Mila: “Achteraf bleek hij toch de ware voor mij te zijn”

Toen Mila solliciteerde op een baan als receptioniste bij een landelijk dagblad, kon ze niet vermoeden dat ze daar De Ware zou ontmoeten. “We keken elkaar aan, pats boem, verliefd. Wat heb ik een spijt dat ik hem heb laten gaan.”

Het moest zo zijn

Ze was jong toen ze begon aan haar eerste baan op de receptie van een krant. “Mijn vader was in zijn werkende leven een journalist en als klein meisje ging ik vaak met hem op pad. Super spannend vond ik dat en ik wist: als ik later groot ben, wil ik ook journalist worden.” Mila meldde zich aan voor de opleiding maar werd uitgeloot. “Ja, dat was wel even balen, maar achteraf ben ik zo blij dat ik niet werd aangenomen voor de studie want dan had ik Jacob nooit ontmoet.”

Wat een leuke job

Om een jaar te overbruggen, besluit Mila een baantje te zoeken. Ze vindt er een bij een krant. “Perfect, dacht ik, die baan is voor mij. Zo ben ik vast binnen en kan ik een kijkje in de journalisten-keuken kijken.” Mila wordt ingewerkt en voelt zich al snel als een vis in het water. “Als receptioniste ken je iedereen uit het hele bedrijf en dat maakt het werk interessant. Collega’s komen even stoom bij je afblazen of vragen je om administratieve hulp. Echt heel leuk.”

Pats boem verliefd

Sportverslaggever Jacob komt ook regelmatig even kletsen bij de dames van de receptie. “Toen ik werd voorgesteld aan Jacob, gebeurde er iets met me. Ik keek hem aan, hij mij en opeens werd ik overspoeld door vlinders in mijn buik. Dat had ik nog niet eerder meegemaakt.” Enigszins teleurgesteld is Mila als ze hoort dat Jacob een relatie heeft met de secretaresse van de directeur. “Echt zo’n prachtige vrouw. Altijd keurig in de make-up en kleertjes. Kom ik aan met mijn naturelle uiterlijk en wars van damesgetut. Geen schijn van kans zou ik maken bij die fantastische man.”

Eentje nog dan?

Ondertussen fantaseert Mila er lustig op los en wordt ze met de dag verliefder. Op een kerstborrel loopt het tussen haar en Jakob uit de hand en dat verbaasde haar niets. “Welnee joh, de spanning tussen Jacob en mij was om te snijden. Als we elkaar zagen, zinderde het.” Op de jaarlijkse kerstborrel van het bedrijf, blijven Mila en Jacob hangen. Ze kletsen honderduit en hebben het gezellig. “Ik vroeg me af waar Jacobs vriendin was, maar durfde het niet te vragen. Bang het moment te verstoren.” Als ze als laatsten eruit worden gezet, overleggen ze op straat. Nog eentje om het af te leren of braaf naar huis gaan?

Toekomst zonder kids

“Jacob wist nog een leuk cafeetje waar we nog wel even iets konden drinken. Toen ook daar het licht aan ging en de bar werd schoongemaakt, vroeg ik of hij nog even iets bij mij wilde drinken.” Hij maakte het uit met zijn vriendin en dat was het begin van een jarenlange relatie. Vanaf het eerste moment maakte Jacob Mila duidelijk dat hij geen kinderen wilde en hij het belangrijk vond dat ik dat wist. “Jacob en ik schelen bijna tien jaar, dus Jacob wilde er zeker van zijn dat ik me realiseerde dat hij een toekomst met mij wilde opbouwen, maar dat er in die toekomst geen kinderen zouden komen. Ik was jong toen ik Jacob leerde kennen en hield me niet bezig met kids. Leven wilde ik!”

