fb
Damespraatjes Damespraatjes

Beth: “Ze zet haar auto steeds op mijn laadplek”

Ze zet steeds haar auto op mijn laadplek

Apetrots was de buurvrouw van Beth toen ze vertelde dat ze oma zou gaan worden. “Haar dochter Claudia was in verwachting. Heel bijzonder natuurlijk, zeker omdat ik Claudia al ken sinds ze vier jaar oud is. Riet en ik zijn altijd fijne buren geweest. Over de jaren merk je echt dat een goede buur beter is dan een verre vriend, en zo ook bij Riet. Ik gunde haar dat kleinkind dan ook van harte. Maar sinds het jochie is geboren, valt er met Claudia niet meer te praten…”

Al uit elkaar

Omdat de kinderopvang hartstikke duur is, biedt Riet aan Claudia aan dat ze haar baby twee dagen per week bij haar thuis mag brengen. “Claudia werkt hard en heeft geen partner meer. Zij en haar vriend gingen al voor de geboorte van de baby uit elkaar, en dat was voor iedereen moeilijk. Riet had er duidelijk moeite mee om tegen mensen te vertellen dat haar kleinzoon zou opgroeien zonder vader. Dat snap ik heel goed. Ook al heb ik zelf geen kinderen: ik weet dat een kind behoefte heeft aan een moeder én een vader.”

Vrijwilligerswerk

Beth biedt haar buurvrouw dan ook aan dat zij haar best wil helpen. “Dat als het jochie ’s middags ligt te slapen en zij iets nodig heeft, ik het dan wel voor haar wil meenemen. Ik doe drie middagen per week vrijwilligerswerk bij een seniorenflat hier in de buurt. Tussen 12.00 en 18.00 uur lees ik voor, speel spelletjes en maak een praatje met de bewoners. Als ik er toch uit ben, is het een kleine moeite om op de terugweg iets mee te nemen voor haar.”

‘Mijn’ plek

Hoewel Beth dus heeft aangeboden de buurvrouw te helpen, wil ze dat aanbod nu het liefst weer intrekken. “Het begon als iets kleins: als Claudia haar zoontje aan het einde van de werkdag ophaalt, eet ze mee met Riet. Omdat ik precies op die dagen op dat tijdstip weg ben, staat mijn auto er dan niet. Ik heb een leuk elektrisch model dat ik kan opladen. De stekker komt vanuit mijn tuin, gaat een klein stukje over de stoep, en zo kan ik meestal voor mijn eigen deur laden. Maar niet als Claudia haar zoontje komt halen: zij parkeert hem dan precies op ‘mijn’ plek.”

Twee keer per week

Natuurlijk weet Beth dat het officieel niet haar eigen plek is. “Het is gewoon de openbare weg, en dus mag Claudia hem daar technisch gezien gewoon neerzetten. Ik snap dat het makkelijk is voor haar. Alleen is het voor mij heel vervelend dat ik na een lange middag werken in de seniorenflat mijn auto daar niet neer kan zetten. Ik wil hem dan gewoon het liefst aan de stekker hangen en lekker de dag afsluiten. Maar nu moet ik ’s avonds, als Claudia naar huis is, mijn auto nog verplaatsen. Kleine moeite, maar wel irritant om dat twee keer per week zo te moeten doen.”

Stoort me

Omdat Beth en Riet een goede relatie hebben, vraagt Beth of Riet met haar dochter wil bespreken dat ze de auto iets verderop zet. “Maar daar doet ze heel moeilijk over. Ze zegt dat Claudia steeds zo moet sjouwen met de kinderwagen, de luiertas en ook haar zoontje. ‘Dan is het wel heel lekker als ze gewoon even voor de deur kan staan,’ zegt Riet dan. En dat stoort me. Ik heb haar mijn hulp aangeboden en ben een lieve buurvrouw, maar als ik iets simpels vraag, zoals haar dochter tien meter verderop laten parkeren, geeft ze niet thuis. Heel vervelend.”

Zelf doen

Omdat Riet het niet met haar dochter wil bespreken, wil Beth dat met Claudia zelf doen. “Ik heb laatst aangebeld toen ze samen zaten te eten. Dat kon Riet niet waarderen en ze heeft me weggestuurd. ‘We zitten te eten. Claudia heeft een lange dag achter de rug en heeft zo weer een zware nacht met haar kindje voor de boeg. Ze heeft geen hulp en moet thuis alles alleen doen. Je gaat haar nu niet lastigvallen om een parkeerplek. Het is de openbare weg, dus hou erover op,’ zei ze, en smeet de deur dicht.”

Geen rekening meer houden met haar

Beth vindt het zo stom van haar buurvrouw, dat ze het aanbod om af en toe een boodschap mee te nemen weer heeft ingetrokken. “Als zij geen rekening met mij wil houden, dan doe ik het ook niet met haar. Het is zo flauw dat ze niet eens aan haar dochter wil vragen of ze haar auto ergens anders neerzet. Ze lijkt wel een ander mens als het om Claudia en haar kleinzoon gaat. Ongelofelijk…”

Afbeelding: Freepik

Volg jij ons al?

Facebook Instagram Threads Twitter Pinterest TikTok Newsletter

2 reacties

Joris -

Tja, openbare parkeerplaats dus: jammer de bammer. Moet je jouw koekblikje dan elke dag opladen of kun je ook gewoon zorgen dat ‘ie vol is als Claudia jouw buurvrouw Riet bezoekt? Dan kun jij die 10 meter verderop gewoon gaan staan. Of je regelt een verlangsnoer. Wat een heisa om niks. Zo’n hekel aan mensen die alleen maar problemen zoeken. En dan ook nog rond etenstijd. Get a life.

Sanderien van Mul -

Ongelofelijk wat ben jij een zeikwijf. Je weet dat het een openbare plek is en niet ‘van jou’, en toch zit je er over te zeiken. Sterker nog, je valt mensen lastig tijdens het avondeten met je gezeik over een parkeerplek. Ik had je van de deur weggeschopt. Blijkbaar gaat jouw gemak boven Claudia’s gemak. De oplossing komt met de tijd; tenzij ze nog een kind krijgt, wordt dit kind op een gegeven moment te groot voor oppasmomenten en dan komt ze vanzelf minder vaak langs. Wat een drama weer. Kun je er wel van slapen?

Reageer ook