Ik kan me de dag dat ik een bril opzette en de blaadjes aan de bomen zag, nog goed herinneren. Ik was zeventien, zat nog op school en had moeite het schoolbord te lezen. Tijd voor de ogentest. Mijn angstige vermoeden werd waar: ik moest een bril. Een bril! Nee! Dat wilde ik niet.
Ziekenfondsbrilletje
De opticien keek van een afstandje naar mijn gezicht. Draaide mijn gezicht naar links. Naar rechts. Tuitte zijn lippen en liep naar de lades vol monturen waarvan hij dacht dat ze mij niet zouden misstaan. Ik was vastbesloten geweest; ik wilde een rond brilletje. Ik was in die tijd erg new wave en altijd gekleed in het zwart en zo’n ziekenfondsbril zou daarbij prima passen. De opticien schudde zijn hoofd. Daar had ik het hoofd niet voor.
Schaamde me dood
De een na de andere bril zonder glazen schoof ik op mijn neus. Schrok van mijn spiegelbeeld. Uiteindelijk koos ik er een. Toen de glazen op sterkte erin waren gezet, haalde ik mijn bril op. Ik liep naar buiten en zag blaadjes aan de bomen in plaats van een grote groene wolk op een bruine stok. Veel heb ik ‘m niet gedragen en zeker niet op de plek waar ik hem het hardst nodig had. Ik schaamde me dood voor mijn klasgenoten als ik mijn kijkglazen opzette. Lang duurde het niet voordat ik lenzen in mijn ogen plakte.
Oude ogen
Omdat ik ‘oude ogen krijg’ volgens mijn opticien, heb ik een bril naast mijn lenzen. En omdat niet alleen mijn ogen maar ook mijn ziel ouder wordt, kan het me steeds minder schelen wat anderen van me vinden. Dus sinds een jaar heb ik weer een bril die ik zo nu en dan opzet. Aan het eind van de dag als ik moe begin te worden. ’s Ochtends vroeg als ik wakker word zet ik ‘m ook op om te voorkomen dat ik overal tegen aan loop. En weet je? Die bril staat me eigenlijk best leuk en zie ik bijna als een soort accessoire haha!
Brilproblemen
Want er zijn toch wel een aantal problemen waar je als brildrager tegen aan loopt.
- Lastig zoenen. Zoenen met een bril is bijna niet te doen. Je knalt steeds met je montuur in de wang van de degene die wilt zoenen. Heeft die ander ook een bril, dan is het helemaal bal.
- Lastig zwemmen. Ik zwem graag. Maar met een bril in het water duiken blijft lastig. Mijn vader deed het ooit wel. Toen hij van de hoge duikplank sprong realiseerde hij zich dat hij zijn bril nog op had. Een badmeester trok zijn shirt en broek uit en dook de bril op. Zonder bril of lenzen zie ik wazig. Heel vermoeiend.
- Altijd kwijt. Ik ben mijn bril altijd kwijt. Omdat ik weiger met een touwtje om mijn nek te lopen om mijn bril te laten bungelen als dat nodig is, kwak ik ‘m ergens neer. Soms heb ik periodes dat ik denk: ik berg mijn bril steeds weer op in de daarvoor bestemde koker. Maar dan ben ik die koker weer kwijt. Kost veel tijd allemaal.
- Geen zonnebril. Wat moet je doen als de zon schijnt en je draagt een bril? Dan kan ik niet mijn uberhippe zonnebril dragen. Er zit niets anders op: dan moet ik een zonneklep op mijn hoofd zetten of erger: zo’n voorzet zonnebrilletje. Ik doe wel even mijn lenzen in, oke?
- Lastig koken. In potten en pannen roeren met een bril op je hoofd is ook niet heel aangenaam. Je bril beslaat continu waardoor je niks ziet. Geldt ook voor als het regent. Ben je al zeiknat en dan zie je ook nog eens niets.
Gelukkig zijn er lenzen op de markt met een leesgedeelte zodat ik voorlopig nog fijn glaasjes in mijn ogen kan plakken en voor nood een bril kan opzetten.
Draag jij een bril? Wat vind jij het vervelendst? Of heb je er helemaal geen last van? Wij zijn benieuwd. Vertel ons erover in de comments onder dit artikel!
Anne -
Ik las het artikel omdat mijn zoontje een bril heeft en ik zelf niet, denk misschien staat er iets bij waar ik nog nooit bij stil gestaan heb.
2 en 3 kun je makkelijk wegstrepen door een zwembril en zonnebril op sterkte te nemen 😉
een kusje doen we wel maar zoenen doet hij nog niet haha net als koken (zag bij de opticien wel anti fog doekjes)… Hij heeft altijd zijn bril op dus kwijt raken doen we hem niet..