In de rubriek ‘Het Huishoudboekje’ nemen we de inkomsten en uitgaven van één vrouw en haar gezin onder de loep. Wat komt er binnen, wat wordt er gespaard en wat wordt uitgegeven? Deze week: de 34-jarige Maria. Ze geeft een openhartig kijkje in haar huishoudboekje. Kijk je mee?
Inkomen Maria: Ongeveer 2.000 euro per maand met schoonmaakwerk
Gezinssamenstelling: Woont samen met vijf andere ongedocumenteerde Filipijnse vrouwen
Huur
“In 2010 kwam ik op een toeristenvisum vanuit de Filipijnen naar Nederland. Ik ben nooit van plan geweest om weer terug naar mijn land te gaan. Op dit moment verblijf ik dus zonder geldig visum in Nederland en ben officieel ongedocumenteerd. Veel van mijn vrienden en vriendinnen waren mij al voorgegaan en vertelden dat je hier veel geld kunt verdienen met werk dat Nederlanders zelf niet willen doen. Ik woon samen met vijf andere vrouwen uit de Filipijnen. Ook zij hebben geen visum. Allemaal betalen we 600 euro huur per maand. Dit is inclusief gas, water, elektriciteit en wi-fi. We delen een badkamer, keuken en woonkamer.”
Vervoer
“In Amsterdam doe ik alles met het openbaar vervoer. Fietsen kan ik niet en vaak is lopen te ver. Ik maak zes dagen per week schoon bij Nederlandse en expat gezinnen. De huizen waarbij ik schoonmaak bevinden zich bijna allemaal in het centrum van Amsterdam. Zelf woon ik ver buiten het centrum en het openbaar vervoer is voor mij de enige optie. Soms kan ik overdag wel van het ene naar het andere huis lopen, dat scheelt me dan wat geld. Ik ben per maand ongeveer 80 euro aan vervoer kwijt.”
Eten en drinken
“Op de Filipijnen at ik soms dagen helemaal niets, puur omdat het geld er niet voor was. Ik ben het gewend om zuinig met geld en eten om te gaan. We eten thuis veel rijst en groenten. Soms koken we hier vis, kip, ei of vlees bij. In de weekenden koken we vaak traditionele Filipijnse gerechten, zoals adobo of pancit. Dit is in Nederland wel duur om te maken! Ook drink ik graag cola, dit is natuurlijk duurder dan water. Per maand ben ik ongeveer 200 euro kwijt aan eten en drinken. Op de Filipijnen is dit een godsvermogen, maar hier in Nederland is dat heel normaal. Soms krijg ik ook van de mensen waar ik werk wat eten mee naar huis, als zij een feestje hebben gehad bijvoorbeeld. Ik ben gek op tompoucen en appeltaart!”
Vakanties
“Doordat ik geen geldig reis- en verblijfsdocument heb, kan ik niet op vakantie. Het is in Nederland geen strafbaar feit om ongedocumenteerd te zijn, maar je moet geen problemen opzoeken. Ik mis mijn familie op de Filipijnen heel erg, maar ik weet niet of ik ze ooit nog in het echt kan zien. Mijn moeder is bijvoorbeeld overleden toen ik al in Nederland was. Hierdoor kon ik niet bij haar begrafenis aanwezig zijn. Op dat soort momenten baal ik enorm van mijn situatie.”
Overig
“Mijn overige kosten zijn laag. Als ongedocumenteerde mag je geen zorgverzekering afsluiten en dus betaal ik hoor ook geen premie voor. Ook heb ik geen auto, geen koophuis en geen eigen abonnementen. Mijn leven is eenvoudig, maar dat is prima. Op de Filipijnen had ik helemaal niks, het leven in Nederland is goed. Ik ben al blij dat ik elke dag te eten heb. Wel stuur ik elke maand ongeveer 200 euro naar mijn familie op de Filipijnen. Hier kunnen zij eten en medicijnen van kopen. Zonder mijn hulp redden zij het niet. Af en toe koop ik nieuwe kleding, schoenen en verzorgingsproducten. Nu kan het niet, maar voor corona ging ik graag uit met vriendinnen. Per maand kost mij dit ongeveer 100 euro.”
Sparen
“Sparen is iets wat ik wel móét doen. Doordat ik niet verzekerd ben, betaal ik alle niet medisch noodzakelijke hulp helemaal zelf. Ik heb een huidaandoening waar ik dure crèmes voor gebruik. Het recept krijg ik van de huisarts, maar de crème wordt bij mij niet vergoed. Ook zet ik geld opzij zodat ik in geval van nood snel een nieuwe kamer kan huren als we hier wegmoeten. Als ongedocumenteerd persoon heb je geen rechten en kunnen huiseigenaren je gewoon op straat zetten. We zijn heel kwetsbaar in die zin! Ik realiseer me goed dat ik hier zelf voor heb gekozen. Elke maand zet ik 500 euro opzij.”
Op respectvolle wijze meepraten over dit verhaal? Dat kan in de reacties onder dit artikel.
Het Huishoudboekje van Jane: Een huis vol dieren die ik mij niet kan veroorloven
