Heerlijk, zomervakantie! Jolien had er echt naar uitgekeken. “Mijn man Paul wilde weer naar die natuurcamping waar we vorig jaar ook waren. Maar Ties en Splinter verveelden zich daar toen kapot. Dus ik stelde voor om naar een camping in Frankrijk te gaan, met meer vermaak voor kinderen. Dan heb ik óók een beetje vakantie.” Het idee klonk ideaal, maar in de praktijk bleek het een tegenvaller. “Ik ben mijn kinderen méér dan zat…”
Snel boeken
Jolien telde de dagen tot haar vakantie begon. “Op werk was het de laatste maanden enorm stressvol. Lange dagen, veel overwerk, en ik kwam steeds doodop thuis. Je snapt: ik snakte naar drie weken helemaal niks.” In december hakten Jolien en Paul de knoop door. “Omdat we aan de schoolvakanties vastzitten, wilde ik op tijd boeken. Voor je het weet, zijn de leukste campings al vol.”
Geen WiFi?!
De natuurcamping van vorig jaar was een eenmalige ervaring. “Paul vond het geweldig: geen luxe, geen WiFi, amper voorzieningen. Ik liet me overhalen, maar al na een paar dagen begonnen de jongens te klagen. Bomen klimmen en wandelen met papa is leuk voor even, maar daarna wilden ze gewoon hun telefoon. En eerlijk: ik ook.”
Glamping leek de oplossing
Toen in december de nieuwe plannen op tafel kwamen, had Jolien haar huiswerk gedaan. “Ik stelde glamping voor: wel kamperen, maar met comfort. Een mooie tent, eigen sanitair, zwembad, animatie – dat leek me wel wat.” Paul had zijn twijfels, maar de jongens waren direct enthousiast. “De reis ernaartoe verliep niet vlekkeloos, maar toen we aankwamen op de camping en onze safaritent zagen, was ik dolblij. Eindelijk een vakantie waarin iedereen blij zou zijn.”
Perfect begin
De eerste week leek het plan perfect uit te pakken. “Ties en Splinter hadden al snel vriendjes. Ze waren de hele dag op pad, deden mee aan spelletjes, en Paul en ik genoten eindelijk van rust. Ik zat voor de tent met een boek, hij met een biertje. Zo had ik het voor me gezien.”
Maar dan slaat de verveling toe
In week twee vertrekken de kinderen waarmee Ties en Splinter zoveel optrokken. “En dan ineens… is het gedaan met de pret. Geen leuke kinderen meer om mee te spelen, dus gaan ze zich vervelen. Echt, ze hangen wat rond, maken ruzie met elkaar om niks, en komen de hele tijd klagen dat ze zich stierlijk vervelen.” Jolien probeert hen te motiveren iets te gaan doen, maar alles is stom. “Paul zegt dan: ‘Laat ze maar, verveling is goed voor de creativiteit.’ Maar ik zie vooral twee jengelende kinderen en een man die zijn wandelschoenen aantrekt en verdwijnt.”
Twijfels
De sfeer slaat om. “Ik loop op mijn tenen. In plaats van uitrusten, probeer ik de stemming te redden. En ik merk dat ik me steeds vaker afvraag: Doe ik het eigenlijk ooit wel goed voor deze kinderen? Ze zijn zó verwend. Als het even tegenzit, weten ze zich geen raad.” Ze zucht. “En dan zit ik daar, op een peperdure camping, mezelf compleet weg te cijferen. Dit was níet de vakantie waar ik zo naar had verlangd.”
Herkenbaar verhaal? Of helemaal niet? Wat raad jij Jolien aan? Snap je haar frustratie of juist helemaal niet? Wat kan ze doen om er toch nog een leuke laatste week van te maken? Praat mee in de comments onder dit verhaal, we zijn benieuwd naar jullie tips!
Afbeelding: Freepik
Fiene -
Maak een potje met activiteiten die ze zelf verzinnen en pak er elke dag eentje uit.
Ik weet niet hoe oud ze zijn maar dan zeg je ik wil je de hele ochtend of middag niet zien ga die activiteit maar doen. Is er een club of een speeltuin op de camping? Laat ze daar zelf heen gaan dan hebben ze binnen no time vriendjes. Verveling is creativiteit maar dan moet je het zelf laten uitzoeken en niet helpen. Zijn ze sportief? Meestal doen ze daar ook aan wedstrijden. Gewoon even het activiteitenboekje of website opzoeken en laat hun daar wat uitzoeken. En probeer hun zelf uit tezoeken en ga niet helpen.