Emma en Jaap zijn al zo’n 25 jaar bevriend met Marit en Pieter. Sinds een paar jaar zijn zij anders in het leven gaan staan. “Van liefhebbers van bitterballen zijn onze vrienden getransformeerd tot een klagend, wortel-etend stel. Maar ik wil ze niet kwijt, want ik hou veel van ze. Maar tot hoever moeten we gaan? Van hun laatste verzoek ben ik nog steeds van slag.”
Eén grote familie
Een kwart eeuw vriendschap, dat schuif je niet zo maar aan de kant, vindt Emma. “Marit en Pieter zijn studiegenoten van Jaap en mij. De meeste vrienden uit die tijd zien we niet meer, simpelweg omdat we een druk leven leiden. Maar Marit en Pieter zijn altijd in ons leven gebleven, we hebben zoveel meegemaakt. Eerst de verre reizen met z’n viertjes en jaren later de all inclusive vakanties met de kinderen erbij. De kinderen zijn overigens ook nog steeds bevriend, eigenlijk zijn we één grote familie. Zo voelt het na 25 jaar ook. Ik heb beter contact met Marit dan met mijn eigen zus. Om maar aan te geven hoe hecht onze band is.”
Niks bourgondisch aan
Een van de vele gemeenschappelijke delers, is het bourgondische leven. “Of nou ja, liever gezegd: het bourgondische leven was een gemeenschappelijke deler. Heerlijke etentjes in sterrenrestaurants beleefden we met zijn viertjes. De mooiste wijnen dronken we op het goede leven. Maar dat is verleden tijd sinds Marit door Lise, een andere vriendin, in aanraking kwam met veganistisch eten. Aanvankelijk stopte Marit met het eten van vlees en Pieter haakte aan. Geen probleem, tegenwoordig is vegetarisch eten vaak nog lekkerder dan vleesgerechten. Dus als ze bij ons kwamen eten, plukte ik van internet een recept zonder vlees en bereidde dat voor ons alle vier.”
Dol op zijn gehaktbal
Marit probeert Emma over te halen om ook vegetarisch te gaan leven. “Geen haar op mijn hoofd die daaraan denkt. Ik ben veel te gehecht aan mijn stukje vlees en bij Jaap krijg ik een maaltijd zonder gehaktbal of speklap er al helemaal niet door.” Hoewel Emma het lastig vindt, vraagt ze Marit te stoppen met haar te overtuigen van hoe goed een leven zonder vlees eten wel is. “Ik vind echt dat ze onzin kwaakt en als een kip zonder kop achter Lise aanwaggelt. Sowieso ben ik nooit zo’n fan van Lise geweest, het is geen sprankelende vrouw, eerder kleurloos met een ongezond uiterlijk. Het lijkt wel of Lise Marit van me wil afpakken.”
We doen enorm ons best
De bourgondische avondjes zijn nu definitief voorbij sinds Marit en Pieter veganistisch zijn geworden en dus ook geen zuivel meer nemen en geen wijn meer drinken. “Jaap en ik passen ons aan als ze komen eten en we doen echt enorm onze best om veganistisch te koken en tot nu toe gaat het goed, hoewel de glans een beetje van onze vriendschap is.”
Dat meen je niet!
Emma maakt zich wat zorgen. “Binnenkort gaan we een weekendje naar Texel met zijn vieren. Daar hebben we heel veel zin in en ik heb een geweldig restaurant op eiland gevonden dat ook veganistische gerechten op het menu heeft staan. Helemaal top dus.” Als Emma Marit belt om te vertellen van het restaurant wordt het stil aan de andere kant van de lijn. Ik vroeg haar wat er was en hakkelend en stotend vroeg ze of Jaap en ik het een probleem vinden om, als we met haar en Pieter gaan uiteten, ook veganistische gerechten willen bestellen. Want ze willen echt geen vlees meer in hun omgeving zien. Ze gruwelen ervan en het bederft hun eetplezier.”
Nou, dat doe ik dus niet
Met lood in haar schoenen vertelt Emma haar man van het opmerkelijke verzoek van hun vrienden. “Jaap werd boos en siste dat er nu echt een grens is bereikt. Het is klaar vindt hij en aan de allernieuwste wens van Marit en Pieter wil hij niet tegemoet komen. Bovendien wil hij het weekendje afzeggen want zo heeft hij er geen zin meer in, dan maar niet naar Texel.” Emma vindt het een minder groot probleem. “Joh, het gaat om een weekendje zonder vlees, hoe erg is dat nou? Nou, voor Jaap een no go. Hij vindt niet dat Marit en Pieter de dienst uitmaken.”
Ik raak Marit kwijt
Jaap is onvermurwbaar en Emma weet niet hoe ze het Marit moet gaan vertellen. “Als ik de vriendschap kan redden door een paar maaltijden geen vlees te eten, dan doe ik dat. Zo erg is dat toch niet? We kennen ze al zo lang en dan zou de vriendschap struikelen op het onderwerp wel of geen vlees? Dat gaat er bij mij niet in. Jaap wil er niks meer mee te maken hebben, ze komen maar weer terug als ze normaal kunnen doen, vindt hij. Maar hoe ga ik Marit uitleggen dat het zo niet meer werkt tussen ons viertjes? Ik vrees dat ik haar kwijtraak en dan lacht Lise zich rot, zij heeft Marit dan precies waar ze haar wilde hebben. Zo naar allemaal!”
Vriendschap of vlees? Zeg het maar, wat kan Emma het beste doen? Zo’n lange vriendschap geef je toch niet zo maar op? Hoe kunnen de stellen het weer leuk krijgen aan de eettafel? Praat mee in de comments onder dit artikel. We zijn benieuwd!
Bovenste afbeelding: Freepik
Lisa -
Ik ben ook vegan, maar zou nooit zoiets eisen van mijn vrienden die wel vlees/vis/eieren eten. Leven en laten leven.