fb

Ik Laura, Nymfomane #57: Wat is de spanning om betrapt te worden toch super opwindend

“Lorie, prachtig meisje. Ken je me nog? Ik moest aan je denken en heb je nummer achterhaald.” Toeval bestond niet.

Er was er maar één die me ‘Lorie’ noemde. Met open mond staarde ik naar het appje. “Toeval, Lau, bestaat niet. Synchroniciteit is het. Het lijkt toeval, maar het is het niet. Weet dat alles in verbinding staat,” leerde David mij. Eerst snapte ik hem niet. Wat bazelde hij nou? Nadat hij het mij had verteld, werd het me steeds vaker duidelijk. Het kalmeerde me. Zorgde ervoor dat ik vertrouwen had in dat het allemaal goed zou komen. Chris. Hij was nu ergens dik in de zestig, rekende ik snel uit. Ik werd nieuwsgierig. Hoe zou hij eruit zien? Ik herinnerde mij dat hij goed was gebouwd. Een prachtige grote man. Maar ook teder en in het bezit van een enorme seksdrive.

Geur van lavendel

“Kom ’s hier.” Ik keek om me heen of niemand het zag. Zweetdruppels gleden over mijn gezicht, vielen op mijn borsten. Mijn natte haar bond ik bij elkaar. “Nee, nee, los laten. Of nee, toch niet. Het is goed zo.” Ik keek naar zijn kruis, zag dat hij een half stijve had. Hij schoof dichterbij. We zaten naast elkaar. Hij legde zijn hand tussen mijn benen, wreef richting mijn kut. Toen hij de schaamlippen had bereikt, trok hij ze zachtjes uit elkaar. Ik legde mijn hoofd tegen de muur. De geur van lavendel kalmeerde me. Chris liet zich zakken en opende mijn benen. Likte me en pakte mijn knieën en schoof ze uit elkaar. Zijn inmiddels keiharde lul schoof hij naar binnen. Het was warm, het was nat, het was goddelijk. Als ik langs hem heen keek, zag nietsvermoedende mensen voorbij schuifelen. Handdoek over hun schouder of omgeknoopt als lichaamsbedekker. Hij draaide me om, pakte mijn paardenstaart trok mijn hoofd naar achter en nam me hard. De spanning dat we betrapt konden worden, was super opwindend. Met zijn kaken op elkaar kwam Chris klaar. Ik draaide om. Keek hem aan en vingerde mezelf naar een oneindig zalig orgasme. Een sauna-orgasme.

Het is niet goed

Ik schrok wakker uit mijn overpeinzingen. Mijn mobiel ging. Stacey. Ik nam op. “Lau, ga even zitten, het is niet goed, mam is, ze heeft…” Mijn zus barste in huilen uit. Ik kon haar nauwelijks verstaan. Ik vroeg waar ze was. “Thuihuissss…,” snikte ze hard in mijn oor. “Stees, wat is er? Waarom ben je zo over je toeren?” Ik zocht mijn sigaretten. Ik moest roken. Kalm worden. Dat moest mijn jongere zusje ook. Ik viste een aansteker tussen de kussens van de bank, stak mijn peuk aan en inhaleerde de rook diep. Sloot mijn ogen.

“Allright, Stees. Vertel op, wat is er?” ik werd ongeduldig. “Mam, het is niet goed met mam. Het ziet er slecht uit. Heel slecht.”

Lees ook de andere blogs van nymfomane Laura!

Laura (36 jaar) is een nymfomane. Ze woont samen met haar Engelse bulldogs Cash en Munchkin in de Jordaan. Ze werkt bij de gemeente Amsterdam op de afdeling communicatie. Wekelijks schrijft ze voor ons een blog over haar spannende leven als nymfomane. In verband met privacy redenen schrijft Laura onder een andere naam.

Reageer ook