Anna: “De vrouw van mijn beste vriend accepteert mij nog steeds niet”

Waar het vandaan komt, weet Anna niet, maar Josje, de vrouw van haar beste vriend Karel blijft haar maar als een bedreiging zien. “En we zijn twintig jaar verder, he? Hoe maak ik haar duidelijk dat ik haar man niet wil afpakken?”

Zoenen op feest

Het zit Anna niet lekker en tijdens de feestdagen werd haar weer pijnlijk duidelijk hoe ongelofelijk jaloers Josje op haar is. “Ja, het is bijna ziekelijk en waarom? Echt geen idee!” Anna weet nog goed wanneer ze Karel voor het eerst ontmoette. “Dat is nu zo’n twintig jaar geleden. We hadden een studentenfeest en Karel was daar ook met wat vrienden. Vaag kende ik hem, maar hij was me niet echt enorm opgevallen ofzo.” Tijdens dat feest dat toch weer een beetje uit de hand liep, zoende Anna Karel hartstochtelijk maar verder dan dat, is het nooit tussen hen geworden.

Bloemen en bonbons

Terwijl Karel oprecht gevoelens voor Anna had en deze ook uitsprak. “Was zo aandoenlijk; Karel kwam de dag na het feest naar me toe met bloemen en bonbons en verklaarde me zijn liefde voor mij. Groot was de teleurstelling toen ik hem moest zeggen dat het gevoel niet wederzijds was. Vond ik super naar om hem dat te melden, maar ik kon moeilijk alsof doen.” Er ontstond dan wel geen liefdesrelatie, een warme vriendschap tussen Anna en Karel is er vanaf dat moment altijd geweest. “Ik zie Karel als een broer; ik kan onwijs met hem lachen en regelmatig spreken we af om te fietsen.”

Haal m’n schouders op

Zonder Josje, want zij houdt niet van fietsen. “Dat deed ze wel maar sinds ze een keer een flinke smakkerd maakte en haar sleutelbeen brak, durft ze niet meer. Karel is een fietsfanaat en dat ben ik ook, dus leuk om samen te doen.” Tijdens die tochtjes bespreken Anna en Karel veel, ook best intieme onderwerpen. “Dat kan omdat we van elkaar weten: wat gezegd wordt, blijft tussen ons. Soms vertelt Karel dat Josje er slecht mee kan omgaan dat wij het zo goed kunnen vinden en dat ze stikjaloers is.”

Trouw als een hond

Maar vervelend is het wel want Anna en Josje zitten in een gemeenschappelijke vriendenkring wat betekent dat ze elkaar regelmatig tegen het lijf lopen. “En ik ben al vijftien jaar getrouwd met Diederik en ik ben zo trouw als een hond. Karel is vlak nadat ik met Diederik trouwde met Josje in het huwelijksbootje gestapt en vroeg mij als zijn getuige. Dat viel natuurlijk niet in goede aarde en hoewel ik het een eer had gevonden, heb ik Karel gezegd dat het beter is dat iemand anders zijn getuige zou zijn.  Vond Karel niet leuk, maar hij begreep het wel en waarschijnlijk heeft het veel toestanden voorkomen.”

En dan flipt ze

Anna vindt het dan ook geen probleem om rekening te houden met de gevoelens van Josje. “Dat vond ik de eerste jaren inderdaad geen probleem, maar nu we twintig jaar verder zijn, word ik het wel een beetje zat allemaal. Zo vierden we Kerst met die gemeenschappelijke vrienden en Sjoerd had Karel en mij in een team ingedeeld en dan flipt Josje helemaal. Ze wil niet dat haar man met mij samenspeelt. Dat gaat toch nergens over?”

Hij mag dan ook niet

Boos is Anna nog steeds over het weekendje weg. “Met die groep bespraken we afgelopen zomer een groot huis in de Ardennen en dan zouden we daar een midweek zijn. Lekker fietsen, eten en het leuk hebben met z’n allen. Josje kon die week geen vrij krijgen van haar werk. Kan gebeuren, zou ieder ander hebben gedacht, zo niet Josje. Omdat zij niet kon, wilde ze dat Karel zou afzeggen voor het weekend.”

Gewoon ‘n vriend

In de whatsappgroep zegt Karel de midweek af en geeft als reden op dat hij geen vrij kan krijgen. “Maar mij vertelde hij de ware reden en ik schrok daarvan. Niet alleen dat Josje het hem verbood mee te gaan, maar vooral dat Karel naar haar luistert. Hij zegt dat ze het nog steeds heel moeilijk vindt dat hij met mij omgaat. Ze is zo bang dat hij het veel te gezellig met mij heeft. Inmiddels vind ik het gedrag van Josje iets manisch hebben. Wat ze allemaal in haar hoofd haalt, ik heb geen idee, maar Karel is gewoon een heel goede vriend, niet meer en niet minder. Ik versier hem niet, ik verleid hem niet, ik ga gewoon op heel normale manier met hem om, als vrienden namelijk.”

Blijft lastig

Het gedrag van Josje begint Anna dusdanig de keel uit te hangen. “Als zij erbij is voel ik me niet mezelf. Voor mijn gevoel houd ik overdreven afstand van Karel om Josje een plezier te doen. Belachelijk toch! Mijn beste vriendin Carry opperde laatst dat Karel misschien stiekem toch nog verliefd is op me. Diederik zei dat laatst ook al, van weet je zeker dat Karel niet nog steeds verliefd op je is? Ik denk het niet, maar zeker weten doe ik dat niet natuurlijk. Misschien lastig voor Karel om dat toe te geven?”

Ik ben geen gevaar

Diederik maakt er totaal geen probleem van omdat hij weet dat Anna hem trouw is. Anna vraagt zich af of ze het gewoon met Karel moet bespreken. “Weet je wat het is, zoals het nu, al twintig jaar, gaat, gaat gewoon niet meer. Het gedrag van Josje is zo vreselijk kinderachtig en hoewel ik probeer haar te begrijpen, lukt het me niet. Ze heeft besloten dat ik een gevaar ben en daarvan is ze niet af te brengen. Het is haast ziekelijk zo jaloers als ze is.” Anna vindt eigenlijk dat Karel harder moet optreden, maar ze weet dat hij daar te zachtaardig voor is. “Ik vrees dat onze vriendschap gaat lijden onder Josjes jaloezie en misschien uiteindelijk wel de vriendschap die ik met Karel heb, de das gaat omdoen.”

Wat vind jij hiervan? Hoe kan Anna het oplossen met Josje? Of is dit niet meer op te lossen? Vind je dat Anna gewoon rekening moet houden met de gevoelens van Josje? Zo moeilijk is het toch niet en hoe vervelend is het niet voor Josje dat ze denkt dat haar man nog steeds verliefd is Anna? We zijn benieuwd naar je mening, praat mee in de comments onder dit artikel.

Afbeelding: Look Studio via Unsplash