Caro is getrouwd met Jaap, werkt in een boekwinkel, heeft een paar fijne vriendinnen en voelt zich gelukkig. Maar er is iets dat haar flink stoort, maar ze schaamt zich er ook een beetje over…
Nee, hij maakt een grapje
Het valt Caro op dat ze zo nu en dan nauwelijks indruk op mensen lijkt te maken. “Ik verbaas me er echt over, maar ik moet je zeggen dat ik het tamelijk gênant vind. Want wat is er aan de hand? Het lijkt wel of mensen die me kennen, die zich aan me hebben voorgesteld en een praatje met me hebben gemaakt, simpelweg vergeten dat ze me kennen. Zo kwam ik laatst Manon met haar man Klaas tegen, ik heb ze leren kennen op de puppycursus, we hadden allebei een jonge Labrador. Wekelijks stonden we naast elkaar en hadden leuk contact. Zo leuk dat ik Manon ben blijven zien. Toen ik ze tegenkwam in de stad, gaf Klaas mij een hand en stelde zich voor. Hij maakt een grapje, dacht ik nog, maar nee: hij had werkelijk geen idee meer wie ik was. Ik kon wel door de grond zakken.”
Ik voelde echt een klik
Caro snapt het ook gewoon niet zo goed. Zelf zou ze zich niet als saai willen omschrijven, maar toch lijkt ze weinig indruk te maken op veel mensen. Net als vorige week toen een man haar in de boekwinkel vroeg naar een bepaald boek. “Het was een hele leuke man, van mijn leeftijd en ik voelde een enorm klik. Ik kon hem veel vertellen over het boek dat hij zocht omdat ik het zelf had gelezen en er lyrisch over was. We kwamen erachter dat we dezelfde interesses hadden op het gebied van boeken. We hadden ons voorgesteld aan elkaar en omdat het rustig was in de winkel kon ik best lang met Ralph over van alles praten.”
Kennen wij elkaar?
Dat Caro de enige was die de boekenklik had gevoeld bleek toen ze Ralph de volgende dag in de supermarkt tegenkwam. “Ik liep enthousiast op hem af en begroette hem, maar hij keek me heel verbaasd aan. Hij vroeg zelfs: ‘kennen wij elkaar?’. Huh? Ja! De dag ervoor hadden we zo’n leuk gesprek. Dat wist hij nog wel, maar mij kon hij zich niet herinneren en mompelde wat vage excuses. De tranen stonden in mijn ogen.”
Nee, een gangmaker ben ik niet
Ze twijfelt echt enorm over hoe leuk ze nu eigenlijk is. “Een gangmaker ben ik niet, dat weet ik heus wel, maar ik ben wel iemand die heel attent is. Stuur kaartjes met verjaardagen, stuur een appje op speciale dagen naar vrienden en vriendinnen. Maar ik start geen polonaise op een feestje en kleed me ook niet heel opvallend of extravagant. Ik houd van rustige kleuren als grijs en mosgroen. Maar ik vind mezelf zeker geen grijze en saaie muis.”
Gapend tegenover me
Caro heeft de indruk dat haar vriendin daar heel anders over denkt. “Toen ik gezellig met Tess ging lunchen, begon ze steeds te gapen toen ik over mijn vakantie vertelde. Terwijl ik echt super leuke avonturen had beleefd; ik maakte mooie wandelingen en had heel bijzondere vogels gespot. Misschien was Tess gewoon moe, maar dat lijkt me sterk want vlak daarvoor vertelde ze dat het zo goed met haar ging en dat ze zo uitgerust was. Nou dan kan haar gegaap alleen maar komen omdat ze wat ik vertel of hoe ik het vertel, niet interessant vindt.”
Nu al grijze haren
Het zit Caro niet lekker. “Door al die voorvalletjes, voel ik me ook echt een beetje een grijze muis. Ik heb al zitten denken om me toch maar anders te gaan kleden en dat ik mezelf veel meer moet profileren. Zorgen dat ik word gezien en gehoord. Maar op andere dagen denk ik: misschien moet ik maar accepteren dat ik gewoon zo ben. Dit is Caro en mensen doen het er maar mee. Dat laatste heeft mijn voorkeur maar ik ben zo bang dat hoe ouder ik word hoe erger het wordt. Ik heb nu al grijze haren en krijg meer rimpels en ik ben zo bang dat ik dan helemaal opga in de massa en nog onopvallender word.”
Schat, je bent prachtig
Hoewel ze het bijna niet durfde, heeft ze het toch maar met haar man Jaap besproken. “Ik vertelde hem wat ik voelde en vroeg hem of hij vond dat ik onopvallend was. Heel lief antwoordde hij dat ik prachtig ben zoals ik nu ben. Maar op de een of andere manier geloof ik hem niet helemaal. Heb ik het gevoel dat hij het zegt om mij gerust te stellen. Want soms zie ik hem echt wel kijken naar vrouwen die er veel vlotter en spannender uitzien dan ik. Ik voel me er echt naar onder en weet niet zo goed hoe ik dit moet doorbreken.”
Wat raad jij Caro aan? Snap je haar gevoel? Hoe zou ze zich beter kunnen voelen? Praat mee in de comments onder dit artikel.
Foto door Teona Swift via Pexels
Joris -
Verwacht je werkelijk 5 jaar na dato nog medeleven op de sterfdag dan, Marja? Tot in het oneindige?