Veel Nederlandse kinderen hebben vanaf jonge leeftijd een bijbaan. Zelf heb ik jarenlang strijkwerk gedaan, zowel bij mijn moeder als bij bekenden. Voor een paar euro per uur werkte ik al het strijkgoed keurig weg en ging vervolgens met ‘gevulde’ zakken weer naar huis. Hoewel het natuurlijk om kleine bedragen ging, waren ze voor mij wel heel waardevol. Zo kon ik zelf make-up kopen en in het weekend met mijn vriendinnen naar de kroeg. Na zo’n weekend was het meestal allemaal op, maar gelukkig lag er die week weer veel strijkwerk voor me klaar. En zo begon het riedeltje weer opnieuw! Heel leuk vond ik het strijkwerk niet, maar omdat ik het geld nodig had en ik wist dat er mensen op mij rekenden, deed ik het altijd volgens afspraak. Bij andere tieners gaat dit wel eens minder soepel… Zo ook bij Mick, de 17-jarige zoon van Julia.
Gaan met die banaan
“Een paar jaar geleden vroeg Mick ons of hij meer zakgeld mocht. Hij is dol op gamen en dat is best een dure hobby”, vertelt Julia. “Wij vonden dat hij genoeg geld van ons kreeg en zeiden dat als hij meer geld wilde, hij een bijbaan moest zoeken. Zo gezegd, zo gedaan; Mick vond een krantenwijk en ging één middag per week aan de slag.” Mick vindt het werk leuk en gaat met goede moed aan de slag. “Muziekje op en gaan met die banaan. Zelfs bij slecht weer liep hij zonder zeuren zijn ronde. Mijn man Patrick en ik waren best trots op hem.”
Wijk erbij
Als Mick en zijn vrienden besluiten op vakantie te willen, neemt hij er nog een wijk bij. “Hij kreeg de smaak te pakken en vraagt een ochtendronde aan. Patrick en ik vroegen nog of hij het zeker wist; hij moest voor zijn nieuwe shift echt wel heel vroeg op. Maar hij wist het zeker en wilde geld verdienen voor zijn reis.” Maar als Mick terugkomt van vakantie en school weer begint, merkt Julia dat hij steeds vaker klaagt over zijn vroege wijk. “Waar hij vóór zijn vakantie altijd meteen zijn wekker uitdrukte en aan de slag ging, hoorde ik hem na de zomer wel tien keer snoozen. Uiteindelijk liep ik dan naar zijn kamer en gaf hem een schop onder zijn kont.”
Krantenwijk overnemen
Julia heeft aanvankelijk het idee dat de wijk misschien wat zwaar is in combinatie met de start van het schooljaar. “Maar het werd alleen maar erger. Zo erg, dat Mick steeds vaker zei dat hij zich niet lekker voelde en de krant niet kon bezorgen. Patrick heeft toen een keer aangeboden het voor Mick over te nemen en dit is het begin van het einde geweest…” Nadat Patrick de wijk één keer voor Mick heeft overgenomen, loopt Mick de kantjes er nog verder vanaf. Hij is steeds vaker te moe of niet lekker en keer op keer neemt Patrick het over. “Ik vind het echt een houding van niks. Niet alleen van Mick, maar ook van Patrick. Welke volwassen man met een fulltime baan neemt nou de krantenwijk van zijn puberzoon over?”
Steunen
Julia heeft al meerdere keren tegen Patrick gezegd dat Mick zijn eigen zaakjes moet leren regelen. “Dan wordt hij maar ontslagen, zeg ik dan. Maar daar is Patrick het niet mee eens, hij vindt dat we Mick moeten steunen. Ik ben met hem eens dat we onze zoon moeten steunen, maar absoluut van mening dat het niet oké is als zijn vader structureel zijn krantenwijk voor hem loopt. Dat lijken me toch twee heel verschillende dingen.”
Op respectvolle wijze meepraten over dit verhaal? Dat kan in de reacties onder dit artikel.
Max -
Pubers hebben meer slaap nodig, dat is niet eens lui of zwak, zo werkt hun brein nu eenmaal. Kortom een ochtendwijk is niets voor deze jongen. De baas bellen en netjes afmelden.
https://www.hersenstichting.nl/nieuws/goede-nachtrust-is-belangrijk-voor-het-geheugen-van-pubers/#:~:text=Tijdens%20de%20puberteit%20raken%20de,ochtends%20vroeg%20op%20school%20verwacht.