Ze weet dat haar zus het goed bedoelt, maar de woorden blijven door haar hoofd malen. “Ze zegt dat hij mij weer zal bedriegen, dat ik dom ben dat ik hem nog een kans geef. En ergens begrijp ik dat, want hij hééft me bedrogen. Maar mensen vergeten soms dat liefde niet zwart-wit is.” Drie jaar lang waren Jule en Mark een stel. Ze hadden plannen om te trouwen, spaarden voor een huis en droomden over kinderen. Tot Jule op een doordeweekse dinsdag een bericht op zijn telefoon zag dat haar wereld op zijn kop zette.
Betrapt
“Het was een bericht van een vrouw die ik niet kende. Ze schreef: ‘Ik mis je vannacht naast me.’ Ik dacht eerst dat het een grap was, dat ik het verkeerd las. Maar toen ik hem ermee confronteerde, brak hij. Hij gaf alles toe.” Mark had al maanden een affaire met een collega. “Hij zei dat het niets betekende, dat hij dom was geweest en spijt had. Maar hoe dom kan je zijn als je iemand keer op keer bedriegt?” Jule zette hem dezelfde avond nog het huis uit. “Ik was woedend, verdrietig, verward. Alles tegelijk. Ik dacht: dit is het, hier kom ik niet meer van bij.”
De breuk
De maanden daarna waren zwaar. “Ik at slecht, sliep nauwelijks en werkte op automatische piloot. Mijn zus, Laura, was er altijd. Ze hielp me met verhuizen, hield me gezelschap, en zei steeds: ‘Je verdient beter dan dit.’ En dat geloofde ik toen ook.” Langzaam krabbelde Jule weer op. Ze ging sporten, kocht een nieuwe bank, schilderde de muren in frisse kleuren. “Het voelde bevrijdend. Ik dacht echt dat ik verder was gegaan.” Tot ze een jaar later een bericht van Mark kreeg. “Hij schreef dat hij aan me dacht, dat hij nog elke dag spijt had. Ik voelde direct iets vanbinnen. Niet alleen woede, maar ook een soort gemis.”
De twijfel
Ze besloot hem te zien, tegen beter weten in. “We spraken af in een café. Toen ik hem zag, wist ik niet wat ik moest doen. Hij keek me aan zoals vroeger. En ondanks alles voelde het vertrouwd. We praatten uren, en ik hoorde oprecht berouw in zijn stem.” Mark vertelde dat hij in therapie was gegaan om zijn gedrag te begrijpen. “Hij had het over bindingsangst, over zijn eigen onzekerheid. Ik weet dat dat geen excuus is, maar ik zag dat hij anders was. Minder bravoure, meer kwetsbaarheid.” Jule hield de ontmoeting eerst geheim voor haar familie. “Ik schaamde me. Wat zouden ze zeggen? Vooral mijn zus, die hem al die tijd verafschuwde.”
Opnieuw beginnen
Na een paar weken durfde ze het toch te vertellen. “Ik zei: ‘Laura, ik zie Mark weer.’ Ze keek me aan alsof ze het niet geloofde. En toen zei ze die zin die me nog steeds achtervolgt: ‘Hij zal je weer bedriegen, Jule. Mensen veranderen niet.’” Jule voelde zich klein en tegelijk koppig. “Ik snap haar bezorgdheid, echt. Ze heeft me destijds letterlijk van de grond geraapt. Maar ze ziet niet hoe hard Mark werkt om mijn vertrouwen terug te winnen.” Mark en Jule besloten langzaam opnieuw te beginnen. Geen grootse gebaren, geen beloften. “We namen het stap voor stap. Hij komt nu af en toe langs, we koken samen of kijken een film. Er is nog geen sprake van samenwonen, en dat is goed zo.”
