fb

Marion ontdekte dat haar vriend over van alles liegt

Een nieuwe liefde is spannend, leuk en onbezorgd. Je deelt (meestal) nog geen huishouden samen en alles is lekker ongedwongen. Plezier maken en elkaar leren kennen; dat staat in de eerste fase centraal. Van samenwonen tot een gezamenlijke rekening: pas na de eerste weken of maanden komen de serieuze onderwerpen aan bod. Zo ook bij Marion (36) en haar vriend Patrick. 

Vreemde dingen

Patrick en Marion hebben elkaar leren kennen via een datingapp. “In tijden van corona is het moeilijker om mensen te ontmoeten. Als communicatieadviseur werk ik volledig vanuit huis en ook naar de sportschool en de kroeg zat er destijds niet in”, vertelt Marion. “Ik swipte me een ongeluk, maar kon maar geen leuke vent vinden. Totdat Patrick op mijn beeldscherm verscheen.”  Al na een middag chatten via de datingapp, spreken Marion en Patrick af om die avond samen te eten. “Hij woonde een uur bij mij vandaan en is met een tas vol boodschappen en een fles wijn mijn kant opgekomen.” Marion vertelt dat ze normaal gesproken niet zo snel een man bij haar thuis zou uitnodigen. “Maar als 36-jarige met een kinderwens en een gebrek aan sociale contacten doe je vreemde dingen…”

Veel gemeen

Die avond klikt het direct goed tussen Patrick en Marion. “We kletsten honderduit over ons werk, onze jeugd en hobby’s. Tijdens dit eerste echte gesprek voelde ik me direct verbonden met Patrick, vooral omdat hij vertelt dat hij net als ik als kind zijn ouders is verloren. Ook gaf hij aan net als ik door Azië gebackpackt te hebben én speelde hij -ook weer net als ik- graag tennis. Tel hier de wijn bij op en je hebt een topdate!” Marion en Patrick spreken de weken daarna bijna elke dag af. “We lagen die eerste weken vooral veel in bed, haha! Maar ook maakten we lange wandelingen en hadden we goede gesprekken. Net als ik had Patrick een serieuze kinderwens en ook hier werd veel over gesproken. Voor de grap bedachten we zelfs al babynamen, zo serieus voelde het allemaal op dat moment.”

Brief in bureaula

Omdat Patrick vindt dat ze geen tijd te verliezen hebben, vraagt hij al na drie maanden of Marion bij hem wil komen wonen. “Ook dit is nou iets wat ik normaal gesproken niet zo snel zou doen, maar op dat moment voelde het goed. Ik heb mijn eigen appartement opgezegd en een maand later stond ik met mijn spullen bij Patrick op de stoep.” De eerste weken vindt Marion het samenwonen heerlijk. “Het voelde zo volwassen en zo vertrouwd. Patrick moest voor zijn werk wel naar kantoor, maar ik werkte gewoon thuis. Toen ik op zoek was naar paperclips, stuitte ik in een bureaula op een brief aan Patrick.” De brief is afkomstig van zijn moeder, waarin ze hem vraagt om contact met haar op te nemen. “Hij stond vol met dingen waar ik helemaal geen weet van had. Zo vroeg ze hem hoe het met zijn kinderen gaat en vertelde ze over zijn vader die Alzheimer heeft. De brief dateerde van een paar weken daarvoor.”

Weg uit zijn huis

Marion is extreem geschrokken van de brief. “Volgens de brief leefden zijn ouders nog gewoon en had hij kinderen. Twee dingen waar hij altijd hele andere verhalen over vertelde. Tegen mij kon hij maar niet ophouden over hoe erg hij het vond dat zijn ouders zo jong waren overleden. Ook zei hij vaak dat hij ernaar verlangde om vader te worden. Dingen die haaks staan op wat ik las in de brief.” Als Marion Patrick die avond confronteert met de brief, wordt hij boos. “Hij werd heel kwaad en vroeg mij waarom ik door zijn spullen was gegaan. Ik vertelde dat het nu ons huis was en dat ik gewoon een paperclip zocht. Hij vond dat belachelijk en sommeerde mij mijn spullen te pakken en te vertrekken. Ik heb het maar gedaan, want bij deze man wilde ik geen minuut langer blijven.”

