fb

Het opvallendste verschil tussen jongens en meisjes

Het opvallendste verschil tussen jongens en meisjes werd me pas echt duidelijk toen ik onlangs op een zeldzaam moment van me-time de H&M binnenliep. Om me heen waren meerdere moeders met hun kroost aan het winkelen. Ik liep richting de kinderafdeling en bespeurde verschillende gezinnen. Eén moeder was aan het winkelen met haar zoon van een jaar of 10, een andere moeder met haar dochter van rond dezelfde leeftijd. Ik was net bezig met het vergelijken van wat winterjasjes toen ik de volgende gesprekken hoorde:

Moeder van de jongen tegen haar zoon: “ Dit is wel een stoere broek, vind je niet? “ De jongen keek quasi-onverschillig op van zijn mobieltje en zei: “Oké, mam.” Moeder en zoon liepen tevreden richting de kassa’s.

Vervolgens hoorde ik het gesprek van de moeder met haar dochter. Moeder tegen dochter: “Zoek jij nog even een andere kleur broek uit? Dan loop ik vast naar buiten. We kunnen zo wel lunchen.” “Oké,” zei de dochter, en vervolgens zei ze in één adem: “ Wat een goed idee, mama! Ik heb onwijs honger. Heb jij ook al zo’n honger? Ik denk dat ik zo’n tosti neem, met mozzarella en tomaat. Of nee, ieuw, dat is heel erg vet. Zal ik anders een salade nemen? Met gerookte kip? Of met zalm? Maar ik heb wel zin in Chocomel, zal ik dat dan maar doen? En even over die broek mam, Lisa heeft precies dezelfde. Ik wil helemaal niet dezelfde broek als Lisa. We zijn toch zeker geen tweeling! Ik wil toch een ander model hoor. Of misschien een rokje. Mam? Ma-ham?” Haar moeder keek haar aan met een blik alsof ze ter plekke een shot cafeïne nodig had. Echt, alle energie leek zo uit haar lichaam weg te trekken. En ik stond daar tussen de winterjassen en kreeg een openbaring. Oh, nee. Wat een babbelbox! Zou mijn dochter later ook zo veel gaan praten?

Tegelijkertijd realiseerde ik me ook dat ik het antwoord al wist. Vanaf het moment dat ik in de ochtend de deur van mijn dochters slaapkamer open, begint ze met praten. Ze is bijna twee jaar, maar haar woordenschat groeit met de dag. En ze kletst ons de oren van ons hoofd. Als ze wakker wordt zegt ze goedemorgen ( “Goedjemogguh!”) en doet ze pogingen om uit te leggen waar Konijn 1 en Konijn 2 hebben geslapen, hoe ze hebben geslapen, of ze zelf lekker heeft geslapen of niet en vraagt ze vervolgens in één adem of ze wat mag drinken. De hele dag hoor ik “Mama?” en als ik dan ja zeg krijg ik meteen de volgende woordenstroom over me heen gestort. Alles wordt benoemd, en met alles bedoel ik ook echt ALLES. Van elk voorwerp wil ze weten wat het is, om het woord vervolgens net zo lang na te praten totdat ze het kent. En als ze niet praat, dan zingt ze. De complete CD met kinderliedjes kent ze uit haar hoofd en als ze daarmee klaar is, volgen de themanummers van Nijntje en Zandkasteel en daarna verzint ze eigen teksten op de liedjes van de radio. Mijn dochter is een kletskous en daarmee voldoet ze prima aan het clichébeeld van De Vrouw, die ongeveer 1000 woorden extra gebruikt als haar mannelijke soortgenoot. Per DAG, heb ik ooit ergens gelezen. En dat begint kennelijk al als ze peuter zijn.

“Praat jij ook wel eens niet?” vraag ik soms vermoeid aan mijn dochter. “Nee,” zegt ze dan volgens het Bijna-Twee-Dus-Ik-Zeg-Nee-Principe. En vervolgt dan met “Mama? Mama boos? Ikke niet. Ikke thuis, hé mama? En mama thuis en papa thuis en konijn thuis en Woezel & Pip thuis en opa en oma thuis en….”

Romy Meijer (34 jaar) schrijft op haar eigen blog Dochterlief.nl over haar leven als moeder en werkt als casemanager voor een groot bedrijf. Daarnaast schrijft ze blogs voor Damespraatjes. Ze woont samen met haar man en hun dochter Elise in de buurt van de Veluwe.Naast schrijven is lezen een grote hobby. Haar blog kan je vinden op www.dochterlief.nl.

3 reacties

iooon -

Ik krijg altijd al te horen dat ik te veel praat hier thuis. *trauma*

Romy -

Nee, ik verbaasde me er ook over. Ik denk dat de huidige generatie kinderen sowieso meer de focus heeft liggen op uiterlijk vertoon, juist door al die prikkels van social media en internetgebruik. Ik had mijn eerste mobieltje pas op mijn 19e maar ik vrees dat mijn dochter er eerder bij zal zijn, puur omdat iedereen met de tijd mee gaat.

Nanouk -

Hihi wat een komisch verhaal! 1000 woorden meer per dag? Oei oei oei … Dat belooft nog wat voor later als je dochtertje puber is… Wel zorgelijk trouwens dat een meisje van 10 zich al drukt maakt om de lijn en een jongetje van 10 al een smartphone heeft (of ben ik nu ouderwets?!)…

Reageer ook