Op Dora’s vorige relatie is veel aan te merken. “Hij was eigenlijk gewoon helemaal niet lief. John kon enorm gemeen doen, extreem bezitterig zijn en heel erg boos worden. Jarenlang maakten mijn ouders en vrienden zich zorgen, en ze waren dan ook blij dat het twee jaar geleden over was. Niks aan die relatie was goed, behalve één ding: hij sprak altijd over ons in de wij-vorm. Mijn huidige partner Boris doet dat niet, en dat vind ik steeds moeilijker worden…”
Zo’n verademing
De relatie tussen Boris en Dora is gelukkig heel anders. “Boris is helemaal niet bezitterig en laat mij volkomen vrij. Toen ik nog met John was, ging ik nooit stappen met vriendinnen, en mannelijke vrienden waren uit den boze. Boris doet daar allemaal niet moeilijk over. Vorige zomer ging ik met mijn vriendinnen op vakantie naar Ibiza. We hebben daar heel wat gefeest, en ik heb nooit een jaloers of vervelend appje van Boris gekregen. Zo’n verademing vergeleken met John!”
Dat ik dit gepikt heb
Van John kreeg Dora elk uur een telefoontje of berichtje. “Hij appte me de hele dag door om te vragen waar ik uithing, wat ik aan het doen was en wie er allemaal bij waren. Appte ik niet snel genoeg terug of nam ik de telefoon niet op? Dan ging hij door het lint. Het ergste was: aan het einde van het liedje voelde ik me schuldig en bood ik mijn excuses aan. Ik kan me nu echt niet voorstellen dat ik dat toen gepikt heb.”
Tegenpolen
Bij Boris is Dora meteen glashelder: wat ze met John heeft meegemaakt, wil ze nooit meer meemaken. “Boris is de totale tegenpool van John. John was onzeker, Boris zit vol zelfvertrouwen. John controleerde alles wat ik deed, Boris laat me mijn gang gaan. John legde een totale claim op mij, Boris zou dat nooit doen. En toch merk ik dat het vrijlaten door Boris mij ook niet helemaal onberoerd laat…”
Ik was er ook bij!
Boris is zo relaxt over hun relatie dat Dora zich soms afvraagt of hij het wel serieus neemt. “Hij appt of belt echt nooit. Nou ja, wel voor praktische dingen zoals het maken van een afspraak of bedenken wat we die avond gaan eten. Maar niet om gewoon even in te checken en te vragen hoe het met me gaat. Wat hij ook niet doet, is in de wij-vorm spreken. Laatst vroeg mijn moeder hoe ons weekendje weg was. Toen zei hij: ‘Ik heb zo genoten! Ik vond het hotel super en ik heb alleen maar lekker gegeten.’ Dan denk ik: hallo, ik was er ook bij!”
Ik, ik, ik
Ook als Boris zijn vrienden aan de telefoon heeft, praat hij altijd in de ik-vorm. “Ik ga zo lekker lasagne maken, ik ga dit weekend naar de Efteling, ik heb een nieuw appartement bezichtigd, ik heb een fijne vakantie gehad.” Laatst zei ik tegen hem dat het mij opvalt dat hij altijd over ‘ik’ praat, terwijl het dingen zijn die we samen gaan doen, hebben of meemaken. Dan voel ik me toch een beetje buitengesloten.”
Mis het toch wel
Waar Dora de totale versmelting tussen haar en John zeer onprettig vond, mist ze bij Boris juist het gevoel van samenhang. “Ik hou van hem, we hebben het altijd gezellig en ik voel me veilig bij hem. Maar dat ik nou het idee heb dat we een heel sterk koppel zijn? Dat niet. Eerst kon ik mijn vinger er niet op leggen, maar ik denk dat ik toch een bepaalde betrokkenheid mis. Ik heb altijd gezegd dat ik nooit meer een partner wil die vraagt waar ik ben en hoe laat ik thuis ben, maar als hier nóóit naar wordt gevraagd en iemand praat alsof hij altijd alleen is, dan mis ik dat stukje verbinding toch wel.”
Andere uiterste
Al een paar keer heeft Dora dit met Boris besproken, maar hij is zich van geen kwaad bewust. “Hij zegt dat dit gewoon is hoe hij is en dat ik er niet te veel over na moet denken. En dat ik aan het begin van de relatie juist heb aangegeven dat dit is wat ik wilde. Mijn vriendinnen en familie vinden ook dat ik dit vooral niet te groot moet maken en blijven hem maar vergelijken met John. ‘Weet je nog hoe vreselijk je het vond als hij zo deed?’ zeggen ze dan. Ja, dat weet ik. Maar dit is toch echt het andere uiterste?”
Bovenste afbeelding: Unsplash+
Petra van Dorp -
Nou, hem dan maar de deur uittrappen en iemand zoeken die de gulden middenweg is? Van het ene extreme in het andere schieten is ook niet goed. Maar als je de ‘ultieme versmelting’ of ‘verbinding’ (wat een kotswoorden) zo mist, dan hoef je ook niet bij deze gast te blijven en kun je rustig op zoek gaan naar een ander.