Sanne is regelmatig vreselijk jaloers op andere vrouwen: “Zelfs mijn man stoort zich aan mijn gedrag”

We laten graag het beste van ons zelf zien. Willen graag aardig worden gevonden en eigenschappen waarvan we niet zo gecharmeerd zijn, stoppen we het liefst weg. Wegstoppen kan, maar betekent niet dat het niet meer bestaat. Sanne is haar leven lang al jaloers. En nu ze ouder is richt haar afgunst zich vooral op andere vrouwen. “Het is zelfs zo erg dat mijn man zich eraan begint te storen.”

Als kind keek Sanne al naar wat andere kinderen hadden. “Als mijn buurmeisje nieuwe laarzen had, dan wilde ik die ook. En als ik ze niet kreeg van mijn moeder, wat natuurlijk vaak voorkwam, dan werd ik woedend en zei tegen mijn buurmeisje dat ik haar laarzen stom vond.” Haar moeder sprak haar dan aan op haar gedrag en zei dat ze anderen ook iets moest gunnen. “En dat was en is het nou precies: ik wil zelf continu het middelpunt zijn, stralen, de mooiste en de beste zijn.” Toen Sanne volwassen was, stopte ze de eigenschap waarvan ze last had, weg. Probeerde oprecht blij voor een ander te zijn en niet altijd over zichzelf te beginnen als iemand een gesprek met haar voerde.

Woedend op Facebook

Nu ze ouder wordt, lijkt het wel of haar jaloezie weer terugkomt. “Ik zit op het moment niet lekker in mijn vel. Ik heb geen werk en zorg voor mijn man en onze zoon. Ik heb dus alle tijd om me op anderen te richten en te zien wat zij doen. Soms wil ik mijn laptop door de kamer smijten als ik op Facebook zie wat een leuk leven mijn vrienden leiden.”

Omdat haar man de enige is waarmee ze kan roddelen, doet ze dat met hem. Ze vertelt dan als hij thuiskomt van zijn werk wat de buurvrouw allemaal heeft gezegd en gedaan. “Mijn man vindt onze buurvrouw leuk, dat merk ik aan alles. Hij stelde laatst voor om haar uit te nodigen voor het eten. Geen haar op mijn hoofd die daaraan denkt: ze is gescheiden en straks pikt ze mijn man in.” Want dat is inmiddels haar grote angst: dat haar man andere vrouwen veel leuker vindt. “Ik voel me een nietsnut zonder werk, merk nu pas dat ik mijn hele zijn altijd had opgehangen aan mijn baan. Maar nu dat is weggevallen, heb ik niet zo veel meer.”

Ik wil dat kapsel ook

Als ze met vriendinnen op stap gaat, is ze grotendeels bezig met wat zij hebben. Ze checkt hun kleding en hoe mooi ze het ook vindt, Sanne krijgt er nauwelijks een compliment uit. “Een van mijn vriendinnen had laatst haar lange haar afgeknipt. Dat vond ze doodeng om te doen want ze droeg het misschien al vijftien jaar lang. Het kapsel dat ze nu heeft staat er enorm goed. Ik kan dat niet zeggen. Het enige wat ik eruit krijg: ‘ik vind het best zonde want je had van dat prachtige haar’. Het liefst holt Sanne naar de kapper voor het zelfde kapsel.

Niets is wat het lijkt

Haar man wordt het zat. Hij vindt dat Sanne niet zo op anderen moet letten en haar eigenlijk leven moet gaan leven. Dat niets is wat het lijkt. “Hij zegt: ‘Sanne je weet niet wat in al die huizen gebeurt. Naar de buitenwereld kunnen ze wel net doen of alles perfect is en dat de kinderen zo braaf zijn en dat je vriendin drie keer in de week seks heeft, maar wie zegt nou dat dat ook zo is?’ Dat weet ik ook allemaal wel, maar toch knaagt het aan me. En blijf ik Facebook ieder moment checken.”

Hulp zoeken

Inmiddels overweegt Sanne om op aanraden van haar man professionele hulp te zoeken. “Mijn man wordt er doodziek van en heel ongelukkig dat ik zo jaloers ben. Hij heeft gezegd dat ik hulp moet zoeken omdat hij mijn gedrag niet meer trekt. Ik snap dat wel, maar wil eigenlijk niet. Het is toch te kinderachtig voor woorden dat ik voor zoiets professionele hulp nodig heb?”

Herken jij je in het verhaal van Sanne? Wat raad je haar aan? Praat met ons mee in de comments onder dit artikel. We zijn benieuwd!