Sofia heeft ruzie met ouders om naam zoontje: “Hij ziet opa en oma niet”

Zo zeg! bizar hoeveel mensen het met die grootouders eens zijn! De ouders kiezen de naam van het kind en de grootouders kunnen iets jammer vinden, maar je hebt helemaal niets te eisen! Ze hebben nu dus zelf geregeld dat ze hun enige kleinkind nauwelijks zien.
Toen ik zwanger was, mijn man was de enige zoon, zei mijn schoonvader ook: “Als het een jongen is, noem je hem geen Cees/Cornelis zeker he?” Heb meteen gezegd dat we dat idd niet gaan doen. Het werd Chris. Toevallig ook met een C. Hij is van de 13 kleinkinderen, de enige stamhouder en dat vindt mijn schoonvader nog steeds heel bijzonder. Onenigheid hebben we nooit gehad.
Mijn neef werd naar beide opa’s vernoemd, Pieter Johannes, maar de roepnaam kwam uit de naam van opa van moeders kant (Hans). De opa van vaders kant heeft hem zijn hele leven Pieter genoemd. Hoe zielig ben je dan? Accepteer de keuze van je kinderen!

Ja ik begrijp hen.. wel raar dat je doet wat je vriend wil voor zijn ouders je eigen keus passeert en zo jouw ouders kwetst

Mijn ouders zouden ook gekrenkt zijn geweest (misschien niet uitgesproken, maar wel teleurgesteld). Het is een generatie dingetje denk ik. Ik zou zelf hebben gekozen om alsnog een 2e naam erbij te doen, maargoed dat is nu achteraf een koe in de kont kijken. Ik hoop dat ze zich er overheen zetten en een band opbouwen met hun fantastische kleinzoon!!

Vraag je even af wat de schoonouders gedaan hadden moest je enkel je vaders naar gebruikt hebben. Dan zag je hen waarschijnlijk niet meer in plaats van andersom. Als je weet dat ze dat allebei belangrijk vonden : ofwel allebei, ofwel niemand. Dat had iedereen begrepen. Ik begrijp je ouders en zou me excuseren . Dat ze hierdoor ook nog hun kleinkind minder zien is helemaal onmenselijk. Je hebt geen idee wat grootouder worden met je doet, ik ben het nog niet maar weet u al dat het nog intenser is dan kinderen krijgen…

Tja, hun tijd is geweest, het is nu jullie tijd, jullie kind, jullie leven. Super egoistische reactie van opa’ en oma’s! Mijn oplossing zou zijn: zak er maar in, zo klaar ermee. Maar ik ben daar heel makkelijk in.

Toen ik zwanger was heb ik meteen verteld dat het naar niemand vernoemd zou worden. Heb er verder nooit geen last van gehad. Iedereen accepteerde dat.

Bij mijn schoonfamilie heten ook alle mannen met de naam Frans/Francis. Mijn man heeft als roepnaam Frank maar officieel ook Francis. Hoe leuk en lief mijn schoonfamilie ook is, ik wilde echt niet deze naam gebruiken. Gelijk bij ons werd er al meteen vermeld dat ze echt niet willen dat wij deze traditie voort zetten, tenzij wij het zelf echt willen.
Omdat mijn man enige stamhouder is, vond ik het wel leuk als we samen er een nieuwe draai aan zouden geven.
We hebben een naam gevonden die wij samen leuk vonden, en ook nog begon met een letter F.
De oma van mijn man was in tranen toen we zeiden dat ze een achterkleinzoon had gekregen (ook nu enige stamhouder) en met een letter F begon. Mijn schoonvader had dit nooit gedacht en is apetrots op zijn kleinzoon met dezelfde voorletter en achternaam. En aangezien we ook nog een dochter hebben, is zij vernoemd naar mijn oma (2e naam) om zo toch van beide families iets speciaals te hebben.
Vooralsnog ben ik van mening dat het de keus is van jullie, en families het moeten accepteren zoals het is. Uiteindelijk gaat het niet om een naam, maar dat jullie samen een kind hebben gekregen en deze met veel liefde wordt opgevoed door de mensen die hem lief zijn.

