Toen Jiske en haar man Sil elkaar leerden kennen op een feestje, was het liefde op het eerste gezicht. “We hadden veel met elkaar gemeen. Allebei hielden we wel van een feestje en gezelligheid. In de weekenden lekker uit eten, een mooie fles erbij en in de zomer gezellig naar festivals. Maar waar dit vroeger iets was wat ons verbond, is het sinds een jaar juist iets wat een grote wig tussen ons drijft…”
Probeer het één maand
Na een bezoek aan de huisarts en zorgwekkende testresultaten besloot Sil vorig jaar mee te doen aan Dry January. “Ik vond het knap van hem, een maand ‘nee’ zeggen. Op doordeweekse avonden trokken we steevast een flesje open en in het weekend gingen we graag naar de kroeg. Ik wil niet zeggen dat het problematisch was, maar volgens de huisarts was het veel te veel. Ik had nergens last van, maar Sil wel. ‘Ik probeer één maand zonder en kijk dan hoe ik me voel. Als het me niet bevalt, doe ik het weer lekker op mijn eigen manier’, zei hij toen nog.”
Steeds beter
Maar waar Sil in eerste instantie alleen meedeed omdat de huisarts had gezegd dat het beter voor hem zou zijn, greep het niet drinken hem. “De eerste twee weken had hij het moeilijk, maar na verloop van tijd ging hij zich steeds beter voelen. Sil sliep beter, werd voor zijn wekker wakker en had veel meer energie. Ook ging hij ’s avonds steeds een rondje wandelen in plaats van meteen op de bank te ploffen na het eten. In de weekenden was hij niet meer te vinden in de kroeg en hij pakte zijn oude hobby, mountainbiken, weer op. Ik wist niet wat me overkwam.”
Voel die behoefte niet
Toen februari aanbrak, besloot Sil het niet drinken nog een maand te verlengen. “Hij voelde zich zo goed en had er helemaal geen behoefte meer aan. ‘Ik ben liever lekker fris voor mijn training morgenochtend en ik slaap zoveel beter nu ik nuchter naar bed ga’, legde hij uit. Ik vond het knap van hem, maar voelde totaal niet de behoefte om mee te doen. Ik geniet er te veel van en heb het nodig om ’s avonds te ontspannen. Bovendien had de huisarts er bij mij nog nooit iets over gezegd.”
Ook eens proberen
Toen Sil in maart nog steeds enthousiast was, besloot Jiske eens voorzichtig te peilen of hij misschien helemaal wilde stoppen. “Hij dacht van niet. Voor het eerst sinds zijn kindertijd voelde hij zich gewoon goed. ‘Eigenlijk zou jij het ook eens moeten proberen’, zei hij toen voor het eerst tegen mij. Geen haar op mijn hoofd die daaraan denkt, maar vanaf dat moment bleef Sil aandringen.”
Stuk minder gezellig
Niet alleen bleef Sil zeggen hoe geweldig het leven zonder alcohol is, ook zijn levensstijl veranderde compleet. “Hij wil in het weekend niet meer mee voor een borrel en heeft in de zomer geen zin meer in festivals. Bij etentjes met vrienden wil hij meestal rond half elf al naar huis. Ik vind het gewoon echt een stuk minder gezellig met hem. Stiekem verlang ik terug naar de oude Sil, die op zaterdagavond het licht uitdeed.”
Voelt als een aanval
Er zijn al meerdere ruzies geweest over de nieuwe levensstijl van Sil. “Hij blijft maar verkondigen hoe geweldig het is. Doordat hij zo benadrukt dat hij nu gezond is, voelt het als een indirecte aanval op mij. Alsof wat ik doe niet goed is. Elke keer als ik ’s avonds op de bank zit met iets lekkers en hij tevreden naast me komt zitten met een kop thee, voelt dat – ook al zegt hij er nu niets meer over – als een oordeel.”
Andere interesses
Het verschil in levensstijl voelt voor Jiske steeds meer als een probleem. “Ons huwelijk is goed en we hebben het fijn samen. Maar door onze verschillende manieren van leven hebben we echt hele andere interesses. Hij wil niet meer mee op vakantie naar het strand en daar de hele dag liggen. Nu staan avontuurlijke wandel- en mountainbikereizen op zijn bucketlist. Ik heb daar niks mee en wil gewoon ontspannen. En ik vind het jammer om zonder hem naar festivals te gaan, dat was altijd zo mooi om samen te doen.”
Wil hem niet veranderen
Jiske weet dat ze Sil niet kan vragen om al zijn nieuwe principes overboord te gooien. “Maar ik vraag me wel af hoe we zo verder kunnen samen. Wat hebben we nog wat van ons is? Ik wil hem niet veranderen en hij mij ook niet. Maar toch steekt het…”
Bovenste afbeelding: Unsplash+
