Malou (42) en haar man Justin zijn al bijna vijftien jaar samen. Ze hebben drie kinderen van 12, 9 en 5 en leiden een druk, maar gezellig leven. Justin runt zijn eigen vervoersbedrijf en Malou werkt als zelfstandig blogger. “Ik schrijf over het gezinsleven, koken, persoonlijke groei… Ik vind het heerlijk om te doen. Het geeft me vrijheid en voldoening, en ik verdien er ook nog eens geld mee. Niet zo veel als Justin, maar het is zeker geen hobby meer.”
Meedenken
De laatste jaren gaat het minder goed met de moeder van Justin. Ze is begin zeventig en kampt met lichamelijke klachten. “Ze woont nog zelfstandig in haar appartement, maar het huishouden en de boodschappen beginnen zwaar te worden. Daar heeft ze het vaak over als we op bezoek komen.” Malou probeert begripvol te luisteren en denkt mee over oplossingen. “Ik stelde voor om thuiszorg in te schakelen, bijvoorbeeld iemand die een paar keer per week komt helpen met schoonmaken of koken. Maar daar wil ze niets van weten.”
Jij kunt dat toch gewoon doen?
In plaats daarvan richt haar schoonmoeder zich steeds vaker tot Malou. “Ze zegt dan dingen als: ‘Jij werkt toch thuis, jij kunt dat toch gewoon doen?’ of: ‘Vroeger deden vrouwen dat ook gewoon voor hun schoonouders.’ Ze laat duidelijk merken dat ze het belachelijk vindt dat ik ‘een beetje zit te typen’ terwijl zij hulp nodig heeft. Ik probeer rustig te blijven, maar het raakt me wel.”
Minder waardevol
Wat Malou het meest steekt, is dat haar schoonmoeder nooit iets vraagt aan Justin. “Hij is haar enige kind. Maar in haar ogen is het blijkbaar logisch dat de schoondochter de zorgtaken op zich neemt. Alsof mijn tijd minder waardevol is.” Malou probeerde er voorzichtig met Justin over te praten. “Maar tot mijn verbazing zei hij dat hij het eigenlijk ook niet zo’n gek idee vond. ‘Je bent toch flexibel, je kunt toch je werk wat aanpassen?’ zei hij. Ik stond echt met mijn mond vol tanden.”
Mijn werk niet serieus
Hoewel Justin en Malou een sterk huwelijk hebben, zorgt dit onderwerp voor spanningen. “Ik voel me niet gesteund. Alsof mijn werk er niet toe doet, omdat ik er geen bedrijfspand of personeel bij heb. Maar ik werk keihard. En bovendien: waarom zou ik verantwoordelijk zijn voor de zorg van zijn moeder? Dat is toch iets wat we samen moeten oplossen?”
Waarom opgeven?
Malou merkt dat ze steeds meer gaat twijfelen. “Soms denk ik: misschien moet ik maar gewoon toegeven. Misschien is het inderdaad egoïstisch om mijn werk voorrang te geven. Maar dan herinner ik me weer hoeveel ik heb opgebouwd, en hoeveel moeite het me heeft gekost om als zelfstandige iets op te zetten. Waarom zou ik dat opgeven voor iemand die mijn inzet als vanzelfsprekend beschouwt?”
Steeds vaker kleine opmerkingen
Inmiddels komt Malou nog maar één keer per week langs bij haar schoonmoeder. “Dan help ik met wat boodschappen, en soms kook ik iets wat ze kan invriezen. Maar elke keer zijn er van die kleine opmerkingen: dat het huis rommelig is, dat ze zich alleen voelt, dat ze ‘vroeger gewoon burenhulp had’. Ik voel me steeds meer onder druk gezet.”
Meer ondersteuning
Een paar weken geleden stelde Malou voor om opnieuw met de huisarts te praten. “Ze zou recht hebben op huishoudelijke hulp vanuit de Wmo, of op indicatie misschien zelfs meer ondersteuning. Maar ze weigert het. ‘Ik wil geen vreemden in huis’, zegt ze dan. En dan weer: ‘Jij zou dat toch best kunnen doen.’”
De druppel
De emmer liep over toen Justin tegen haar zei dat ze haar blog “tijdelijk misschien op een lager pitje kon zetten”. “Hij bedoelde het goed, denk ik. Maar het voelde alsof ik voor het blok werd gezet. Alsof mijn leven en mijn werk gewoon maar even moeten wijken voor iets waar we samen verantwoordelijk voor zijn. Ik ben boos geworden. Niet alleen op hem, maar ook op mezelf, omdat ik het al die tijd heb laten gebeuren.”
Een grens trekken
Malou heeft inmiddels besloten een duidelijke grens te trekken. “Ik ben best bereid om iets te doen, maar niet alles. En al helemaal niet alleen. Ik heb gezegd: of we regelen hulp via officiële instanties, of jij, Justin, neemt ook je verantwoordelijkheid. Mijn werk en welzijn zijn net zo belangrijk.”
Afbeelding: Freepik
Fiene -
Je had het niet zover moeten laten komen gewoon zeggen nou ma en ik ga niet stoppen met werken dus je zoekt het maar uit. Ook had je man tegen zijn moeder moeten zeggen dat jij het zeker niet gaat doen en dat de instanties het maar moet doen. Kiezen of delen.