Ook al hebben de twee zussen veel met elkaar meegemaakt, ze hebben nu weer goed contact. Ze zijn allebei gestopt met werken en hebben meer tijd voor elkaar door overdag af te spreken. Femke: “Maar op sommige momenten heb ik liever niet dat ze hier komt. Zeker niet als ze haar kleinzoon Jayden meeneemt…”
Apetrots
Trots laat Femke haar huis zien. “Samen met mijn man Willem heb ik, nadat onze kinderen uit huis gingen, het huis grondig aangepakt. Wekenlang zaten we in de rommel en dat was soms best even afzien, maar inmiddels ben ik zo blij. We hebben een prachtig nieuwe vloer, ik heb nieuwe gordijnen uitgezocht en we hebben een nieuwe bank. Prachtig is het he? Ja, ik ben supertrots op ons huis en doe er alles aan om het netjes en schoon te houden.”
Ik vergeef je
Maar dat netjes en schoon houden valt niet altijd mee vertelt Femke. “Nee joh, mijn zus Joan is bij ons in de buurt komen wonen. Jarenlang heb ik geen contact met haar gehad. Er is veel gebeurd, ik heb haar veel verweten maar inmiddels heb ik Joan ook kunnen vergeven. Ze is mijn enige zus en ik merkte toen ons contact op een laag pitje stond, dat ik haar soms best miste. Joan en ik hebben besloten het verleden achter ons te laten. Nu mijn zus en haar man Jan in de buurt zijn komen wonen, komt ze regelmatig bij mij op de koffie.”
Een druk jochie
Femke is blij dat haar zus weer in haar leven is en geniet van de koffieochtendjes. “Althans, meestal dan. Soms neemt Joan haar kleinzoon mee. Jayden is vier jaar oud en een ongeleid projectiel. Het is het eerste kleinkind van mijn zus die zo trots als een aap is op het jochie. Snap ik heel goed ondanks dat ik zelf nog geen oma ben.” Waar Femke minder gelukkig van wordt, is dat Jayden tamelijk druk is. “Maar echt druk. Soms word ik zo nerveus van hem. Als hij binnenkomt smijt hij zijn jas op de grond in de gang en rent naar de bank. Hij neemt een aanloop en springt zo, huppekee op de bank.”
Geen ramp toch?
Dat is toch niet zo’n ramp? Voor Femke wel. “Willem en ik hebben gekozen voor een lichte stof omdat dat zo mooi staat in ons huis. Als ik weet dat Joan Jayden meeneemt, leg ik een plaid op onze lichte bank. Maar Jayden trekt dat plaid er meteen vanaf en bouwt er een tentje van. Joan vindt dat zo schattig, ‘kijk hem nou spelen, Fem, is het niet enig’ kirt ze dan. Nee dat is helemaal niet enig. Dat monstertje trekt dat kleed eraf, speelt ermee en als hij ermee klaar is, klimt hij weer op de bank. Met zijn schoenen aan. Spaans benauwd krijg ik het ervan.”
Waar heb je ’t over?
Joan vindt dat haar zus zich aanstelt. “Hoewel ik het lastig vond om erover te beginnen, ben ik op aanraden van Willem toch maar het gesprek met Joan aangegaan. Voorzichtig legde ik uit dat ik trots ben op de nieuwe inrichting en zuinig ben op onze nieuwe spullen. Onzin vindt Joan, een kind moet gewoon kunnen spelen. Waar hebben we het over, we hebben het over spullen. Die kun je vervangen, zo vindt Joan. Dat ik liever niet wil dat haar kleinzoon met zijn schoentjes op onze bank gaat zitten, wuift ze weg. Zoveel loopt hij toch niet buiten? En dan komt er een vlek op de bank, nou dan boen je dat er toch met een schoonmaakspulletje weer uit?”
Hij negeert haar
Moedeloos wordt Femke van haar zus. Ze wil maar niet begrijpen dat Femke en Willem voorzichtig omgaan met hun nieuwe inrichting. “Het ergste vind ik misschien nog wel dat Joan haar kleinzoon totaal niet onder controle heeft. Ze roept hem soms wel tot de orde maar Jayden trekt zich helemaal niets van zijn oma aan en negeert alles wat ze zegt. Ik opperde laatst dat het misschien een idee was om Jayden even op een stoeltje in de gang te zetten om hem even na te laten denken. Barbaars vond ze mij, je kon wel zien dat ik geen kleinkinderen had. Nee, maar ik heb wel een zoon en een dochter opgevoed.”
Als hij maar niet meekomt
Femke ziet er echt tegenop als haar zus met het ventje op de koffie komt. “Willem vindt dat ik gewoon eerlijk moet zijn en mijn zus moet zeggen dat Jayden niet meer welkom is. Dat hij niet luistert en misschien wel onze nieuwe spullen vernielt. Ik snap dat Willem me dat adviseert maar ik kan er zo weinig mee. Ik ben juist zo blij dat ik weer een beetje contact heb met mijn zus en ik wil onze net weer goede relatie niet op het spel zetten. Maar ik kan niet de geit en de kool sparen, ik moet iets doen want zo gaat het niet meer.”
Wat vind jij? Kan Femke haar zus vragen om niet meer met Jayden te komen? Of denk je dat de relatie tussen de zussen dan een buts oploopt? Snap je dat Femke met samengeknepen billen op de bank zit als Jayden er is? Het zijn toch maar spullen? We zijn heel benieuwd wat jij Femke adviseert. Praat mee in de comments onder dit artikel.
Roo -
Je hebt groot gelijk, zo’n kind dat zich niet kan aanpassen en niet kan luisteren zou ik ook absoluut niet toelaten in mijn huis.