijn ouders moeten zien. Omdat ze het mij zo gunnen, kreeg ik een autootje van ze. Klein, maar fijn, en het brengt ons overal droog naartoe. Ik ben er zo blij mee! Alleen Dinand vindt het minder prettig. Hij heeft laatst een stukje met ons meegereden toen zijn auto bij de garage stond, en hij was niet bepaald te spreken over mijn rijkunsten.”
Veel te gevaarlijk
Wanneer Dinand na een ritje van 20 minuten uit de auto stapt en behoorlijk zorgelijk kijkt, is June zich eerst van geen kwaad bewust. “Maar hij stak vrijwel direct van wal… ‘June, echt, ik weet niet hoe jij je rijbewijs hebt gehaald, maar ik denk dat het een fout is. Ik vind je echt een gevaar op de weg en ik wil niet dat je nog met Teddy op de achterbank rijdt,’ zei hij recht in mijn gezicht. ‘Je rijdt dan weer te hard, dan weer veel te zacht. En zag je die stoepranden echt niet? Ik heb het idee dat je echt geen idee hebt wat je aan het doen bent. Ik vind het veel te gevaarlijk voor Teddy,’ ging hij verder.”
Durf nu bijna niet meer
June laat het gesprek met Dinand bezinken en denkt er ’s avonds op de bank uitgebreider over na. “Ik was heel erg verdrietig. Na vijftig lessen en drie keer afrijden vind ik niet bepaald dat het me in de schoot geworpen is. Ik heb mijn best gedaan voor het halen van dat rijbewijs, en ik heb het idee dat het best goed gaat. Ja, natuurlijk gaat het soms mis met inparkeren of schat ik de snelheid niet helemaal goed in, maar dat komt naarmate ik het meer doe. Omdat Dinand uitgesproken heeft zo weinig vertrouwen in mij te hebben, durf ik bijna niet meer te rijden. En zeker niet meer met Teddy…”
Wat moet ik doen?
Sinds het voorval heeft June nauwelijks meer gereden. “Ik ga nu zo aan mezelf twijfelen. Moet ik opnieuw op rijles? Of zegt Dinand dat gewoon om gemeen te zijn en zo de controle over mij te houden? Hoe dan ook: zijn uitspraak dat hij niet wil dat ik met Teddy de weg op ga, heeft mij veel gedaan. En ik weet niet wat ik moet doen…”
Bovenste afbeelding: Unsplash+
Cher -
Hee, als ik terugkijk reed ik ook zo toen ik net mijn rijbewijs had. Met autorijden moet je echt zoveel mogelijk ervaring opdoen voordat je de beste bestuurder bent. Dat is wat mijn rijleraar ook altijd zei. Ik zou dus gewoon lekker door blijven rijden!:)