Dit is Sandra’s voornemen op weg naar New York voor haar eerste marathon

“Ben je zenuwachtig?” en “ga je het halen?” dat zijn zo’n beetje de meest gestelde vragen aan mij de afgelopen week. Ook krijg ik van mensen te horen “Ik weet zeker dat jij zondag met een medaille om je nek loopt.”. Uren heb ik getraind, dus aan mijn conditie zal het niet liggen en ook niet aan mijn doorzettingsvermogen. Maar er zijn zoveel dingen die bepalen of je de marathon volbrengt en daar heb ik geen invloed op. Neem nou die man die zijn been in het startvak brak. De nachtmerrie van iedere sporter! Dit is een van de bizarre verhalen die ik de afgelopen week hoorde. 

Een aantal bizarre weetjes die Sandra de afgelopen week over de start van de New York marathon te horen kreeg.

• Eerlijk gezegd had ik niet verwacht de marathon alleen te lopen, maar dat ik het met 49.999 andere lopers zou doen, niet. Zoveel mensen!
• Om 6 uur in de ochtend word ik al bij mijn hotel opgehaald, terwijl mijn start pas om 11 uur is. Ik zal uren lang moeten wachten in het startvak
• Het startvak is eigenlijk een soort dorp en op kleur ingedeeld. Ik vertrek vanuit het oranje vak.  Zoals het er nu naar uitziet is het zondag 3 november droog, maar wel koud, in de ochtend ca 3 graden en later op de dag stijgt het kwik naar 11 graden.
• Warm aangekleed zijn is van belang tijdens het wachten om niet ziek te worden en je spieren op temperatuur te houden. De extra kleding die je tijdens het wachten draagt, maar niet aan wilt bij het rennen, gooi je in een bak. Die kleding krijg je niet meer terug, maar gaat naar het Leger des Heils van New York.
• Je moet je kleding wel op tijd uitdoen. Ik hoorde een verhaal van een man die vlak voordat het startschot klonk nog snel zijn extra broek uit wilde trekken. Doordat de meute in beweging kwam viel hij en brak zijn been. Hoe erg is dat! Heb je maanden, misschien wel jaren getraind om deze marathon te lopen, breek je je been voordat je ook maar één officiele meter hebt afgelegd.
• Honden aaien is een van de dingen in het startdorp die je kunt doen om je zenuwen in bedwang te houden. Verder zijn er warme en koude dranken en hoe Amerikaans: Donuts!

Lees ook: Sandra bereidt zich al etend voor op haar marathon en stapelt koolhydraten

Vechten voor een bordje pasta

Heel fijn dat ik een paar dagen de tijd heb om te acclimatiseren in New York. Samen met een aantal andere hardlopers heb ik een training in Central Park. Het ophalen van je startnummer is ook wel bijzonder, want dat gebeurt bij een speciale New York Runners Expo. Dat doe ik ook weer met die andere hardlopers.

Ik hoorde trouwens dat er in New York een run zal zijn op de Italiaanse restaurants. De borden spaghetti zullen niet aan te slepen zijn voor 50.000 mensen die koolhydraten moeten stapelen :-).

Genieten van elke meter!

Deze tip kreeg ik van een van mijn beste vriendinnetjes die de NY marathon een aantal keer heeft gelopen. En dat ga ik dus doen! Verder ga ik me niet zenuwachtig maken of ik het wel of niet haal. Het meemaken en er zijn! Genieten dus! Ik heb er zo veel zin in!

Heb je nog wat laatste tips voor me? Ze zijn meer dan welkom! Via  Facebook en Instagram doe ik van de week verslag van mijn ervaringen als beginnend, toekomstig marathonloopster! Leuk als je me volgt!

Lees hier de andere blogs van Sandra over haar marathonvoorbereiding