Van soulmate naar leugenaar

In tranen trekt Marion tijdelijk bij een vriendin in. “Ik kon niet anders, mijn appartement had ik opgezegd. Het was allemaal zo bizar… Het ene moment had ik het gevoel mijn soulmate en de toekomstige vader van mijn kinderen gevonden te hebben en het andere moment blijkt de man een leugenaar te zijn. Ik was diep gekwetst en kon de eerste dagen alleen maar huilen.”

Vier kinderen bij vier vrouwen

Een week na het vinden van de brief en het vertrek van Marion, neemt Patrick contact met haar op. “In een lange mail biedt Patrick zijn excuses aan en vertelt eerlijk hoe het allemaal zit. Blijkbaar leven zijn ouders inderdaad nog, maar heeft hij al jaren geen contact meer met ze. Zijn moeder stuurt hem ieder jaar op zijn verjaardag een brief, waarin ze vraagt hoe het met hem gaat en vertelt over haar leven. Patrick zegt dat het vóélt alsof zijn ouders dood zijn, maar dat ze eigenlijk nog leven.” Naast dat zijn ouders nog leven, is Patrick vader van vier kinderen. “Bij vier verschillende vrouwen heeft hij vier kinderen verwekt. De oudste is 20 jaar, welke werd geboren toen Patrick 17 jaar oud was. De jongste is vier maanden, deze werd blijkbaar geboren toen wij al samen waren. Hij heeft het mij nooit willen vertellen omdat hij bang was dat ik dan geen kinderen meer met hem zou willen.”

Vergeven

Ook blijkt het dat Patrick nog nooit in Azië is geweest én nog nooit op een tennisbaan heeft gestaan. “Eigenlijk op ieder punt waar wij een klik hadden, bleek zijn kant van het verhaal verzonnen. In het begin was ik kwaad, maar ik heb het hem vergeven. Het is duidelijk dat Patrick psychisch niet in orde is en dat ik zo stom ben geweest dat niet te zien. Ik neem mijzelf meer kwalijk dan hem… Zo goedgelovig had ik niet moeten zijn. Ook weet ik nu dat ik wel twee keer moet nadenken voordat ik me overhaast in een relatie en samenwonen stort. Ik heb Patrick gemaild dat ik vind dat hij met iemand moet praten over zijn leugens en dat ik hem nooit meer hoef te zien. Het is triest, maar het is niet mijn probleem.”

Op respectvolle wijze meepraten over dit verhaal, dan kan in de reacties onder dit artikel. 

Foto door Helena Lopes: via Pexels

Sietske’s zoon weet niet dat hij is geadopteerd: “We vertellen het hem zodra hij het begrijpt”

geadopteerde zoon

Vier jaar geleden adopteerden Sietske en haar man Auke een jongetje uit Polen. “Auke en ik konden zelf geen kinderen krijgen. We hebben toen lang getwijfeld tussen het in huis nemen van een Nederlands pleegkind of het adopteren van een kind uit het buitenland. Uiteindelijk hebben we voor het tweede gekozen en zijn we de lange en intensieve adoptieprocedure ingegaan. Na diverse voorlichtingsavonden, een gezinsonderzoek door de Raad voor de Kinderbescherming en gesprekken met het adoptie bemiddelingsbureau was het zo ver: we mochten ons zoontje gaan ophalen in Polen…… Verder lezen

 

4 reacties

Joris -

Is het helemaal goed gekomen tussen Patrick en Marion? Dik aan>? Kinderwens inmiddels vervuld?

Fiene -

Vind het wel allemaal vreemde verhalen worden..

Joris -

Ik heb overigens weet van een website die over de datum van artikelen liegt. Ze moffelen ingezonden ‘brieven’ ook in een lade (de virtuele prullenbak). Vinden ze ook niet leuk als je die vindt.

Joris -

Blijf je in gesprekken over een vermeende gemeenschappelijke hobby dan zo op de vlakte dat je niet verder komt dan ‘in Maleisië geweest en Kuala Lumpur bezocht, ja, was mooi, ja, ja’. Bekijk je niet elkaars foto’s van zulke indrukwekkende en doorgaans niet-alledaagse reizen?

Reageer ook