Sterre en Menno zijn sinds een tijdje een setje en Sterre is tot over haar oren verliefd op hem. “Als Limburgse heb ik een Gooise vent aan de haak geslagen, geweldig!” Alles is leuk aan Menno, alleen komt Sterre erachter dat er ook mindere kanten zijn. Zijn boot bijvoorbeeld….
Ik wilde Irene Moors zijn
Het Gooi heeft zolang Sterre zich kan herinneren een grote aantrekkingskracht op haar gehad. “Ik was fan van Irene Moors en wilde later als ik groot was ook presentatrice worden. Beroemd zijn, een luxe leventje leiden, lekker op vakantie en goed eten en drinken, het leek me allemaal wel wat. Maar ja, wie zat er in het Gooi nou te wachten op een Limburgs meisje?” En dus volgde Sterre een opleiding tot verpleegkundige en kreeg een relatie met haar buurjongen. “Vonden onze ouders natuurlijk geweldig en ik kreeg het Spaans benauwd als ik dacht aan het leven dat voor me lag. Het leven dat mijn ouders leiden en ik vooral niet wilde.”
Dag perfect plaatje…
Een groot kruis werd al snel door het perfecte plaatje gezet, toen bleek dat Sterre niet vruchtbaar was en dus nooit kinderen zou krijgen. “De teleurstelling was groter bij mijn ouders dan bij mij. Ik voldeed niet aan het plaatje dat zij van mij in gedachten hadden. Dat was zo pijnlijk om te zien maar ook een eye-opener: ik moest me zien los te maken van mijn ouders, van mijn man en van mijn leven.” Een zware periode breekt aan als Sterre bekendmaakt dat ze wil scheiden van haar vroegere buurjongen. “Wanhopig waren mijn ouders. Wat was er in mij gevaren? Waarom was ik zo onhandelbaar? Waarom deed ik niet wat zij wilden?”
Lekker naar Amsterdam
Sterre zoekt woonruimte in Amsterdam en solliciteert naar een functie als verpleegkundige in het AMC. “Ik werd aangenomen en vrijwel direct daarna vond ik een appartementje in het centrum voor een redelijke huurprijs. Niet groot, maar dat maakte me niet uit. Als ik maar weg kon uit Limburg, weg van al die bekrompen mensen daar waarmee ik me omringde.” Sterre geniet met volle teugen in Amsterdam. “Mijn baan was en is nog steeds super leuk. Ik heb fijne collega’s en ga elke dag met plezier naar het ziekenhuis.” Naast werk bouwt Sterre al snel een leuke, nieuwe vriendenkring op. “Mensen zijn hier zoveel ruimdenkender als waar ik vandaan kom. Een verademing vind ik het.”
Charmante lawaaipapegaai
Als Sterre op een zomerse avond met een vriendin op een terras zit, ontmoet ze Menno. “Menno viel me gelijk op door zijn luidruchtigheid. Normaal gesproken vind ik dat niet charmant, maar Menno komt er mee weg. Heeft zijn kop mee, zijn babbel en zijn grappen.” Hoewel de vriendin van Sterre haar erop moet wijzen dat Menno serieus werk van haar maakt, denkt Sterre dat het wel meevalt. “Menno leek me echt zo’n man die met iedere vrouw flirt. Iedere vrouw kan hij het gevoel geven dat ze de mooiste op aarde is. Dus echt warm liep ik niet voor hem.”
Barstjes in de bubbel
Inmiddels zijn Sterre en Menno al drie jaar een setje en pendelen ze tussen Amsterdam en het Gooi waar Menno een prachtig huis heeft aan het water. “Ja joh, niet normaal. In de tuin staat een jacuzzi en voor de deur ligt Menno’s boot. Ik wist niet wat ik zag toen hij me voor de eerste keer mee naar huis nam.” Sterre geniet met volle teugen tot de periode aanbreekt dat de bubbel waarin ze met Menno zit, steeds dunner wordt. “Je weet wel hoe dat gaat: de eerste periode laat je elkaar geen seconde los. Vrienden zijn even niet meer welkom, de wereld bestaat alleen nog maar uit twee mensen. Logisch dat de periode volgt dat je je weer wat meer richt op de buitenwereld. Zo hoort dat ook.”
