fb
Damespraatjes Damespraatjes

Ilse: ‘Belachelijk wat mijn voormalige man allemaal voor zijn nieuwe vrouw doet’

voor zijn nieuwe vrouw

Na een huwelijk van tien jaar ontdekt Ilse dat Daan toch niet de love of her life is. En dat komt hard aan. Nog harder komt aan dat hij voor zijn nieuwe vriendin werkelijk alles doet. “Terwijl hij bij mij nog te beroerd was om een brood uit de vriezer te halen.”

Woest aantrekkelijke man

Vijf jaar hadden ze verkering toen Ilse en Daan in het huwelijksbootje stapten. “Daan was echt mijn droomman. Lang, donker krullend haar en prachtig groene ogen. Mijn vriendinnen waren best een beetje jaloers toen ik met hem op de proppen kwam. De bruiloft die volgde was sprookjesachtig en niet lang erna kwamen de kindertjes. “Eerst werd Dylan geboren en daarna Sterre, mijn wens kwam uit. Daan en ik waren in de zevende hemel. We vormden een prachtig gezin. Wel een beetje traditioneel, want ik ging veel minder werken en Daan bleef de kostwinner.”

Ik voelde me de huissloof

Niet alleen op dat gebied was het huwelijk van Ilse en Daan traditioneel, ook het huishouden werd gevoerd zoals hun ouders dat deden. “Als Daan uit zijn werk kwam, deed hij niks. Hij plofte op de bank neer en wachtte op zijn biertje en sloffen. Dat viel me best tegen, want hij heeft het uiterlijk van een metroman, maar gedroeg zich als een hork. Ik voelde me echt een beetje de huissloof. Ik deed de boodschappen, kookte zeven dagen per week en zorgde voor de kinderen. Daan was nog te beroerd om een brood uit de vriezer te pakken.”

Bank hangen

Het plaatje van het mooie en ideale gezinnetje, vervaagde. Ilse ging steeds vaker met haar vriendinnen op pad en Daan bleef passief thuis op de bank hangen. “Afstandsbediening van de televisie en een koud flesje binnen hand bereik. We groeiden uit elkaar en tussen de lakens gebeurde ook niet heel veel meer. Echt moeite deden we niet meer voor elkaar. Maar ondanks dat had ik nooit gedacht dat Daan de knoop zo resoluut zou doorhakken. Dat hij al een vriendinnetje had, wist ik toen nog niet, maar daar kwam ik wel achter. Zo naar. Dat had ik niet echt verwacht van hem. Volgens hem kreeg hij twee maanden voordat wij definitief uit elkaar gingen een verhouding. Ik geloof hem nog steeds niet, maar het doet er ook niet toe.”

Jammer dat het niet is gelukt

De scheiding werd een feit en Daan had het allemaal heel gunstig voor zichzelf geregeld. “Ik krijg bijvoorbeeld geen alimentatie van hem. Voor Dylan en Sterre betaalt hij wel, maar ik krijg geen cent. Noodgedwongen ben ik weer een baan gaan zoeken voor vijf dagen per week en ik ben trots dat het me is gelukt een leuke job te vinden. Daardoor kan ik blijven wonen in het huis waarin de kinderen zijn geboren.” Het contact tussen Ilse en Daan is minimaal en dat vindt Ilse prima. “Ik heb er soms echt wel moeite mee dat het ons niet is gelukt samen oud te worden zoals we hadden bedacht. Voor onze relatie had ik best nog willen knokken, maar Daan had natuurlijk al die andere vrouw dus hij was klaar met mij en dat is best een beetje zuur.”

Mooi niet dat-ie dat voor mij deed

Zuur is ook dat Daan een compleet andere man is bij zijn nieuwe schatje. Dat hoort Ilse van haar kinderen. “Dylan en Sterre zijn om het weekend en woensdagmiddag bij Daan en dan is zijn nieuwe vriendin er ook. Regelmatig vraag ik hoe het was en wroet ik een beetje door naar de situatie en met name Sterre vertelt wel. Zo vertelde ze dat Daan de ruiten krabt van zijn nieuwe liefje als het hard heeft gevroren. Nou dat heeft hij bij mij nog nooit gedaan. Ook rijdt hij zonder morren naar het tankstation om haar auto vol benzine te gooien. Ik heb dat zo vaak aan hem gevraagd, maar mooi niet dat hij voor mij ging tanken.”

Het doet soms echt heel zeer

Daarnaast overlaadt Daan haar met dure cadeaus. “Mijn dochter vertelde dat hij een heel dure ketting en armband met diamantjes voor haar had gekocht. ‘Die jij ook zo mooi vond, mam, je weet wel’. Ik kon wel door de grond zakken, Daan kocht al jaren niks meer voor me, verraste me nauwelijks. Dwars zit me ook die dure vakantie die hij heeft geboekt, ze gaan een rondreis door Amerika maken. Daar droomden we ooit samen van en nu gaat hij het met haar doen. En dat terwijl zij nauwelijks werk wat betekent dat Daan het leeuwendeel betaalt. Dat zijn allemaal dingen die zo hard binnen komen, die me echt zeer doen. Maar ook de kinderen stoot hij ermee voor hun hoofd: wat denk je: zouden die het ook niet heel erg cool vinden om een rondreis door de States te maken?”

De verlaten vrouw heeft het niet makkelijk, toch? Wat vind jij? Snap je dat Ilse met een schuin oog naar haar voormalige man kijkt? Dat ze verdrietig is dat het haar niet is gelukt oud met hem te worden? Of vind je dat ze niet zo moet piepen en lekker haar leven moet oppakken? Leven en laten leven? Praat mee in de comments onder dit artikel.

Photo by Brooke Cagle on Unsplash

Volg jij ons al?

Facebook Instagram Threads Twitter Pinterest TikTok Newsletter

4 reacties

Margreet -

Ik zou aan de prima reactie van Sandrien willen toevoegen: maak een plan voor jezelf om het geluk terug te vinden. En stop met het uithoren van je kinderen.

Fiene -

Sanderien heeft het prima verwoord.

Sanderien van Mul -

Laat gaan. Het voelt allemaal zuur aan en dat zal ook wel, maar laat het gaan. Al deze negatieve energie in je ex en zijn vriendin stoppen is het allemaal niet waard en kun je beter, positief aan jezelf besteden: je werkt, je bent zelfstandig, een dak boven je hoofd, lieve kinderen. Jaloersheid en gekrenktheid zal inderdaad meespelen want het IS gewoon zuur om te zien hoe je partner zich zo anders gedraagt dan bij jou, terwijl jij het ook zo had willen zien… feit is, jullie zijn nu gescheiden, gedaan is gedaan. Streep eronder en klaar. Richt je je op jezelf, je kids, je toekomst en niet wat je ex uitvreet. De beste ‘wraak’ is nog altijd gelukkig (met jezelf) te zijn!

Joris -

Wat bezielt je om met een bijna lege tank naar huis te rijden en niet op de terugweg even af te tanken? Waarom zou je een ander vragen dat te doen? Wat boeit het jou dat hij de vakantie van het nieuwe gezin (grotendeels) betaalt? Zelf werkte je ook nauwelijks en bracht ook weinig in. Waarom heb je precies afgezien van partneralimentatie? Je komt me héél jaloers en gekrenkt over. Vijftien jaar samen (waarvan 10 getrouwd) en (voor de kinderen en het trouwen) heb je nooit doorgehad dat jij het hele huishouden ‘moest’ doen?

Reageer ook