fb

Stella: ‘Ik word doodziek van mijn drammende vriendin en haar zelfhulpboeken’

Het gaat niet zo goed met Stella. Ze worstelt met een aantal levensvragen. “Ja, noem het ‘het is dit alles-gevoel’. Ik deelde mijn algehele malaise een tijd geleden met mijn vriendin Anne en voor ik het wist stond ze met een stapel zelfhulpboeken op mijn stoep.” Sinds dat gesprek wordt Stella gek van Anne die haar continu wil ‘overhoren’. “Ik kan het er niet bij hebben en weet niet hoe ik haar moet afwimpelen.”

Stella, moeder van twee nog jonge kinderen, heeft het idee dat ze haar leven lang al wordt geleefd. Dat ze het iedereen naar de zin maakt, maar zichzelf daarbij volledig wegcijfert. Als ze wakker wordt en naast haar in bed kijkt, ziet ze een man met wie ze niet oud wil worden. Haar werk als zorg coördinator is allang niet meer uitdagend. Haar ouders kwakkelen en doen steeds vaker een beroep op haar. “Als je het zo opnoemt, is een grote klaagzang en dat is mijn leven zeker niet. Alleen het vuur is gedoofd, de muziek is gestopt.”

Houd het bij jezelf

Al vijftien jaar is ze samen met Bert. Een doodgoede kerel, betrouwbaar maar oersaai. “Bert werkt bij een bank en zit dus ook niet tussen de meest sprankelende en creatieve collega’s. En hoe ouder hij wordt, hoe grijzer hij letterlijk en figuurlijk wordt.” Ze wil de schuld niet in schoenen van anderen schuiven en is om die reden naar zichzelf gaan kijken. “Dat las ik overal maar in de damesbladen. Houd het bij jezelf, kijk naar binnen, wat voel je, wat wil je? Eigenlijk ben ik er te nuchter voor, maar de onrust die in mijn lijf en hoofd zit, moet eruit.”

Twijfels en oud zeer

Als Stella met Anne afspreekt om te wijn-wandelen door het bos, vertelt ze haar uit het niets het hele verhaal. Dat ze zo worstelt met zichzelf, dat ze niet met Bert oud wil en kan worden, maar hoe moet het dan met de kinderen en waar moet ze wonen en hoe moet dat dan in de toekomst? Alle twijfels en oud zeer legt ze neer bij haar vriendin. “En Anne sprong er op als een roofdier op zijn prooi. Ze begon te trekken en te pulken aan alles wat ik haar had verteld. Aanvankelijk had ze goede adviezen, vertelde over de periode toen zij in een soortgelijke situatie had gezeten. Zij is tien jaar geleden van haar man gescheiden, maar toen kende ik haar nog niet.”

Zelfhulpboeken

Het lucht Stella op dat ze een vriendin in vertrouwen heeft genomen. Maar die opluchting is van korte duur. Want voor ze er erg in heeft, staat Anne steeds op de stoep met goed bedoelde adviezen en zelfhulpboeken. “Als ik ergens allergisch voor ben, dan zijn het van die zelfhulpboeken. Met van die loze termen als: als ongeluk in een klein hoekje zit, dan zit geluk overal. Nou, Anne grossiert in die uitspraken. En die haalt ze allemaal uit peperdure zelfhulpboeken die zijn geschreven door coaches en psychologen. Natuurlijk hartstikke lief dat ze me wil helpen, maar het benauwd me enorm.”

En? Wat vind je ervan?

Want Stella gelooft niet zo in die boeken en heeft al helemaal geen tijd om ze op haar gemak  te lezen. “Maar elke keer als ik Anne zie of spreek, begint ze erover. Of ik er al in heb gelezen, en wat ik ervan vind. Dat het haar zo heeft geholpen tijdens een moeilijke periode in haar leven. Maar wat voor haar werkt, hoeft voor mij natuurlijk niet te werken en dat kan ik haar niet aan haar verstand peuteren. Ik wil graag zelf onderzoeken hoe ik mijn leven weer fijn kan krijgen en dat doe ik door erover te praten met vriendinnen.”

Geen haast

Stella merkt dat ze steeds vaker het contact met Anne vermijdt.  Als Anne belt neemt ze niet op en op berichtjes reageert ze niet. “Het is zo erg dat ik mijn blauwe whatsapp-vinkjes heb veranderd in grijs, zodat je niet kunt zien of ik een bericht heb gelezen of niet. Ik vind dat eigenlijk heel erg dat ik dat doe, maar ik word zo moe van Anne. Ik heb al gezegd dat ik haar de boeken teruggeef, dat ik geen tijd heb om te lezen, maar dat vindt ze geen probleem. Het heeft geen haast, antwoordt ze dan, want zij is klaar met de boeken en wil graag met mij erover sparren als ik ze heb gelezen.”

Goedbedoelde adviezen

Hoe Stella Anne moet duidelijk maken dat ze haar boeken niet wil, weet ze niet. “Ik wil geen boeken met goedbedoelde adviezen om te leren van mezelf te houden omdat dat de basis is van alles. Ik wil een vriendin van vlees en bloed die naar me luistert, die me gewoon soms gelijk geeft ook als ik het niet heb. Die me in mijn waarde laat en er voor me is. En Anne is echt een heel lieve vriendin. Ik had haar nooit over mijn problemen moeten vertellen. Ik geloof dat ik daar wel spijt van heb.”

Wat raad jij Stella aan? Moet ze voet bij stuk houden en de boeken teruggeven aan Anne met de mededeling dat het niets voor haar is? Of vind je dat ze niet zo flauw moet doen en de zelfhulpboeken gewoon moet lezen omdat het superlief van Anne is dat ze haar vriendin wil helpen. Praat mee in de comments onder dit artikel.

Reageer ook