fb

Man van Carlijn heeft geen zin in de partijtjes van eigen kinderen: “Ze missen hem enorm”

Het vieren van de verjaardag is voor veel kinderen hét hoogtepunt van het jaar. Op school mogen ze trakteren, ze krijgen cadeautjes en als klap op de vuurpijl is er ook nog een partijtje. Niet gek dat de meeste kinderen hier onwijs naar uitkijken. Voor veel ouders is het ook een bijzonder moment; hun kind is weer een jaar ouder. “Maar Boudewijn? Die vindt er niks aan”, vertelt Carlijn. “Op de partijtjes van onze drie kinderen is hij er liever helemaal niet bij.” 

Einzelgänger

Boudewijn is altijd een einzelgänger geweest. “Dat is juist wat ik tien jaar geleden zo aantrekkelijk aan hem vond. Hij trekt zich van niemand iets aan, vindt geld en aardse zaken onbelangrijk en leeft zijn leven helemaal op zijn manier. Als spiritueel coach helpt hij veel mensen zichzelf verder te ontwikkelen. Tegenwoordig zijn dit soort coaches er heel veel, maar toen wij elkaar net kenden was hij vrij uniek in zijn soort. Ik was jong en heel ontvankelijk voor dat soort dingen. Maar nu vraag ik me sterk af of Boudewijn en ik überhaupt wel bij elkaar passen.”

Weinig nodig

Als Boudewijn en Carlijn elkaar net kennen, zijn ze smoorverliefd en spatten de vonken er vanaf. “Dat eigengereide en mysterieuze vond ik zo aantrekkelijk. Op dat moment was ik er heilig van overtuigd dat we heel weinig nodig hadden. Boudewijn hield zich niet aan tijdsplanningen. Als je om tien uur met elkaar afsprak, moest je er niet van staan te kijken dat hij pas om drie uur voor de deur stond. Toen heel spannend, maar als je leven serieuze vormen begint aan te nemen is dat vooral onhandig.”

Meer uren werken

Na twee jaar daten, raakt Carlijn zwanger. “Dit was het moment waarop ik anders tegen dingen aan ging kijken. Boudewijn vond geld nooit belangrijk en werkte vooral omdat hij er een bepaalde voldoening uithaalde. Ik werkte parttime als handvaardigheid lerares op een basisschool en verdiende hier ook niet veel. Met z’n tweeën kwamen wij goed rond, maar nu er een kind op komst was zag ik dat we het niet gingen redden op deze manier. Meteen na het zien van de streepjes op de zwangerschapstest, ging ik meer uren werken. Alles voor de toekomst van ons kindje.”

Alle verantwoordelijkheid

Aanvankelijk verwacht Carlijn dat ook Boudewijn harder zijn best gaat doen om meer geld in het laatje te brengen. “Dat gebeurde niet. Hij was niet op aarde gezet om te werken en te veel verplichtingen zouden funest zijn voor zijn spirituele vrijheid en vorming. ‘Je wist dit al toen we elkaar ontmoeten. Ik ben niet veranderd, ons leven is dat. Weet dat ik altijd dichtbij mezelf blijf en dat ik me nooit ergens aan zal conformeren’, legde hij uit. Geen speld tussen te krijgen, maar het legt wel alle verantwoordelijkheid bij mij.”

Twijfelen over toekomst

In 5 jaar tijd krijgen Carlijn en Boudewijn drie kinderen. “We hadden het niet breed, maar Boudewijn was een lieve vader. Ik vond het vaak bloedirritant dat er nauwelijks afspraken met hem te maken waren, maar als ik dan zag hoe hij met de kinderen omging was het weer goed. En daarbij: wat wilde ik doen? Hij had gelijk, hij was niet veranderd. Ik verwachte iets anders van hem en dat was eigenlijk niet eerlijk van mij. Moest ik dan maar bij hem weggaan en onze kinderen laten opgroeien in een gescheiden gezin? Dat wilde ik niet en ik nam zijn manier van leven voor lief. Toch speelt er momenteel iets wat mij enorm aan het twijfelen brengt over mijn toekomst met Boudewijn. Hij wil namelijk niet aanwezig zijn op verjaardagen. En dan niet alleen van vrienden en kennissen; ook in de feestjes van onze eigen kinderen heeft hij geen trek…”

Glitterpartijtje

Een half jaar geleden gaf de oudste dochter van Carlijn en Boudewijn een glitterfeestje. “Dat wilde ze heel graag. Samen maakten we mooie uitnodigingen, deden inkopen en versierden het huis. Op woensdagmiddag liepen er tien meiden mee uit school naar ons huis. Met Boudewijn had ik afgesproken dat hij zou komen helpen, maar puntje bij paaltje heb ik hem de hele middag niet gezien. Hij zat ‘in een lekkere creatieve flow’ en wilde dat niet verstoren. Dat vond hij vele malen belangrijker dan het glitterfeestje van onze dochter. Ik ben inmiddels gewend dat ik alles alleen doe met de kinderen, maar onze dochter heeft haar vader wel gemist.”

Dat doet hij niet

Ook nu we het feestje van onze andere dochter plannen, geeft Boudewijn niet thuis. “Hij heeft nu vooraf laten weten dat hij er niet bij zal zijn. Volgens hem is het saai en slaat zo’n feestje nergens op. Alles zou alleen maar draaien om cadeautjes en zo veel mogelijk snoep. Inzien dat het gaat om een leuke middag voor onze jarige dochter kan hij niet. En iets doen voor een ander waar hij het nut of plezier niet van inziet? Dat doet hij niet. Zelfs niet voor zijn eigen kinderen.”

Niet eerlijk tegen de kinderen

Regelmatig vragen de kinderen aan Carlijn waarom papa niet bij hun partijtje, ouderavond of afzwemmen is. “Dan sta ik in een flinke spagaat. Enerzijds wil ik Boudewijn niet afvallen, maar anderzijds zie ik hoeveel pijn het ze doet. Ik leg uit dat papa een bijzondere man is die de wereld anders ziet. Maar eigenlijk vind ik hem een egoïstische klootzak die alleen maar met zichzelf bezig is. Dat tegen de kinderen zeggen zou ik nooit doen. Ergens denk ik dat Boudewijn en ik het als stel niet zullen halen, maar daar wil ik voor de kinderen nu nog wel mijn best voor doen. Het is en blijft hun vader. En wie weet ziet hij ooit in wat zijn afwezigheid met de kinderen doet.”

Afbeelding: Unsplash +

NIENKE: ‘IK ERGER ME MATELOOS AAN HET VERWENDE DOCHTERTJE VAN MIJN VRIENDIN DAT NIKS LUST’
verwende dochtertje vriendin - lust niks

Al jaren komt Nienke haar beste vriendin Ellen op vrijdagavond bij haar eten. “En nu Ellen een dochtertje van 8 heeft, komt ze nog steeds. Was nooit een probleem tot nu: Liv vindt alles wat ik klaarmaak vies en steekt dat niet onder stoelen of banken.”

Nienke en Ellen zijn sinds de basisschool onafscheidelijk. Vriendinnen die elkaar door dik en dun steunen en elkaar oprapen en afstoffen als de één onderuit gaat. “Op mijn ouders na heb ik met niemand zo’n band als met Ellen. Grappend zeg ik wel eens tegen haar: ‘het is jammer dat je geen man bent, anders was ik zo met je getrouwd’.” Na de basisschool gingen de vriendinnen naar de zelfde havo en daarna gingen ze ieder hun eigen gang… LEES VERDER!

Reageer ook