Als een blok viel Margot voor Chris, een van de knapste vaders van het schoolplein. “Hij was net gescheiden en ik al jaren alleen. Op de kerstborrel raakten we aan de praat en ontdekten dat niet alleen onze kinderen het goed met elkaar konden vinden, maar wij ook. Zelfs zo goed dat we een week later stiekem op date gingen, hoteldebotel verliefd werden en inmiddels al twee jaar samenwonen. Het is heerlijk om weer een man in huis te hebben. Alleen is er sinds een paar maanden een flinke bron van irritatie.”
Goed contact
Toen Margot en Chris net aan het daten waren, was het een spannende periode. “Wanneer vertel je het zijn ex-vrouw en hoe leg je aan de kinderen uit dat wij verliefd zijn? Allemaal dingen waar we behoorlijk mee hebben geworsteld. We wilden het graag goed doen en niemand kwetsen. Gelukkig kende ik de moeder van de kinderen van Chris goed van school. Ze was altijd aardig en open. En ook na het horen van het toch best bijzondere nieuws, bleef ze vriendelijk. ‘Ik ben vooral blij dat mijn kinderen zo’n fijne stiefmoeder krijgen,’ had ze gezegd. Vriendinnen kan ik ons niet noemen, maar we drinken bij de overdracht altijd een kopje thee en hebben goed contact.”
Zusjes
De kinderen hadden in het begin wat meer moeite met de nieuwe partnerkeuze van hun ouders. “Vooral mijn dochter vond het lastig. Ze vond het heel gek dat ik een relatie had met de vader van een vriendinnetje van school. Inmiddels is dat gelukkig geen probleem meer. Ze vindt het leuk om een aantal dagen per week samen met haar vriendin te wonen. En ze noemen elkaar zelfs zusjes. Eigenlijk alles wat je je in deze situatie kunt wensen.”
Minder streng
Toch is er één punt van irritatie. “Ik ben zo dol op Chris dat we eigenlijk nooit ruzie hebben. Dingen waar ik bij mijn vorige partner flink van door het lint kon gaan, vind ik bij Chris helemaal geen probleem. Wel is er één mega-ergernis thuis: Chris eet vegetarisch. Dit wist ik sinds het begin en op zich is er niks mis mee om geen vlees te eten. Sterker nog, ik vind het knap van hem en goed dat hij het doet. Dat ik mijn hele vaste receptenboekje de prullenbak in kon gooien, was voor mij ook nog wel te overzien. Maar sinds kort weet ik dat hij buiten de deur wat minder streng is…”
Doe het voor hem
Als Margot kookt, wil Chris graag dat de maaltijd vegetarisch is. “Ik vind het zelf minder lekker en meer gedoe. Maar hé, dat doe je voor elkaar. Ik eet het liefst elke avond biefstuk, maar voor de liefde wissel ik dit zonder mokken in voor een vega burger. Als we uit eten gaan of als Chris niet mee eet, kies ik dan wel weer voor vlees. Maar waar ik laatst achterkwam, is dat Chris zelf óók vlees eet als hij op stap is.”
Hetzelfde alsjeblieft
Na een feestje bij vrienden fietsen Chris en Margot nog even langs de snackbar. “Na een avondje stevig borrelen is er niets zo lekker als een vette bek. Ik doe dat niet zo vaak, maar als ik het doe, ga ik los. Ik bestelde een patat met, een saté-kroket en een frikandel speciaal. En tot mijn grote verbazing zei Chris tegen de snackbarhouder: ‘voor mij hetzelfde alsjeblieft’. Ik wist niet wat ik hoorde!”
Bitterballen en vlees
Terwijl ze van hun eten zitten te genieten, vertelt de aangeschoten Chris dat hij het vegetarisch eten wat minder strikt neemt als hij op stap is. “Als we met vrienden in de kroeg zitten en er komen bitterballen op tafel, dan vind ik het gek om die te laten staan. En als ik met een klant uit eten ga en er staat geen vegetarisch gerecht op de kaart, eet ik ook vlees. Ik heb dan geen zin om enorm met de ober in gesprek te gaan over wat de vega mogelijkheden zijn.”
Vervelend en irritant
Margot weet niet waarom, maar ze voelt zich een beetje gepiepeld door Chris. “Thuis de vrome vegetariër uithangen, maar als meneer op stap is wél alles in zijn mond proppen. Ik moet steeds al die saaie vega-recepten op tafel zetten en dat kost me een stuk meer moeite. Het is oneerlijk: waarom wél van mij verwachten dat ik enorm mijn best doe, maar er zelf heel makkelijk mee omgaan buiten de deur? Ik vind het vervelend en irritant.”
Afbeelding: Good Faces via Unsplash
Peer -
Waar de man woont draag hij de kroon. Het is dus een kwestie van je schikken aan zijn wil die ook nog eens duurzaam van aard is. Daarbuiten eet hij dan wel af en toe een bitterballetje, maar het is al heel goed van hem dat hij thuis oplegt dat er geen arme dieren gedood worden voor een seconde van genot op de tong en daarmee dus ook nog eens de aarde een dienst bewijst!.