Wantrouwen en hoop
Toch knaagt de twijfel soms. “Als hij een bericht krijgt en glimlacht naar zijn telefoon, schiet er nog steeds iets door me heen. Ik wil het niet, maar het gebeurt automatisch. Vertrouwen komt druppelsgewijs terug, niet in één keer.” Ook de reacties van haar omgeving maken het moeilijk. “Mensen hebben snel hun oordeel klaar. Ze zeggen: ‘Wie één keer vreemdgaat, doet het weer.’ Misschien is dat vaak zo, maar ik geloof dat er uitzonderingen zijn. En ik hoop dat wij dat zijn.” Haar zus blijft waakzaam. “Ze bedoelt het goed, maar haar wantrouwen voelt soms als een muur tussen ons. Laatst zei ze: ‘Als hij je weer pijn doet, kan ik hem nooit meer onder ogen komen.’ Toen besefte ik dat niet alleen ik een tweede kans geef, maar zij eigenlijk ook.”
Leren vergeven
Jule heeft inmiddels geleerd dat vergeving niet betekent dat je vergeet. “Het betekent dat je kiest om niet voor altijd te blijven hangen in wat er fout ging. Dat je kijkt of er nog iets te redden valt. Misschien ben ik naïef, maar ik wil het proberen.” Ze weet dat het risico groot is dat ze opnieuw gekwetst wordt. “Maar wat is het alternatief? Altijd bang blijven? Altijd wantrouwen? Liefde is geen wiskunde, het is vallen en opstaan. En soms, heel soms, verdient iemand een tweede kans.” Mark weet dat hij zich moet bewijzen. “Hij zegt vaak: ‘Ik wil dat je weer op me kunt bouwen, al duurt dat jaren.’ Dat vind ik mooi. Ik zie dat hij zijn best doet. En dat is voorlopig genoeg.”
Een voorzichtige toekomst
Jule glimlacht als ze over hem praat. “Ik voel me weer een beetje mezelf als ik bij hem ben. Minder verdrietig, meer in balans. Misschien duurt het nog lang voordat ik hem volledig vertrouw, maar ik geloof dat het kan.” Ze heeft haar zus beloofd voorzichtig te zijn. “Ik heb tegen haar gezegd: ‘Je mag sceptisch blijven, maar geef me de ruimte om dit zelf te ontdekken.’ En dat doet ze, al kijkt ze met argusogen toe.”
Afbeelding: Freepik
Sanderien van Mul -
Ach meisje toch. Wat heb jij een laag zelfbeeld en weinig eigenwaarde door je weer zo te laten inpakken. Mark brengt het prachtig met zijn fantastische ‘ik wil dat je weer op me kunt bouwen, al duurt het jaren’. Hij geeft je de ruimte, hij zegt dat hij in therapie is geweest (echt waar? Bewijs? Bij wie?) en och och, wat is hij veranderd en wat mist hij jou. En ondertussen laat jij je heerlijk naïef weer in de luren leggen. En waarom? Omdat Mark op zoek is naar een trouwe hondenmand – jij dus. Iemand bij wie hij telkens weer terug kan komen en zijn jankverhaal kan opzetten zodra hij weer betrapt wordt met zijn leuter uit zijn broek. Hij bespeelt je precies volgens het boekje en volgens hetzelfde boekje val jij weer voor zijn mooie praatjes. Doe jezelf een lol en kap met deze vent. Hij houdt jou alleen maar warm om op terug te vallen. Ik snap niet dat je je daar zo toe verlaagt. Maar ja, je zult wel moeite hebben met alleen zijn, nog veel van hem houden, je hebt hoop en gelooft in tweede kansen voor vreemdgangers die hun maandenlange affaire als ‘dom’ en ‘het stelt niets voor’ zien. Hopelijk bestaat damespraatjes.nl over een paar jaar nog, als je hier opnieuw komt janken over je onbetrouwbare vriend die je een nieuwe kans had gegeven maar oh wat raar, hij is in zijn oude gewoontes teruggevallen. Verbazingwekkend!