Soms schaam ik me voor die periode. Ik werkte zeker zestig uur per week, was niet fit, en had bijna 100% van mijn tijd stress. Uit het niets besloot ik twee weken alleen naar Bali te gaan. Doodeng vond ik het. Zou ik me niet heel eenzaam voelen?
In mijn eentje naar Bali, zou ik niet heel eenzaam zijn?
Daar ging ik dan, in mijn eentje het vliegtuig in. Ik kwam aan in Bali en nam een taxi naar het hotel. Tja, en dan. Wat ga je dan doen? Uit eten dan maar. In mijn eentje. Gewapend met een leesboek, een reisboek over Bali, een schrift waar ik in kon schrijven en mijn iPhone ging ik naar het restaurant. Ik zou tijdens het eten genoeg te doen hebben en me niet alleen voelen!
De twee dagen daarna raakte ik steeds meer op mijn gemak in het alleen uit eten gaan. Mijn werkmail besloot ik van mijn telefoon te wissen, de verslaving en gewoonte om die te checken was te groot. Wow, dat was nieuw. Ik voelde me er ook niet schuldig over: een voorteken?
Een nieuw ritme
Als cadeautje voor mezelf had ik een retreat geboekt bij een Zen Resort Bali, een soort retreat van vijf dagen. In de ochtend was er meditatieles (om 6.30 uur met een waanzinnig uitzicht), een uurtje yoga, ontbijten en daarna of vrije tijd of massagebehandelingen. ‘S middags lunch, massage/ vrije tijd, een uur mediteren voor beginners, gezond eten en op tijd naar bed. Tussendoor had ik een aantal coachingessies. Ik kwam mezelf goed tegen, voelde me alleen, en wist niet wat ik met mezelf en mijn emoties aan moest. Maar na een paar dagen had ik mijn ritme te pakken en mijn lichaam reageerde goed op het eten, de yoga en meditatie. Ik begon helderder en helderder te zien wat ik wilde met mijn leven!
Deze levensstijl ga ik vasthouden!
Ik voelde me zo goed, en besloot: ‘Deze levensstijl, die ga ik vasthouden!’. Fanatiek als ik ben ging ik ‘ermee aan de slag’. Ik nam een abonnement op de yogaschool in Ubud en besloot iedere dag een yogales te gaan doen. Ik bleef eten zoals in het zen resort, maakte tijd voor meditatie en mezelf.
Van wie moet ik nou eigenlijk naar de yoga?
Op een ochtend werd ik wakker en had ik geen zin had in de yogales waar ik bedacht had naartoe te willen. Mijn eerst gedachte: ‘Hup Wil, je hebt met jezelf afgesproken dat je dit zou doen. Dus je gaat naar die yogales ook.’ Totdat ik er nog eens over nadacht en me afvroeg: ‘Van wie moet ik nou eigenlijk naar de yoga?’ Ineens realiseerde ik me dat ik in 28,5 jaar tijd nog nooit op een dag had gedaan wat ik zelf echt wilde doen. Er ging letterlijk een hele wereld voor me open: als ik zelf mijn dagen kon indelen, wat zou ik dan gaan doen? Waar zou ik dan gelukkig van worden?
Ik kan mijn eigen leven creëren
Met die kennis vloog ik terug naar Nederland, terug het werkende leven in. Na twee dagen voelde ik dat de stress snel terug kwam, en ik in die vorm niet meer verder wilde leven. Mijn baan heb ik dezelfde maand nog opgezegd. Ik heb ervoor gekozen om uit het geijkte plaatje te stappen. Met als idee: ik kan mijn eigen leven creëren. En tot op de dag van vandaag probeer ik vanuit deze vernieuwde blik op de wereld te leven. Als ik iets bij kan dragen aan de wereld en de resources heb om te leven zodat ik dit kan doen, dan ben ik gelukkig. En ik denk wel twee keer na als ik het woord moet gebruik. Want van wie moeten we nou eigenlijk van alles? Volgens mij van onszelf, en laten we op onszelf nou ook net de meeste invloed hebben.
Willemijn Welten is een bommetje energie. Met haar krachtige en ontwapenende persoonlijkheid kan ze iedereen dat beetje extra energie geven om zijn/haar dromen waar te maken. Willemijn staat open voor iedereen en als ze een kamer binnen loopt, lijkt het licht wat feller en warmer te gaan schijnen. Ze heeft een gave om het vuurtje in je aan te wakkeren waardoor het beste in je naar boven komt. Willemijn loopt over van de goede ideeën en stelt iedereen instantly op zijn gemak. Lees hier meer over Willemijn