Persoonlijk snap ik jou ouders heel goed. Denk dat je jezelf mee hebt laten slepen in de traditie. Een naam als Mees of Finn is toch ook veel gepaster voor een jong kind, daarnaast kies je ook geen kant en zou je meer de rust bewaard hebben. Je had beide namen van de opa’s als tweed en derde naam kunnen kiezen maar zelf een roepnaam kunnen kiezen. Voor jouw zoon misschien ook wel fijner dat hij geen traditie moet voortzetten en hij zijn eigen individu kan zijn.

Wat een kinderachtig gedoe van jouw ouders!! Ze mogen blij zijn dat ze een gezonde kleinzoon hebben. Hoe triest is het dat hun ego de familieband op deze manier kapot maakt!
Veel sterkte ermee en geniet van jullie zoon!

Ik begrijp jou ouders best goed. Bij onze kinderen probeerden wij bewust rekening te houden met vernoemen aan beide kanten. Hierbij vond ik ook dat omdat mijn kinderen de achternaam had van mijn schoonvader hij hierdoor ook vernoemd was naar hem. Als je zoontje ook nog de achternaam heeft van je schoonvader dan is de naam dus helemaal naar “zijn kant”. Je mag zelf de naam van je kind kiezen , maar een kind komt van twee families en persoonlijk vind ik het “uit balans” als alle namen maar van 1 kant komen. Dus snap heel goed de opmerking van je ouders of je je zoontje nog een tweede naam kon geven. Was dat zo erg geweest om te doen?

Volgens mij is het zo dat als er vernoemd word en het 1e kind een jongetje is het vernoemd gaat worden naar de vader van de vader. Het2e kind naar de vader of moeder van moeders kant ligt er aan of het een jongen of een meisje is. Zo was het vroeger tenminste

Hoezo ouderwets? Ouders kiezen samen de naam voor hun kinderen. Als ze samen beslissen dat ze de ouders willen vernoemen, is daar niks ouderwets aan.

Jeetje zeg, je bent 41. Ruimschoots volwassen lijkt mij maar je ouders blijkbaar nog niet. Reageren als een teleurgesteld kind. In plaats van blij te zijn dat ze alsnog opa en oma zijn geworden van een gezond! kleinkind gaan ze een machtsstrijd aan. Heel naar voor je maar er is nu 1 jaar overheen, laat het los. Als zij willen blijven mokken dan is het niet anders.

Vernoemen is tamelijk ouderwets, maar pa reageert wel heel gepikeerd zeg. Je zal de relatie met je schoonzoon, dochter en kleinkind (en mogelijk volgende kleinkinderen) er maar voor vergooien.

Ze hadden hem naar niemand moeten vernoemen was beter geweest en verder sporen die ouders niet al wil ze haar kind rukker noemen zij bepaald niet de opa en oma.

Tja ouderwets is het wel…ik begrijp jouw ouders aan de andere kant ook wel maar het blijft jullie keuze. Je bent aan niemand verantwoording verschuldigd. En als jouw ouders ervoor kiezen om nauwelijks contact te hebben met jullie en kleine Jan dan is het meer hun probleem dan de jouwe toch? Het is alleen jammer dat het om zoiets ruzie is gekomen. Ik zou maar genieten van je gezin en niet te druk om maken. Misschien komt het in de toekomst wel goed.

Ook in mijn en mijn mans familie werden de kinderen vernoemd. Wij hebben dan ook gelijk bij het bekend maken van de zwangerschap laten weten dat wij zelf een naam zouden kiezen en dat er niet vernoemd werd.
En zijn verder ook niet in discussie gegaan hierover.