Josja (50) en Niels (52) zijn al ruim twintig jaar samen. Vroeger deden ze bijna alles samen: sporten, reizen, en avonturen beleven. “We waren altijd actief,” vertelt Josja. “Hardlopen, fietsen, bergwandelingen… Niels noemde me altijd zijn sportmaatje.” Maar de laatste jaren is er veel veranderd. Josja heeft rugklachten en heeft haar leven aangepast. Ze koos voor hobby’s die rust geven: tekenen en kalligrafie. Niels daarentegen is fanatieker gaan sporten. Hij loopt marathons, fietst lange tochten en gaat graag hiken. En dat wringt.
Hij mist dat sportieve meisje
Niels steekt niet onder stoelen of banken dat hij Josja mist tijdens zijn sportieve uitjes. “Hij zegt het vaak: ‘Ik ben verliefd geworden op het sportieve meisje van toen.’ Dat doet pijn, want ik ben nog steeds diezelfde vrouw, maar mijn lichaam kan niet meer wat het vroeger kon.” Josja merkt dat Niels het lastig vindt om alleen te gaan. “Hij zegt: ‘Het voelt alsof we uit elkaar groeien.’ Ik begrijp dat, maar ik wil mezelf niet forceren.”
De rugpijn speelt mee
Josja heeft regelmatig last van haar rug en moet daardoor zorgvuldig omgaan met haar energie. “Als ik een lange wandeling maak, heb ik dagenlang pijn. Wielrennen of hardlopen is helemaal geen optie meer. Niels denkt dat fysiotherapie misschien kan helpen. Hij heeft zelfs aangeboden om samen te gaan, zodat ik weer mee kan. Maar eerlijk? Ik heb er geen zin in. Het is niet alleen de pijn, het is ook dat ik andere interesses heb gekregen.”
Nieuwe hobby’s, nieuwe wereld
Sinds een paar jaar heeft Josja een passie voor tekenen en kalligrafie. “Het brengt me rust en creativiteit. Het is iets waar ik echt blij van word.” Maar Niels ziet daar weinig in. “Hij zegt: ‘Dat is niks voor mij, ik word gek van stilzitten.’ Dus hij schuift het een beetje weg. Dat maakt me verdrietig, want ik zou het leuk vinden als hij eens geïnteresseerd was in wat ik doe. Het voelt alsof ik wel in zijn wereld moet stappen, maar hij niet in de mijne.”
Wie moet zich aanpassen?
De spanning tussen hen groeit. “Niels zegt dat hij zich zorgen maakt om onze relatie. Dat we weinig samen doen. Hij vraagt steeds of ik niet gewoon één keer per week met hem mee wil, desnoods een korte route. Maar ik voel de druk en daar krijg ik stress van. Moet ik dan maar over mijn grenzen heen? En wat als ik straks helemaal terug bij af ben met mijn rug?” Josja zucht. “Aan de andere kant: ik snap hem ook. We hebben steeds minder gezamenlijke activiteiten. Soms zitten we allebei in onze eigen wereld. Hij op de fiets, ik met mijn penselen.”
Het gesprek blijft lastig
Niels probeert het bespreekbaar te maken. “Hij zegt niet dat hij me minder leuk vindt, maar ik voel dat hij baalt. Hij mist ons oude leven, en eerlijk gezegd, soms ik ook wel. Maar ik wil niet terug naar die tijd. Ik ben nu anders. Mijn rugklachten hebben me veranderd, maar ook mijn interesses. Ik wil mezelf kunnen zijn, zonder schuldgevoel.”
Josja zoekt naar balans
Josja vraagt zich vaak af wat de oplossing is. “Moet ik me aanpassen en toch een keer mee? Of moet Niels leren dat ik gewoon niet meer ben zoals vroeger? Misschien is er iets anders wat we samen kunnen doen, maar wat? Hij wil spanning, ik wil rust. Soms denk ik: groeien we uit elkaar?”
Nieuw: Expert Reactie
Josja voelt zich klem tussen twee werelden: haar eigen behoefte aan rust en creativiteit en de wens van Niels om samen actief te zijn. Ze houdt van hem, maar ervaart druk om mee te doen aan iets wat haar fysiek zwaar valt en waar ze geen plezier meer aan beleeft. Dat botst met haar verlangen om trouw te blijven aan zichzelf. Tegelijk voelt ze schuld: ze wil niet de reden zijn dat hun relatie minder hecht wordt. De herinnering aan hoe ze ooit samen waren, maakt het extra pijnlijk.
Relatietherapeuten zien dit vaker bij stellen die op een bepaald moment in het leven andere behoeftes krijgen. “Het gaat niet alleen om sporten, maar om verbinding.” Het advies: zoek naar activiteiten die jullie allebei leuk vinden én fysiek haalbaar zijn. Dat kan een wandeling op vlak terrein zijn, een creatieve workshop of samen koken. Daarnaast helpt het om erkenning te geven: Niels mag benoemen dat hij Josja mist tijdens het sporten, maar ook waardering uitspreken voor wie zij nu is. Voor Josja is het belangrijk om eerlijk te blijven: haar grenzen uitleggen zonder verwijten. Zo ontstaat er ruimte om elkaar opnieuw te vinden, zonder dat één van beiden zichzelf verliest.
Afbeelding: Freepik
Sanderien van Mul -
En wat doet Niels om de verbinding te houden, in plaats van klagen en mopperen en jou een kutgevoel geven? Hij heeft liever dat je door je rug gaat en je (fysieke) grenzen verlegt om maar dingen samen te doen? Hij heeft geen eigen interesses, geen eigen vrienden, maar alles ‘samen’? Wat een gruwel, zo’n man die zichzelf niet kan vermaken maar ook geen interesse in de nieuwe hobbies van zijn vrouw kan hebben, en nog liever heeft dat ze haar grenzen overschrijdt om hem maar een plezier te doen, want hij mist zo dat sportieve meisje van vroeger. Ik zou mijn relatie nog maar eens stevig onder de loep nemen. Wat een absolute botte hork.