Nationale Complimentendag: Mara over de ongemakkelijke complimentjes

“Zo, zo… Dat ziet er lekker uit mevrouw” zegt een wildvreemde man als ik met een appel in mijn hand van de supermarkt naar huis loop. “Eh, ja… de Jonagolds zijn in de aanbieding deze week. Een echte aanrader!” antwoord ik beleefd. “Nou schatje, ik had het niet over die afgeprijsde Jona-dinges in je hand. Ik heb het over jou!” roept de man zo hard over straat dat iedereen het kan horen. “Nou, eh… Bedankt he. Denk ik… Eh, doei?” geef ik een soort van beleefd (maar toch flink awkward) antwoord.

Hoewel een complimentje van een onbekende natuurlijk nooit verkeerd is, kan ik er niet altijd goed mee omgaan. Menen ze dit echt? Moet ik nu een complimentje terug maken? Is het arrogant om te zeggen ‘bedankt, ik vind mijn nagels ook heel mooi’? Ik weet het echt niet. Bij bekenden is mijn reactie meestal makkelijker. Ik bedank voor het complimentje en ga snel over op een ander onderwerp. Bij vreemden is overgaan op een ander onderwerp vaak lastig. Bij die man op straat bijvoorbeeld, had ik dan moeten zeggen: “bedankt voor het compliment. Doe jij nog wat leuks dit weekend?”. Ik denk dat die vraag de situatie een stuk ongemakkelijker had gemaakt dan die op dat moment al was.

Het ongepaste compliment van de man onderweg naar huis was niet het enige complimentje dat ik vorige week kreeg. Ook bij de kapper was het raak! “Wauw. Echt wauw gewoon. Oh my god, ik vind je haar echt zo ontzettend super mooi! Ik wou echt dat ik kon ruilen zeg… Ik zou een mooooord doen voor dat haar van jou.” zegt de kapster voordat ik überhaupt in de stoel zit. Ik bedank haar en zeg verder niks. Als ik na het wassen van mijn haar in de kapstoel plaatsneem, begint ze weer: “Oh jeetje zeg… tijdens het wassen viel het me weer op. Wat een prachtige bos haren. Zo zie ik ze hier niet vaak hoor. Ik heb echt heel veel zin om er iets moois van te maken!”. Weer bedank ik haar beleefd en vraag me tegelijkertijd af of ze minder haar best had gedaan als ze mijn haar minder mooi vond. Ach ja, who cares? Ze doet in ieder geval haar best.

Hoe meer complimentjes ik krijg, hoe sterker ik me begin af te vragen waarom sommige mensen zo gul zijn met het geven ervan. Die man op straat bijvoorbeeld, zegt hij dat tegen elke vrouw die hij ziet lopen? En die kapster, vindt ze mijn haar echt zo mooi, of wil ze mij gewoon graag tevredenstellen?

Wat het ook is, stiekem vind ik die complimentjes wel fijn. Op het moment zelf voelt het soms een beetje raar, maar later put ik er wel kracht uit. Niet zo gek, gezien een van de grootste menselijke behoeften ‘waardering’ is. Van wie dan ook. Op 1 maart is het Nationale Complimentendag, tijd om een ander blij te maken! Misschien dat ik die kapperszaak even binnenstap om te vertellen dat ik zo blij ben met mijn nieuwe kapsel. En mocht ik die Jonagold man tegenkomen, dan schreeuw ik hem ook even lekker hard na.

Wie geef jij op 1 maart een extra complimentje?

Mara Blikslager (21 jaar) werkt voor online vrouwenmagazine damespraatjes.nl en studeert Reclame, Marketing en Communicatie aan de Hogeschool van Amsterdam. Ze is gek op schrijven, de wereld ontdekken, socializen en sporten. Als Mara niet aan het werk is of in de schoolbanken zit is ze te vinden in het zwembad, op de spinning-fiets, in een hippe club of lekker op de bank. Ze woont in Amsterdam maar bezoekt regelmatig haar familie in het rustige Hilversum. 

Lees ook de andere artikelen van Mara Blikslager