Sinds de moeder van Filipa er niet meer is, woont haar vader voor het eerst in zijn leven alleen. De verandering is groot: jarenlang was hij gewend dat alles vanzelf ging – van schone was tot een opgeruimd huis. Nu moet hij zelf koken, poetsen en zijn zaken op orde houden. “Koken en tuinieren vindt hij leuk,” vertelt Filipa. “Maar schoonmaken en de was doen vindt hij vreselijk. Hij klaagt dat zijn rug pijn doet als hij moet stofzuigen.” Om hem te ontlasten, besloot hij een huishoudelijke hulp in te huren. Via een kennis kwam hij terecht bij Nina, een jonge vrouw van 27. “Ze is onwijs knap, heel vriendelijk en charmant,” zegt Filipa. “Ik snap wel dat mijn vader haar graag om zich heen heeft. Hij vindt het gezellig als ze er is, en dat is hem ook gegund. Alleen… haar werk is gewoon niet goed.”
Huis blijft rommelig
Filipa komt regelmatig bij haar vader over de vloer en merkt dat het huis niet de verzorgde uitstraling heeft die ze gewend was. “Onder de bank ligt stof, de kastjes zijn een rommeltje, en het bed is half opgemaakt. Soms zie ik zelfs nog een dweil staan van de vorige week. Dat zou mijn moeder vreselijk hebben gevonden,” zegt ze zacht. “En dat terwijl Nina twee ochtenden per week komt. Dan verwacht je toch dat het huis er netjes bij ligt.” Volgens Filipa betaalt haar vader ruim voor de hulp. “Hij geeft er best veel geld aan uit, dus dan moet het ook goed gebeuren. Het gaat mij niet om geld, maar om kwaliteit. Als iemand zegt dat ze schoonmaakt, moet dat ook echt gebeuren.”
Verdedigt haar met hand en tand
Toch is elke poging van Filipa om het onderwerp aan te kaarten, een gevoelig gesprek. “Ik heb het een paar keer voorzichtig genoemd. Dan zeg ik iets als: ‘Pap, het lijkt wel alsof de kastjes nog niet zijn afgenomen,’ of ‘Misschien kun je haar even vragen beter te stofzuigen.’ Maar dan reageert hij gelijk defensief. ‘Nina doet het prima!’ zegt hij dan. ‘Ze werkt hard, en ik ben blij met haar.’” Volgens Filipa is haar vader niet blind voor de situatie, maar wil hij haar niet kwijt. “Ik denk dat hij haar gezelschap belangrijker vindt dan een brandschoon huis. Ze kletsen wat, drinken samen koffie, en ze lacht om zijn grapjes. Het doet hem goed om iemand te hebben die aandacht voor hem heeft. Sinds hij alleen is, lijkt hij weer wat vrolijker. Dus ergens begrijp ik hem wel.”
Wil niet de zeurende dochter zijn
Toch wringt het. “Het voelt dubbel. Aan de ene kant ben ik blij dat hij iemand heeft die hem een beetje opvrolijkt. Aan de andere kant wil ik ook dat hij waar krijgt voor zijn geld. En eerlijk is eerlijk, ik vind het ook een beetje ongemakkelijk. Een jonge vrouw van 27 die twee keer per week bij mijn vader van bijna tachtig over de vloer komt… ik vertrouw haar bedoelingen wel, maar ik weet niet of hij altijd objectief is.” Filipa vertelt dat ze haar zorgen soms met haar broer deelt. “Hij lacht er meestal om en zegt: ‘Laat die man toch genieten.’ Misschien heeft hij gelijk. Mijn vader is geen jongen meer, en als hij blij wordt van een gezellige hulp, wie ben ik dan om daar wat van te zeggen? Maar ik wil gewoon niet dat hij wordt misbruikt of te goedgelovig is.”
Als mijn moeder
Filipa glimlacht even: “Misschien ben ik te veel als mijn moeder – perfectionistisch en netjes. Voor haar moest alles glanzen. Mijn vader is gewoon blij als hij een gezellig praatje heeft en het aanrecht niet plakt. Misschien is dat genoeg voor hem.” Toch blijft ze het lastig vinden om haar mond te houden. “Elke keer als ik onder de bank kijk en het stof zie liggen, moet ik even slikken. Maar als ik hem dan zie lachen omdat Nina weer een grapje maakt, denk ik: laat maar. Schoon is fijn, maar gelukkig zijn is belangrijker.”
Afbeelding: Freepik
Petra van Dorp -
Niet jouw geld, niet jouw huis, niet jouw leven. Bemoei je er niet mee en zolang die stofjes onder de bank je vader geen astma-aanval bezorgen, maakt het ook niets uit. Ik zou me meer zorgen maken over je vaders testament. Hij zal de eerste niet zijn die zijn vrolijke, lieve huishoudelijke hulp er met een vet legaat in heeft gezet, en dan heb jij het nakijken. Zo’n tachtigjarige vindt het wel leuk, zo’n lekker jong ding om hem heen. En zij vindt het ook leuk – weinig werk, beetje grapjes maken, vet verdienen en in de erfenis delen ook nog, met een beetje geluk.