Gooise nepvrienden
Sterre komt erachter dat de vriendenkring van Menno behoorlijk uitgebreid is. “Vond ik niet zo gek, Menno is een hele charmante, joviale en gulle man. Maar al snel kwam ik erachter dat er in zijn vriendenkring best veel nepvrienden zijn. Zogenaamde vrienden die regelmatig, op zomerse dagen, onverwacht aanwaaien en het wel heel leuk zouden vinden als hun vrind Menno de barbecue lekker oppookt. Geen probleem natuurlijk, maar als je voor een zwikkie volwassenen vlees, bijgerechten en drank moet kopen, loopt dat financieel best in de gaten.”
Het voelt niet goed
De boot van Menno heeft ook een grote aantrekkingskracht op zijn vrienden: maar al te graag stappen zij aan boord om een dag te varen. “En zelf wat eten en drinken meenemen? Ho maar, dat betalen Menno en ik.” Als Sterre het gesprek met Menno erover aangaat, komt ze van een koude kermis thuis. “Menno wil niets van mijn argumenten weten, hij vindt het heerlijk om zijn vrienden om zich heen te hebben. Bovendien verdient hij genoeg en vindt hij niets leuker om zijn rijkdom te delen met anderen. Nobel ja, maar voor mij voelt het alsof we worden gebruikt. Laat ik het zo zeggen: het voelt niet goed.”
Wéér met die boot weg
Naast de vrienden die steeds maar op bezoek komen, in de winter zie je ze niet want dan valt er weinig te beleven, begint Sterre een steeds grotere afkeer te krijgen van de boot van Menno. “En dat is niet handig want: kom niet aan zijn boot, dan kom je aan hem. Apetrots is hij op zijn schip en hij vindt het bekijks wat hij ermee trekt heerlijk. Twee zomers achter elkaar zijn we met de boot op vakantie geweest en dit jaar zijn dezelfde plannen gemaakt. Wat mij betreft met tegenzin want ik heb er geen trek meer in. Dagenlang varen we, komen we geen sterveling tegen. Het begint me een beetje de keel uit te hangen.”
History repeats
Dat zeggen tegen Menno zou wel eens kunnen zorgen voor een flinke relatiecrisis. “Ik twijfel enorm de laatste tijd. Wat me zo van mezelf tegenvalt, is dat ik me voor mijn gevoel in een zelfde soort situatie begeef als toen ik nog in Limburg woonde. Om de lieve vrede te bewaren zette ik toen mijn eigen wensen aan de kant om anderen te pleasen. Doe ik dat nu weer net zo? Zwijg ik maar over de bootvakanties tegen Menno om hem niet kwijt te raken? Ik zet mezelf dan aan de kant voor zijn plezier, dat kan toch niet goed zijn?”
Hij kiest nooit voor mij
Sterre vindt het lastig om haar gevoelens te delen met Menno omdat ze bang is hem kwijt te raken. “Dat is wel het laatste wat ik wil. Ik hou van Menno maar zou zo graag ook op zomerse dagen eens met zijn tweetjes willen zijn in plaats van met al die brallerige vrienden van hem. Ik weet nu al dat Menno daar niets van wil weten en ik denk ook dat als het erop aankomt, Menno voor zijn vrienden en boot kiest en niet voor mij.”
Heb jij wel eens een bootvakantie gehouden? Hoe vond je dat? Begrijp je dat Sterre het varen inmiddels een beetje zat is? Hoe kan zij Menno op een rustige en niet-kwetsende manier zeggen dat ze liever niet meer met de boot op vakantie wil? Hoe zou jij dat doen? Praat mee in de comments onder dit artikel, vinden we leuk!
Afbeelding: Freepik
Joris -
Wat een vreemde conclusie, Linda. Dat ze specifieke mensen niet wil zien en “met tweetjes” wil zijn, wil niet zeggen dat ze afgezonderd van alles en iedereen wil zijn tijdens een vakantie. Je kunt prima met tweetjes zijn en wel wat reuring (in de vorm van andere toeristen of locals) om je heen willen willen en eens wat anders zien dan alleen water en de kade of kustlijn.