Luna ziet op tegen de feestdagen: “Twee kerstdiners bij ons thuis en niemand die mij helpt”
Het is bijna zover: kerstmis! Zelf kijk ik enorm uit naar de gezelligheid, lekkere etentjes en de warme sfeer in huis. Bij Luna is dat wel anders; zij ziet er juist als een berg tegenop. Elk jaar komt zowel haar eigen familie als haar schoonfamilie eten en laten haar achteraf in de zooi achter. Ze is het helemaal zat en is benieuwd of andere vrouwen hier ervaring mee hebben.
Makkelijk
Het organiseren van de kerstdiners bij Luna en David thuis begon toen de kinderen klein waren. “We hadden net een tweeling gekregen, waren verhuisd naar een groter huis en dus was het eigenlijk het makkelijkst om alle kerstactiviteiten bij ons te doen. Zo had iedereen een plek aan tafel en konden we na het voorgerecht de meiden op bed leggen. De eerste jaren werkte dit prima. Iedereen bood aan wat te maken en er was hulp bij het doen van de afwas.”
Meer tijd
Inmiddels is het traditie dat de familie van David op eerste kerstdag aanschuift en op tweede kerstdag die van Luna. “Er wordt niet eens meer over overlegd. Het staat voor de komende jaren vast dat wij het organiseren. En met organiseren bedoel ik ook écht organiseren. Want waar iedereen een paar jaar geleden nog wat meehielp in de voorbereiding, werd dat nadat de meiden groter werden steeds minder. Het klopt dat ik meer tijd heb nu, maar dat betekent niet automatisch dat ik maar de hele week voor kerst in de keuken wil staan.”
Blikken soep
Een paar jaar geleden vroeg Luna haar familie en schoonfamilie dan ook om haar weer te helpen bij het maken van het diner. “Elk gezin binnen de familie kreeg een andere gang en ik zou dan het hoofdgerecht en de drankjes regelen. Puntje bij paaltje maakte iedereen zich er makkelijk vanaf met blikken soep, bakken ijs met flessen chocoladesaus en voorverpakte hapjes uit de supermarkt. Ik heb daarentegen flink staan zwoegen op een luxe beef wellington. Het voelde weer oneerlijk.”
Zelfgemaakt eten
Ook dan besluit Luna er wat van te zeggen en vraagt het jaar erop expliciet om zelfgemaakte gerechten. “Nou, daar stonden ze allemaal met boodschappentassen vol ingrediënten. Of ze hun gerecht dan even hier in de keuken konden maken, dat vonden ze makkelijker dan het thuis voor te bereiden. We hebben dat jaar twee avonden met een overvolle keuken gestaan omdat iedereen hun gerecht nog zo goed als helemaal moest maken.”
Op de bank
Na deze twee tegenvallers, kiest Luna het dan maar weer zelf op zich te nemen. “De afgelopen jaren sta ik dus weer dagen zelf in de keuken en niemand voelt zich geroepen om ook maar een poot uit te steken. Na het opeten van het vijfgangenmenu ploft iedereen op de bank terwijl ik in de keuken alles moet opruimen. Zelfs mijn eigen zussen en schoonmoeder helpen niet even. Die zijn ‘druk’ met de kinderen en vertrekken vaak snel weer richting huis.”
Zeur niet zo
Luna ziet enorm op tegen deze kerst en heeft zich dan ook voorgenomen om volgend jaar zelf makkelijk bij haar familie en schoonfamilie aan te schuiven. “David vindt dat jammer. Hij geniet van de kerst bij ons thuis en vindt het lekker dat hij niet meer hoeft te rijden en dus wat meer wijn kan drinken. Als ik zeg dat hij dan wat meer werk op zich zou kunnen nemen zegt hij ‘dat ik dat zo goed kan’ en dat hij er maar een zooitje van zou maken. Dan denk ik weer: zeur niet zo Luna, het zijn maar twee etentjes. Maar het begint een soort principe kwestie te worden…”
Wat zou jij Luna adviseren? Ik ben heel benieuwd. Praat met ons mee in de reacties onder dit artikel.
8 reacties
Altijd die Kerstdrama’s. Wij gaan gewoon als gezin naar een zonnig oord met goed eten.
Tevens als je familieleden met kant&klare digetjes komen en bakken ijs dan betekend het dat ze dat prima vinden en het hun om de gezelligheid gaat. Laat gewoon iedereen zelf het eten mee te nemen. Besoraar jezelf al dat gedoe. Door kant&klare bakken ijs als toetje of andere dingen die zij meenemen heb je ook minder afwas.
Hey hey, irritant zulke lui om je heen. Mijn schoonouders vonden het altijd gedoe om kerst eten te doen. Was altijd een gespannen sfeer. Ook als wij het bijvoorbeeld bij hun regelden. Bij ons thuis heb ik ook niet altijd zin in dus heb ik eens voorgesteld om uit eten te gaan met kerst. Was bij ons een uitkomst. Wie weet is dat voor jullie een idee?
En anders gewoon aankaarten dat het zo niet langer gaat. Dat ieder thuis z’n eigen gerecht klaarmaakt en dan er een corvee team wordt aangesteld (wat jij niet bent!) Haha vast makkelijker gezegd dan gedaan maar onthoudt wel: als jij het niet aankaart en je grenzen aangeeft gaat er niks veranderen..
En laat die vent van je eens even heel gauw normaal doen. Wat denkt ie wel, dat de wereld er is om hem te dienen? Met z’n ‘maar dat kan jij zo goed schatje’ .. blegh. Dan gaat ie het hele jaar maar oefenen.. iedere week 2 kookbeurten 😉
Succes en sterkte ermee!
De argumenten van David gaan alleen over hem zelf. Heeft hij geen oog voor jou en jouw gevoelens? Bedenk wat jouw ideale manier zou zijn om kerst te vieren. Vertel iedereen hoe je er tegen op ziet, wat je graag zou willen en vraag hem om je te steunen. Dat het al.jaten zo gaat betekent niet dat het ook altijd zo zal blijven!
Hilde -
Joh, maak er voor jezelf het beste van. Koken? Prima. Afruimen en afwassen? Keukendeur dicht, muziek aan, glas wijn erbij en gaan. Dan gaat de rest maar in kamer zitten, jij bent straks die troep kwijt. Komt je man om de deur dat ze koffie willen? Prima, of zelf maken, of wachten tot jij klaar bent. Ongezellig? Hulp is welkom. Kortom, bouw er je eigen feestje van.