fb

Ik Laura, nymfomane #12: Spannende ontmoeting in de speeltuin

Ik had het opgezocht. In Nederland was een abortus tot 24 weken toegestaan. Een abortus. Ik rilde. Ik wist het nog niet. David was stellig: hij wilde geen kind, als het al van hem was.

Ik hoorde vrolijke kinderstemmen naar boven komen. Lila en Wester, mijn neefje en nichtje, de kinderen van mijn broer Ed. Hij had me gisterenavond laat gebeld; of ik alsjeblieft een dagje zijn kids wilde vermaken. “We hebben een bruiloft en kinderen zijn niet echt welkom,” had hij gezucht.

Lila duwde de deur open en rende op me af, Wester liep achter haar en had een grote bos bloemen in zijn handen. Als laatste kwam Ed, strak in het pak, binnen. “Lief zusje, sorry, ik moet gelijk gaan. Chantal wacht op me in de auto, we zijn al laat,” kuste hij me vluchtig op mijn wang. Vragend hield hij mijn halve pakje sigaretten omhoog. Ik wapperde met mijn hand. Neem maar mee. “Je bent de liefste. Echt. De allerliefste,” slijmde hij.

Ik had een perfect plekje in de speeltuin; aan de rand onder een grote kastanjeboom. Lila en Wester hadden bij binnenkomst onmiddellijk een sprint naar de trampolines getrokken. Ik stak een sigaret op, blies rondjes van de rook. Opeens had ik hem in het vizier. Een grote man, sluik bruin haar, forse neus. Hij smeerde het gezicht van een jongetje in een Feyenoordshirt in met zonnebrandcrème. Naast hem stond een klein meisje. Ze zag eruit als een zuurstok in haar roze shirt en korte broek. De man, of het hun vader of oom was ik niet, had grote handen.

“Is het heel veel werk om mijn rug even in te smeren,” sloeg ik toe. Even keek hij mij verbaasd aan en draaide toen zwijgend het dopje van de fles crème los. Zijn handen gleden over mijn schouders. Ik boog mijn hoofd. Met twee duimen wreef hij over mijn nek. Ik kreunde. Hij trok mij naar zich toe. “Waar?” fluisterde hij in mijn oor.

Het was krap in de mannen wc. Ik deed de klep van de pot naar beneden. Leunde voorover. Hij schoof mijn rokje omhoog, slip naar beneden. Ik hoorde hoe hij zijn vinger, die daarna in een soepele beweging in mijn kut schoof, nat maakte in zijn mond. Hij ritste zijn donkerblauwe korte broek open. Ik wachtte smachtend. Zette mijn benen iets wijder uit elkaar zodat ik goed in balans was en niet omdonderde bij de eerste de beste stoot. Hij gromde, pakte mijn heupen en wreef met zijn lul over mijn billen voordat hij hem diep naar binnen duwde. Hij vulde me zalig op. Pompte als een bezetene terwijl hij mijn tieten in zijn handen nam. Ik schreeuwde het uit. Hij liet mijn tepels los, stak twee vingers in mijn mond, leunde zwaar over me heen. Hij stootte kort, krachtig, beet in mijn nek en draaide me snel om. Terwijl ik mezelf klaar vingerde, spoot hij zijn zaad in mijn mond. Hij hijgde, pakte mijn gezicht en zoende me. “Wat ben jij een ongelofelijk geil wijf,” zei hij, terwijl hij uit zijn zak een visitekaartje pakte. Sjoerd. Headhunter, las ik.

Hij verliet als eerste de wc. Ik trok mijn slip omhoog, plooide mijn rokje en fatsoeneerde mijn haar. Snel liep ik terug naar mijn plekje. Lila en Wester maakten nog steeds salto’s op de trampoline zag ik. Ik zwaaide naar ze. Sjoerd zat aan een tafel, een stukje verderop. Ik zag dat hij naar me grijnsde. Ik trok mijn wenkbrauw op.

Zijn kaartje stopte ik in mijn portemonnee. Ondanks dat het tegen mijn principes was een man twee keer te doen.

Lees ook de andere blogs van nymfomane Laura!

Laura (35 jaar) is een nymfomane die woont en werkt in Amsterdam. Ze woont samen met haar Engelse Bulldogs, Cash en Munchkin. Elke week schrijft ze voor ons een blog over haar spannende leven als nymfomane. In verband met privacy redenen schrijft Laura onder een andere naam.

Reageer ook