Hoe romantisch het er in films altijd uitziet als er een kerstboom wordt uitgezocht, in het echte leven is dat natuurlijk wel anders. Zo ook bij Liz en Wessel. Elk jaar weer hebben ze knallende ruzie als hij met de verkeerde kerstboom thuiskomt.

Weer zo’n lelijke kerstboom

Die teleurstelling die Liz elk jaar moet verwerken is niet te doen. “Als het herfst is, begin ik al te verlangen naar december. Wat een heerlijke maand is dat! In de aanloop naar de feestmaand dompel ik me onder in de sfeer van romantische kerstfilms zoals Love Actually…. Waarin verliefde stellen samen een kerstboom uitzoeken. Was het maar zo’n feest bij Wessel en mij, denk ik dan.” Maar zo’n feest is het niet. Want elk jaar zit Liz opgescheept met een kerstboom die niet naar haar zin is.

Lekker versieren

“Eind november begin ik al met het versieren van ons huis. Ik hang de lampjes in de buitenbomen en voor het raam. Ons huis is niet heel groot maar wel onwijs gezellig. Het is zo leuk om alles lekker mooi te maken, ik geniet daar echt van. Toen ik Wessel leerde kennen, was ik verbaasd dat zijn vader elk jaar de kerstboom kocht. Mijn schoonmoeder had de dozen vol versierselen van zolder gehaald en wachtte op haar man met de boom. Dat is een traditie geworden. Wessels broer koopt ook elk jaar een boom en Wessel doet dat dus ook. Het is een soort van heilig geworden.”

Veel te grote blauwspar

Het eerste jaar dat ze samenwoonden, ging Wessel er dus op uit voor een boom. Liz drukte hem op zijn hart een niet al te grote boom te kopen omdat hun huis niet al te groot is. “’Komt voor de bakker’ riep mijn man en kwam thuis met een veel te grote blauwspar. De eerste keer vond ik het nog wel aandoenlijk ofzo, maar na vijftien jaar ben ik het zo zat. Elk jaar weer zwicht Wessel voor een mooie, grote volle blauwspar die ook nog eens hartstikke duur is. En elk jaar moet Wessel de zaag uit de schuur halen en weet de boom dan zo te vernachelen dat-ie er niet meer uitziet. Hij blijft maar takken snoeien om de boom passend te krijgen, echt ik sta dan met tranen in mijn ogen.”

Dit wordt weer drama

Naast tranen ontstaat er steevast een dikke ruzie tussen Liz en Wessel. “Ja, wat wil je? Ik heb het plaatje in mijn hoofd en Wessel kleurt het zo verkeerd in. Dan zie ik ‘m alweer de boom uit de achterbak sjorren en dan weet ik: dit wordt weer drama.” Is het geen idee dat Liz meegaat om een kerstboom uit te kiezen. “Ach, dat heb ik zo vaak gevraagd maar daar wil Wessel niets van weten. Een boom uitzoeken is mannenwerk. Traditie.” Wel beloofd Wessel altijd dat hij volgend jaar echt beter zal opletten en niet zo’n joekel zal kopen. “Kennelijk vergeet hij dat zodra hij in het tuincentrum staat. Het is zo teleurstellend terwijl ik me er echt op verheug. Staat er weer een boom met een compleet gesnoeide achterkant omdat-ie anders niet past.”

Dan toch maar een kunstboom?

Toen een vriendin van Liz opperde een kunstboom te nemen, omdat je dan overal van af bent, twijfelde Liz wel even. “Als ik een goede kunstboom koop die past in ons huis ben ik van de jaarlijkse teleurstelling af. Het klinkt aanlokkelijk maar ik kan het niet. Een kerstboom moet echt zijn, die moet ruiken naar de natuur. Die moet je niet in de gewenste pose kunnen buigen, dat vind ik hoor. En bij Wessel hoef ik er al helemaal niet bij aan te komen want het lijkt wel dat sinds zijn vader is overleden hij zijn taak als kerstboomkoper nog serieuzer neemt. Ik weet niet hoe ik die stomme traditie moet doorbreken.”

Wat raad jij Liz aan? Vind je dat ze de traditie van haar man moet afschaffen en gewoon lekker zelf een kerstboom moet kopen? Of zeg je: joh, waar maak je je druk om, het is maar een boom hoor? Wat zou jij doen? Praat mee in de comments onder dit artikel

Foto door Anna Shvets via Pexels

Nora: ‘Ik ben die kwijlende honden van mijn schoonvader zo zat’