Jonne’s huis lijkt wel een bibliotheek. “Vanaf het moment dat we op school leerden lezen, werd ik erdoor gegrepen. Al in groep drie verslond ik boeken en begon ik met het aanleggen van een grote collectie leesvoer. Bij verjaardagen, rapporten en feestdagen stonden boeken bovenaan mijn verlanglijstje, en dat is nog steeds zo. Omdat ik mijn boeken graag deel, leen ik ze regelmatig uit aan vrienden en kennissen. Maar mijn buurvrouw Lianne geeft ze maar niet terug…”
Keurig gesorteerd
Als je het huis van Jonne binnenstapt, waan je je in een ware boekenhemel. “Ik heb geen partner en dus alle ruimte voor mezelf. Toen ik acht jaar geleden dit huis kocht, liet ik meerdere boekenkasten maken door een timmerman. Nu heb ik in de woonkamer, slaapkamer, hal en het kantoor allemaal een grote boekenkast staan. Per kast een bepaald genre en keurig gesorteerd. Van fictie tot non-fictie en van spannende boeken tot biografieën: ik kan alles makkelijk terugvinden.”
Houd alles bij
Omdat Jonne bijna alle boeken in huis heeft gelezen en ze het leuk vindt om anderen te stimuleren ook te lezen, leent ze haar boeken zonder problemen uit. “Ik heb vriendinnen die hier nooit met lege handen naar huis gaan. De volgende keer dat ze er zijn, nemen ze de boeken mee terug en zet ik ze in de kast. Zij nemen dan weer nieuwe exemplaren mee. Om bij te houden wie wat heeft geleend, houd ik een lijstje op mijn tablet bij. Eigenlijk brengt iedereen alles weer terug, maar soms vergeten mensen het. Ook vind ik het wel leuk om te zien wie wat heeft gelezen; als ik dan een cadeautje zoek voor iemand, weet ik wat ze graag lezen.”
Heeft ze niet
Het zorgvuldige administratiesysteem komt goed van pas, nu buurvrouw Lianne een hele zwik geleende boeken nooit heeft teruggegeven aan Jonne. “Ze beweert bij hoog en laag dat zij mijn boeken niet heeft. En daar baal ik van, want ze leende de eerste vijf boeken uit de serie van Lars Kepler. Van dit schrijversduo verscheen recent een nieuw boek, en dan lees ik graag de eerdere delen nogmaals. Deze liggen bij Lianne, maar zij zegt van niet.”
Jaren verder
Al meerdere keren heeft Jonne aan Lianne gevraagd of ze de boeken terug mag. “Ik kan nota bene zien op welke datum zij ze heeft meegenomen: 5 juli 2023. Ze wilde ze lezen op haar vakantie. We zijn een jaar verder! Dit is toch niet normaal? Het kan natuurlijk dat ze ze niet kan vinden, maar dan heb ik liever dat ze eerlijk is. Desnoods kom ik haar helpen met zoeken. Maar Lianne is stellig en zegt dat ze de boeken nooit heeft geleend. Dat is toch vreemd?!”
Wat moet ik doen?
De relatie tussen Lianne en Jonne is door het gedoe om de boeken aardig bekoeld. “Het gaat me niet om het geld; ik kan makkelijk nieuwe boeken kopen en mijn serie weer compleet maken. Maar het gaat om het principe. Ik leen haar iets uit en vervolgens doet ze alsof ik gek ben. Als ik haar tegenkom op straat, zie ik dat ze mij probeert te ontwijken. Eerst vroeg ik nog naar de boeken, maar daar ben ik mee gestopt. We spreken elkaar simpelweg niet meer. Is er een manier om mijn boeken terug te krijgen? Naar de politie gaan vind ik heel flauw, maar eigenlijk is dit diefstal. Wat is wijsheid?”
Bovenste afbeelding: Freepik
Anna -
Dit lijkt mij nou echt een verzonnen verhaal.
Naar de politie gaan omdat de buurvrouw de geleende boeken niet terug wil geven ?
Ik denk niet dat ze uitrukken voor een huiszoeking . Denk eerder dat er een lachsalvo volgt.