Yora: “Ik ben zo teleurgesteld in onze dochter…”

Mocht het een waar verhaal zijn dan vind ik dat sommigen zich niet netjes gedragen. Er werd gevraagd om te reageren, niet om te schelden! Nou mijn mening om de kwestie. Ik vind dat de dochter moet doen waar ze gelukkig van wordt. En de moeder haar teleurstelling kan ik mij wel voorstellen. Maar moeder, je zal toch jouw dochter vrij moeten laten. Als ouder zijnde wil je toch graag dat je kind gelukkig is? Laat haar los en ga op zoek naar een passende oplossing. Sterkte!

Fijn te lezen dat de dochter haar eigen keuze maakt en zich niet een familiebedrijf laat opdringen omdat haar ouders dat zo belangrijk vinden. Leuk dat bedrijf, maar als een kind het niet wil overnemen respecteer je dat als ouder omdat een jong mens zelf zijn keuze moet kunnen maken ook als het jouw keus niet is. Laat haar fijn haar leven, leven waar ze gelukkig van wordt. En als dat bedrijf goed loopt zoek een opvolger of in de eigen organisatie of een overname kandidaat van buitenaf. En geniet van je kind zoals ze is.

Hallo,
Je hoort als ouder gelukkig te zijn als je kinderen gelukkig zijn, dus denk ik dat moeder zich echt diep moet schamen. Heel sneu voor de dochter.
Laat haar los en haar eigen leven leiden.

Beste Toya, een flinke uitdaging hebben jullie, zoals vele ouders deze hebben. Ik zou zeggen laat haar even los en stel je verwachtingen bij. Door druk te zetten bereik je het tegeovengestelde. Misschien moet je even geduld hebben. Laat je adviseren en neem een besluit, doorgaan of stoppen. Per slot van rekening is niets voor eeuwig, ook je eigen toekomst niet. Neem een besluit wat jij met jullie leven gaan doen. Ik zou zeggen geniet je toekomst is inmiddels korter als je verleden en, daar houd ook je dochter ten gunste van haar eigen geluk, geen rekening mee.
En dan even naar de reacties van petra en anderen wat je zegt ben je zelf dat een en twee wat zijn jullie voor ellendelingen om zo te reageren.
Empathie ook nog nooit van gehoort zeker stelletje lompe klojos.
Toya succes

Ten eerste geloof ik niet dat dit verhaal echt is. En mocht het dat wel zijn dan is deze dame een uitzonderlijk dom konijn!

Jezus Yora, wat een ontzettend egoïstisch secreet ben jij! Alleen maar ‘ikke, ikke, ikke’. Is het nou echt niet in je opgekomen dat je dochter niet lekker in haar vel zat door jullie gedram?
Gun je kind haar eigen toekomst!
Al wil ze doperwten kweken op Antarctica: laar haar doen wat zij wil.

Als je als ouders een bedrijf start moet je zowiezo rekening houden met het fijt dat JIJ dat voor jezelf graag wil! Maar een weg uitstippelen voor je kinderen kan je niet of mag je niet doen. Het moet van hun zelf komen ….

Het uiten van gevoelens – ook die van teleurstelling – zijn de sleutel van een opvolgingsproces waarin de harmonie in de familie uiteindelijk blijft bestaan. Want teleurstellend is het, zeker als een alternatief nog niet bekend is. Gelukkig zijn er hele goede externe directeuren die zo’n stokje over kunnen en willen nemen. Laat je bijstaan door een goede adviseur op dit vlak en dan zal die je laten zien welke andere opties er zijn naast stoppen of doorgaan. Succes!!

Dit verhaaltje is als waargebeurd gelabeld, naar dit kan niet echt zijn, toch? Laat je dochter lekker haar eigen leven leiden zonder je druk te maken over haar relatiestatus, verdiencapaciteiten en hobby’s.

Waar is je broer overigens gebleven? Hij heeft het bedrijf van je ouders ook niet overgenomen? Heeft hij het gered? Of was hij in de ogen van je ouders niet capabel? Hoe jij over je dochter praat… Als ik je kind was en ik las dit verhaal, had ik je nooit meer gezien of gesproken. Man man man.

Wat ben jij een ongelooflijk egocentrisch kutwijf. ‘Het begon er al mee dat Sabine niet aan de man raakte’. Ja donder toch snel een eind op. Want een vrouw is niets zonder een partner (m/v)? Daarbij, je dochter ‘klaarstomen en haar bedje spreiden’ zonder je klaarblijkelijk ook maar één moment af te vragen wat juist ja, JE DOCHTER wil? Heb je soms een kind gekregen om die kostbare zaak van je over te nemen? Het is je bloedeigen karma dat je dochter iets anders wil. Ik kan haar alleen maar aanmoedigen om haar eigen pad te bewandelen en vrij en zelfstandig te zijn, in plaats van in de greep van een bijzonder zelfzuchtige moeder die over haar dochters leven wil regeren en over haar geluk heen walst. Het gore lef dat jij denkt dat ze alleen maar gelukkig wordt van jouw bedrijf over te nemen, hoe egoïstisch kun je zijn? Ik gun je de slapeloze nachten over je zaak, die blijkbaar duizend maal belangrijker is dan het welzijn van je eigen dochter en ik hoop dat zij naar Ibiza vertrekt en jou net zo hard in de steek laat als jij haar. Heb jij je ooit wel eens een moment afgevraagd wat het beste was voor je dochter, zonder meteen aan jouw oh zo fantastische zaak? Om te kotsen! En dan nog ook nog eens ’teleurgesteld’ in je dochter zijn. Mens, als het niet verboden was had ik je met de oren aan de muur gespijkerd. Hoe dúrf je!

Ik ben bang dat je geen keus hebt yora.
Wat heb je liever een ongelukkige dochter die het bedrijf overneemt of een gelukkige dochter die haar hart volgt. Wees blij dat ze nu wat lekker in haar vel zit en zoek iemand anders die met hart en ziel het bedrijf overneemt. Het punt is ook als ze er ook niet met volle hart erin gaat zal het bedrijf ook niet goed lopen.