Ze heeft drie zonen en de jongste is echt haar oogappel. “Jeroen wil maar niet deugen. Blijft door het leven fladderen, neemt zijn verantwoordelijkheden niet, maar ik ben zo vreselijk dol op hem en houd hem steeds het hand boven zijn hoofd,” vertelt Lidy met een dromerige blik in haar ogen. Maar die fladderende oogappel heeft een flink geldbedrag van haar geleend en Lidy d’r man weet daar niks van. “Mijn man wil een bootje kopen en heeft het geld dat ik Jeroen leende daarvoor nodig. Wat moet ik nu tegen mijn man zeggen? Ik heb het Jeroen geleend zonder zijn medeweten.”
Jeroen was haar cadeautje, een nakomertje. Niet gepland maar ontzettend welkom. “Op mijn tweeëntwintigste werd Dave geboren, drie jaar later John en toen ik eenendertig was, was ik zwanger van Jeroen. Een ongelukje en mijn man was er niet blij mee. Maar ik wilde het houden en offerde me op. John ging al naar de basisschool en met de komst van Jeroen zaten we weer volop in de luiers. Ik althans. Want mijn man was zeer duidelijk: het grootste gedeelte van de verzorging moest ik op me nemen. Allang blij dat ik nog een kleintje kreeg, vond ik het prima.” De Benjamin van de familie windt iedereen om zijn vingertje en krijgt altijd zijn zin, soms tot grote ergernis van zijn oudere broers.
Huurachterstand
“Jeroen is de knapste van de drie maar ook nog eens heel innemend. Op hem kun je gewoon niet boos worden. Met zijn stralende blauwe ogen en prachtige glimlach krijgt hij alles voor elkaar.” Niet zo gek dat Lidy hem altijd net even meer verwent en veel meer door de vingers ziet dan bij haar twee andere kinderen. Haar twintigjarige zoon is twee jaar geleden naar Amsterdam verhuisd om daar te studeren, maar Lidy weet dat hij meer feest dan boven zijn boeken hangt. “Hij werkte naast zijn studie in een kroeg maar dat is niet heel veel. Toen hij onlangs thuiskwam en me vol schaamte vertelde dat hij twee maanden huurachterstand had en mij het vroeg te lenen, twijfelde ik geen moment. Ik drukte hem op zijn hart dat hij het me wel snel terug moest betalen. Dat beloofde hij.”
Heb jij nog geld?
Natuurlijk is Lidy niet verbaasd dat ze het geld nog niet terug heeft. “Maar ik heb het nodig. Zo snel mogelijk. Mijn man wil een bootje kopen maar komt precies het bedrag dat Jeroen van me heeft geleend, tekort. Hij vroeg me of ik dat wilde bijleggen. Ik voelde me helemaal warm worden toen hij dat vroeg en appte snel naar Jeroen die het geld natuurlijk niet heeft. Ik durf het mijn man niet te vertellen omdat ik hem heb beloofd geen grote bedragen aan onze jongste te lenen omdat we allebei weten dat hij dat nooit terug gaat betalen en we dat niet fair naar onze andere jongens vinden.”
Spagaat
De spagaat waarin Lidy zit, is op zijn zachts gezegd ingewikkeld. “Hoe ik het ook wend of keer: ik heb het geld niet. Tenzij ik het aan mijn moeder vraag of ik het van haar kan lenen, maar dat vind ik eigenlijk te zot voor woorden. Mijn man wil de boot in het voorjaar hebben en ik heb hem er even niet meer over gehoord en ik hoop eigenlijk dat hij ervan afziet. Dan ben ik voorlopig gered. Ik vind het een lastige situatie en ik wil Jeroen beschermen maar val daardoor mijn man af. En daarover voel ik me dan weer rot.”
Herken jij je in het verhaal van Lidy? Hoe zou ze het makkelijker voor zichzelf kunnen maken? Wat zou jij doen? Praat met ons mee in comments onder dit artikel.
Joris -
Hoor je nooit meer wat van. Eeuwig zonde.