Al jaren werkt Heidi als caissière bij een grote supermarktketen. “Niet bepaald mijn droombaan. Het betaalt slecht, er is een groot verloop van collega’s en het werk is saai. Waarom ik hier nog werk? Ik heb geen diploma en ik heb weinig andere opties. Ik zit mijn dagen uit en doe wat er van mij gevraagd wordt. Tot een jaar geleden was mijn baas altijd wel tevreden, maar sinds er een nieuwe collega is bijgekomen is hij dat niet meer.”
Niet gelukkig
Als klein meisje droomde Heidi van een eigen kapsalon of nagelstudio. “Maar ik raakte jong zwanger en er moest brood op de plak komen. Voor een opleiding had ik geen tijd of geld en dus ben ik achter de kassa terecht gekomen. Leuk vind ik dit niet, maar ik moet iets om mijn rekeningen te betalen. Ik heb mezelf in deze situatie gebracht, dus ik mag niet klagen. Maar heel gelukkig word ik niet van mijn werk.”
Doen wat de baas vraagt
De meeste collega’s van Heidi kijken op dezelfde manier naar hun werk als zij. “De jongeren op de werkvloer brengen wat gezelligheid, maar die werken hier vaak maar kort. Als ze gaan studeren zijn ze weg en komt er weer een nieuw gezicht bij. Achter de kassa zitten dames die hier al langer werken en – net als ik- zijn blijven hangen. We doen wat onze baas van ons vraagt, maar meer ook niet. Daar worden we ook niet voor betaald.”
Welbespraakt en geweldige uitstraling
Begin dit jaar kwam er een nieuwe caissière bij die dingen anders doet dan de rest. “Joyce was met haar man en kinderen naar onze stad verhuisd en solliciteerde bij deze vestiging. Ze is knap, welbespraakt en heeft een geweldige uitstraling. Haar man heeft een goede baan en dus hebben ze geld voor leuke vakanties en mooie kleren. Een heel ander type dan mijn andere collega’s en ik.”
Dol op haar
Joyce is elke dag vrolijk, altijd 15 minuten voor haar shift aanwezig en zegt iedereen vriendelijk gedag. “De klanten, onze filiaalmanager en de eigenaar lopen met haar weg. Iedereen is dol op de mooie, lieve, vrolijke en gezellige Joyce. De rij bij haar kassa is steevast lang. En wist je dat er zelfs klanten zijn die geen zelfscan gebruiken als Joyce achter de kassa zit?! Gewoon zodat ze een praatje met haar kunnen maken.”
Ga ik niet doen
Heidi vond Joyce in eerste instantie leuk, maar ziet dat nu anders. “Ik vind haar bloedirritant. En wat ik nog het meest erge vind, is dat de filiaalmanager en de eigenaar van de supermarkt vinden dat wij een voorbeeld moeten nemen aan Joyce. Ze willen nu dat wij ook 15 minuten voor de start van onze shift aanwezig zijn en dat we als een stel zonnestraaltjes achter de kassa zitten. Nou, ik heb nieuws voor je: voor dat hongerloontje kom ik écht niet eerder en ga ik niet doen alsof ik het leuk vind.”
Niet voor het geld
Hoe positiever en charmanter Joyce is, des te chagrijniger wordt Heidi. “Het is oneerlijk dat er van mij verwacht wordt dat ik me gedraag zoals Joyce. Joyce heeft geen zorgen over geld en Joyce hóéft niet eens te werken. Laatst zei ze: ‘ik doe dit werk omdat ik het leuk vind, het maakt me niet uit wat ik ermee verdien’. Zij rijdt naar huis in een nette auto en kan elk jaar met haar man en kinderen op vakantie. Logisch dat zij vrolijk en positief is. Bij mij is dat anders.”
Oneerlijk
Het liefst ziet Heidi dat Joyce haar baan opzegt. “Daar heb ik geen invloed op. Wel overweeg ik met haar in gesprek te gaan over hoe zij overkomt op haar collega’s. Dat het niet leuk is om te zeggen dat je hier voor de lol zit, wetende dat je collega’s elke euro keihard nodig hebben. Ik hoop dat onze manager ook doorkrijgt dat de vergelijking oneerlijk is.”
Bovenste afbeelding: Shutterstock
Greta -
Jammer om zo jaloers te reageren op de nieuwe collega. Maak er zelf ook wat van, zou ik zeggen. Met negativiteit creëer je nog meer negativiteit.