Ik was tien en mocht niet met Pietje, zo heette hij echt, spelen want hij kwam uit een asociaal gezin. Geen idee wat dat was, nu weet ik dat juist ons gezin niet deugde. Ik was liever nooit thuis en ging dus wel met Pietje om. Ik vind het sws een goed idee om kinderen vrij te laten in hun keuzes, ze je vertrouwen te geven. Als jij het allemaal zo goed doet zal Lila de keuze maken die goed is.

Lieve mevrouw u bent een schat,maar doe het niet,haal de meisjes noet uit elkaar,heb nu op mijn 63 jarige leeftijd,nog trauma uit die leeftijd,soms moest ik buiten aan de deur blijven staan,wanneer de rijkere meisjes ,wel binnen mochten,maar dst hing niet aan de mama,wel aan een zus,van mijn vriendinne,maar de laatste jaren,vraag me vaak af,was ze wel mijn vriendinne ze is spijtig genoeg reeds 20 jaar geleden verongelukt,met haar chique wagen,daar ze bedrogen werdt door haar vriend,resultast,ik heb een stabiel,gelukkig en goed leven,maar wasrom zei ze steeds tegen mij,mijn zus wil niet dat jij hier binnenkomt,ze was steeds het populairste meisje van alles,tot we ouder werden,en ik open bloeide,nu zelfs op mijn 63 jaar,zie er veel mooier uit als op mijn 18 de jaar,de meesten zeggen,het is je uitstraling,je ogen,je nederigheid,ja,denk niet dat ze ooit mijn vriendinne was,doch mij gebruikte omdat ze verliefd was op mijn broer,aan mijn deur zal nooit een kind ,geasocieerd worden,met haar afkomst,enkel indien,ze dezelfde weg zou opgaan als haar mama oftewel ouders,maar u bent een pracht dame,ooit zullen ze groter worden,en van school veranderen,verloochen het meisje nooit aub,brengt traumas mee,had het zelf nooit verwacht

Heb vertrouwen in de beide meisjes. Wat heerlijk dat ze een hartsvriendinnetje hebben. Gun ze daarbij de speelplek die ze zelf uitkiezen. Door hun allebei dit vertrouwen te geven leren ze vertrouwen op hun eigen gevoel (ipv op jou gevoel). Ga bij jezelf na wat jij aan jezelf kunt veranderen zo dat je andere mensen makkelijker accepteert zoals ze zijn.

Heb respect voor kinderen neem ze niet zo maar weg van de ouders kinderen zijn vaak gelukkig in hun thuissituatie als ze onder jeugdzorg geplaatst worden dan is dat pas een ramp en ik kan ervan mee spreken

Hoi R,

Een melding hoeft niet te betekenen dat de kinderen meteen het huis uitgezet worden. Volgens mij staan ze er ook op dat de kinderen bij hun moeder blijven.
Misschien juist omdat de moeder psychische problemen heeft, er kattenpoep ligt overal,(leefomgeving) huis erg vies is en het ongezonde eten zou het misschien beter zijn als de moeder hulp krijgt. Ik lees ook niets over hoe de moeder is (waarschijnlijk is ze een hele lieve moeder) maar ik lees wel dat ze zich schaamt en verdrietig is over de situatie. Ik lees niets over de verdere situatie gezinssituatie van kayleigh maar wel dat Hella Kayleigh niet wilt weghouden van haar moeder. (Omdat het periodes goed gaat met mama?) maar neemt Kayleigh wel vaak mee naar huis zodat mama er eentje minder heeft. Ik weet het fijne er niet van maar soms kan steun voor iemand wel erg fijn zijn. Al is het maar om de moeder op weg te helpen.

Ben eerlijk. Een huis met uitwerpselen en rook: not okay. Wat troep is geen probleem, maar te goor wel. En waarom gaan de kinderen bij elkaar avondeten? Gebeurt hier nauwelijks.
Ik zou het gewoon zeggen en grenzen stellen. Wellicht helpt het de moeder omorde op zaken te stellen. En anders: helaas.

Naaa Fiene ik schrik van jou reactie om een melding te maken. Los van de iets ongezonde leefstijl lees ik niks over een bedreigende situatie voor Kayleigh. Moeder heeft minder te besteden maar je weet niet of er verder nooit groente gegeten wordt? Ik lees ook niks over mishandeling of verwaarlozing van de kinderen dus waarom zou je in godsnaam een melding willen maken? Zodat er onderzoek wordt gedaan, de al psychische moeder nog erger in de psychische problemen komt en in erge gevallen worden kinderen dan uit huis geplaatst, zussen uit elkaar gehaald en moeder raakt nog verder van huis. Dat allemaal omdat moeder door armoede weleens frikadellen eet of droge pasta.. Ik ben zelf absoluut geen voorstander van roken in huis maar in mijn tijd rookte men overal en daar ben ik niet slechter van geworden. Ik vind een melding maken het slechtste wat je kan doen zolang er geen echt gevaar is.

Ik denk, dat het grootste probleem Hella, de moeder van Lila is. Laat kinderen zelf ontdekken of ze zich thuis voelt, bij haar vriendin, tenzij het gedrag er levens bedreigend is, dat is af en toe, een maaltijd met friet en een fricandel zeker niet.
Haar neus ophalen voor de levensstijl van een ander is misselijk makend, net als het aanbod om een poetsploeg in te huren.

opperen om een keer te komen helpen met schoonmaken en koken. En lekker samen laten spelen.

Nu heeft ze iemand met een andere achtergrond als vriendin, mag ze er niet spelen…

Lastig hella, want als je het verbiedt heb je ook een verdrietige dochter en haar beste vriendin zal ook verdrietig zijn. En die voelt zich ook afgewezen door de situatie. Maar inderdaad als jij vind dat de situatie onhoudbaar is voor jouw dochter mag jij voor je dochter kiezen. Ik vraag mij af en misschien een rare vraag: heeft Kayleigh dan ook geen hulp nodig? Het lijkt mij ook geen fijne leefomgeving voor haar (en haar zusjes). Moet je misschien dan ook geen melding ervan maken? Zodat dit gezin beter geholpen gaat worden? De moeder wil geen hulp schrijf je maar dit lijkt mij voor haar ook niet fijn. Soms is een klein zetje in de rug een goede weg. En dan kan het fijn zijn om bij het gezin te staan en laten zien dat je er bent. Ik wens je veel succes met de beslissing en ik ben benieuwd naar de uitkomst.