Geen vuiltje aan de lucht

Het is een prachtig en graag gezien stel. “We hadden altijd zo’n lol met elkaar en pasten perfect bij elkaar. Vakanties, maakte niet uit waarnaar toe, waren altijd een feestje. We dompelden ons onder in wereldsteden, maar genoten net zo hard van de ruige natuur waardoor we uren konden dwalen. Daarnaast hadden we een fijne vriendenkring en konden onze families het goed met elkaar vinden. Geen vuiltje aan de lucht, dacht iedereen inclusief Jacob en ik.”

Dat was het dan

Maar de lucht werd steeds bedompter naarmate Mila ouder werd. “Opeens werden vriendinnen om me heen mama en ik zag wat het moederschap met ze deed. Het begon aan me te knagen. Was dat niet wat ik ook wilde? Moeder zijn? Zorgen voor zo’n klein hummeltje?” Urenlange gesprekken voert ze met Jacob over haar twijfels. “En Jacob is altijd eerlijk, reëel en lief erover geweest. Hij wilde niet dat ik mijn moederwens voor hem aan de kant zou zetten. Hij wilde dat ik gelukkig werd. Steeds weer benadrukte hij dat hij écht geen vader wilde worden. Met zachte hand en uit liefde heeft hij de knoop doorgehakt en de relatie verbroken.”

Zo’n enorme spijt

Maandenlang was Mila van slag. Ze miste Jacob enorm. Inmiddels is Mila de veertig gepasseerd en nog steeds is ze geen moeder. “Gaat waarschijnlijk ook niet meer gebeuren en dat hakt er behoorlijk in. Ten eerste omdat ik nooit een baby’tje van mezelf in slaap kan wiegen en ten tweede omdat ik de leukste relatie van mijn leven aan de kant heb gezet en uiteindelijk met lege handen achterblijf.” Want Jacob is doorgegaan met leven en sinds een jaar of twee heeft hij een nieuwe vriendin.

Perfect setje met haar

“Op de socials zie ik hoe ontzettend leuk ze het samen hebben en ik weet als geen ander hoe leuk het is om met Jacob samen te leven. De lol spat van die twee af en ik moet je zeggen dat ik er met jaloezie naar kijk. Ik zou zo graag weer een relatie met Jacob willen en met hem oud worden. ’s Nachts huil ik mezelf in slaap en kan ik me wel voor mijn hoofd slaan dat ik zo dom ben geweest om Jacob, mijn ware, te laten gaan. Dat ik achter mijn kinderwens aanjaagde en niet zag wat ik daarvoor aan de kant zette. Jacob is gewoon weer gelukkig, heeft een leuke vriendin en leidt het leven zoals hij dat voor ogen heeft. En ik voel me een wrak en teleurgesteld in het leven.”

Met hem gaat ‘t goed

Als Mila contact zoekt met Jacob wordt het gemis alleen maar groter. “Jacob was aangenaam verrast iets van mij te horen en antwoordde ook heel lief een leuk. Toen ik voorzichtig vroeg of hij nog wel eens aan ons dacht, antwoordde hij dat hij dat deed maar dat hij altijd heel blij is geweest dat hij mij de ruimte gaf om moeder te worden. Natuurlijk vindt hij het rot dat ik uiteindelijk geen moeder ben geworden en dat dat waarschijnlijk ook niet meer gaat gebeuren, maar ja, hij heeft weer een vol en vervuld leven. Zonder mij.”

De boot gemist

Vriendinnen worden inmiddels een beetje moe van Mila en haar verdriet wat het voor Mila alleen maar taaier maakt. “Mensen om me heen hebben geen zin meer in de Jacob-verhalen en mijn ‘what if’s’. Terwijl ik juist de behoefte heb erover te praten. Nu slik ik alles maar in en huil ik me zelf ’s nachts in slaap. Ik heb de boot gemist, ik heb de ware laten lopen en dat doet zo vreselijk veel pijn.”

Hoe zit dat met jou? Heb jij de liefde van je leven net als Mila laten lopen? Hoe ben je daarmee omgegaan? Hoe kan Mila weer blij worden? Kom maar op met de adviezen in de comments onder dit artikel, we zijn benieuwd.

Afbeelding: Freepik