Gwenne: “Heel ongemakkelijk door mijn hoe mijn buurman door de tuin loopt”

Ze viel als een blok voor het huis uit de jaren dertig en verhuisde met haar twee dochters er naar toe. Eindelijk rust in de tent na een nare scheiding van haar man. Een nieuwe start in niet alleen een nieuwe omgeving, maar ook met nieuwe buren. En van haar buurman wordt Gwenne heel ongemakkelijk.

Hij gunde ons helemaal niks

Het duurde even voordat Gwenne een eigen stek voor haar en haar dochters Milou en Vera vond. “Mijn vorige man gunde ons helemaal niks terwijl hij degene was die ons huwelijk opblies door ervandoor te gaan met de kantinedame. Het huis waarin we ons gezin stichtten, moest worden verkocht. Ik heb maanden bij vrienden en familie gelogeerd, ondertussen zoekend naar een leuke woning waarin ik mijn leven samen met mijn meiden weer kon oppakken. En gelukkig vond ik mijn droomhuisje.”

Kennismaken met de buren

Veel hoefde er aan het huis niet worden verbouwd: Gwenne en haar dochters trokken er zo snel mogelijk in. Eindelijk weer een eigen plek. “Omdat ik het belangrijk vind een goede band met de buren te hebben, nodigde ik eerst de buren van nummer 35 uit. Een jong stel met allebei een verantwoordelijke en drukke baan. Super aardig maar zo druk dat ze of nooit thuis zijn en als ze thuis zijn, willen ze lekker samen op de bank.” De andere buurman uitnodigen was wat lastiger: ze zag hem eigenlijk nooit en de gordijnen waren vaak dicht. “Maar gelukkig kwam ik hem tegen toen ik in de voortuin bezig was.”

Een tikkeltje aparte buurman

Als Gwenne haar nieuwe buurman aanspreekt, lijkt hij wat schichtig, totdat hij in de gaten heeft wie ze is. “Buurman Mario is eigenlijk een beetje een hippie vind ik. Hij draagt van die gebatikte overhemden en heeft lang haar dat hij in een staart draagt. Vriendelijk en misschien een tikkeltje apart. Ik kletste even met hem en nodigde hem uit voor een kop koffie bij mij binnen, maar dat wilde hij niet. Maakt niet uit, voor mij is het belangrijkste dat hij weet wie wij zijn en dat wij weten wie onze buurman is.”

Tussen de ijsblokjes badderen

Dat hij een tikkeltje apart is, blijkt wel. “Na de eerste nacht in onze nieuwe huis kwam kwam Milou geschokt naar beneden. Vanuit haar raam had ze gezien hoe buurman Mario een ijsbad nam. Ja, je verzint het niet, maar hij heeft een ijsbad in zijn tuin staan en kennelijk neemt hij elke ochtend een bad. Zonder kleren! Milou wist niet waar ze kijken moest. Omdat het bad ontzettend koud is, maakt hij heel veel lawaai. Hij stoot allemaal vreemde kreten uit, sist en ademt heel raar. Milou en Vera kunnen zo vanuit hun raam in de schoot van Mario kijken en zien zijn hele zaakje zitten. Lijkt me niet helemaal de bedoeling, toch?”

Kan u een zwembroek aantrekken?

Omdat Mario misschien niet in de gaten hebben dat de buren het ochtendritueeltje helemaal kunnen volgen, belt Gwenne aan bij hem. Ze vraagt hem of hij misschien een zwembroek aan wil trekken als hij een ijsbad in de tuin neemt. Het is voor ons niet zo heel smakelijk om de buurman zo zonder kleren te aanschouwen, maar dat vertikt hij. Hij keek me ook heel raar aan toen ik het hem vroeg, alsof ik niet goed bij mijn hoofd was.”

Het is allemaal zo ongepast

Buurman Mario moet lekker leven zoals hij wil, vindt Gwenne, maar haar verzoek of hij een broekje wil dragen als hij het ijskoude bad ingaat, blijft overeind staan. “Als hij weer in bad gaat, kijken we of hij iets aanheeft, maar nee hoor. Hoe moeilijk is het nou om even iets aan te trekken? De hele buurt hoeft toch niet mee te genieten van zijn dagelijkse badritueel? De kreten die hij uitstoot zijn al storend genoeg. Het is allemaal zo ongepast en zo makkelijk op te lossen, maar nee hoor, de buurman vertikt het.”

Dat is een lastige. Hoe zou jij hiermee omgaan? Snap je dat Gwenne niet heel vrolijk wordt van de baddergewoonte van haar buurman? Hoe kan ze hem op een vriendelijke manier duidelijk maken dat dit niet oke is voor haar dochters? Praat mee in de comments onder dit artikel.

Afbeelding boven artikel: Unsplash+