Een tijdje geleden werd ik telefonische benaderd of ik wilde collecteren voor Natuurmonumenten. Ik ben al jaren lid van deze organisatie en wandel, fiets en ren ook veel in de door hun beheerde bossen, dus het leek me wel leuk om dit een keer te doen.
De wijk waarin ik moest collecteren was mijn eigen wijk. Gezellig bij alle buren aanbellen en een praatje maken. En wat misschien nog leuker is, ik zou meteen hun tuinen kunnen bekijken om inspiratie op te doen voor mijn eigen tuin.
Het gras bij de buren is altijd groener
Tot mijn grote verbazing lag er in veel tuinen kunstgras. Bijna niet te onderscheiden van echt gras en perfect onderhouden. En wat zag het er anders uit dan in mijn eigen tuin. Wij hebben een grote beuk in de tuin staan en wonen aan de rand van het bos. Op bepaalde plekken in de tuin komt de zon niet vaak en daar is het grasveld tot een mosvlakte verworden. Wat een verschil met deze groene kunstgrasveldjes.
Je eigen hockeyveld
Bij andere buren raakte ik nog verbaasder. Die hadden namelijk in een deel van de tuin een mini-hockey-veldje aangelegd. Niet groter dan een meter of 8 lang, maar wel met echte doeltjes en een mat van kunstgras. Toevallig waren de kinderen er net op aan het spelen. Zag er best professioneel uit.
Nooit meer maaien
Alhoewel ik grasmaaien als een gezonde work-out zie, zit ik toch liever op mijn fiets om mijn wekelijkse trainingsuurtjes te maken. Hoe fijn zou het zijn als ik nooit meer hoefde te maaien en mijn energie voor andere dingen kan gebruiken. Of meer tijd kan besteden aan de andere klusjes in de tuin, zoals bijvoorbeeld het wegtrekken van onkruid en snoeien.
Mooie opbrengst
Na het avondje collecteren ging ik best vrolijk naar huis. Leuke gesprekken gehad, goede opbrengst voor Natuurmonumenten gerealiseerd en met de boodschap voor mijn man: “Schat, we bestellen kunstgras!”
