fb
Damespraatjes Damespraatjes

Esther: “Mijn kleinzoon wil niet bij mij logeren”

Mijn kleinzoon wil niet bij mij logeren

Geweldig vond Esther het dat ze jong oma werd. “Ik was 20 toen ik mijn dochter Stella kreeg en mijn dochter was 20 toen ze haar zoontje kreeg. Als ik mijn kleinzoon Damian kwam ophalen op school, waren er altijd wel mensen die dachten dat ik zijn moeder was. Dat is een beetje gek natuurlijk, maar het zegt veel over mijn vitale uitstraling van toen. Tegenwoordig is dat wel anders. Sinds het heengaan van mijn man Hein is alles anders… En tot overmaat van ramp wil Damian niet meer bij me komen logeren.”

Eenzaam

Esther is nu vijf jaar alleen en heeft het daar nog steeds moeilijk mee. “Ik ben 52 jaar en dus een relatief jonge weduwe. Al mijn vriendinnen zijn nog samen met hun man en staan vol in het leven. Ze maken leuke reisjes samen, hebben gezamenlijke hobby’s en zitten ’s avonds naast elkaar op de bank. Ik voel me vaak eenzaam en verlang dan enorm terug naar de tijd waarin Hein er nog was. Heus, we hadden onze problemen. Maar puntje bij paaltje was Hein de man met wie ik oud wilde worden.”

Leeg kamertje

Een groot lichtpunt voor Esther is haar dochter Stella. “Stella is zo lief! Ze mist haar vader ook enorm, maar zet haar verdriet altijd op de tweede plek. Ze belt me elke dag en komt een paar keer per week op de koffie. Vijf jaar geleden deed ze dat meestal met Damian. Dat jochie vond het heerlijk bij ons. Hij speelde altijd met Hein en logeerde hier elke week. Hij had zelfs zijn eigen kamertje hier en voelde zich helemaal thuis. Helaas staat zijn kamertje al jaren leeg.”

Niet logeren

Sinds het wegvallen van opa Hein heeft Damian niet meer bij Esther gelogeerd. “In het begin was het te zwaar voor mij. Ik was zo verdrietig dat ik het niet verantwoord vond om alleen met Damian te zijn. Hij wilde wel heel graag komen logeren, maar ik vond het niet verstandig. Hij was toen pas zeven en dan heb je niks aan een oma die de hele tijd op de bank zit te huilen. Ik was niet op mijn best en dat wilde ik koste wat kost bij hem weghouden.”

Hij wilde niet

Maar ook wanneer Esther weer een beetje opkrabbelt en graag wil dat Damian komt logeren, komt hij niet. “Hij wilde niet. Reden? Hij vond het maar saai zonder opa en had er geen zin in. Stella en ik zeiden tegen elkaar dat hij vast gewoon wat tijd nodig had om het allemaal te verwerken. Maar ook een jaar later hield Damian voet bij stuk: hij wilde niet bij oma Esther logeren.”

Zie hem nauwelijks

Inmiddels is Damian 12 jaar en ziet Esther hem nauwelijks meer. “Hij gaat zijn eigen gang en is veel op pad. Waar hij vroeger nog weleens meekwam met zijn moeder als ze hier langs kwam, is hij nu met zijn vrienden aan het voetballen. En als ik bij Stella thuis ben, zit hij op zijn kamer aan zijn huiswerk of te gamen. Ik krijg slecht contact met hem en dat vind ik heel moeilijk.”

Moet het me niet aantrekken

Al meerdere keren heeft Esther bij Stella aangekaart dat ze het verdrietig vindt dat ze Damian nauwelijks nog ziet of spreekt. “Zij zegt dat ik het me niet moet aantrekken en dat dit bij al zijn leeftijdsgenoten zo gaat. ‘Ik zie hem al nauwelijks, zijn wereld draait om zijn vrienden, voetbal en school. Dat is ook hoe het hoort op die leeftijd’, zegt Stella dan. Maar ik heb daar natuurlijk mijn kleinzoon niet mee terug.”

Spijt

Ergens baalt Esther ervan dat ze Damian vijf jaar geleden niet gewoon heeft laten logeren. “Ja, ik was verdrietig, maar als hij er was voelde ik me altijd snel beter. Ik heb het gevoel dat er toen een breuk in onze relatie is ontstaan. Daar heb ik zo veel spijt van. Als ik hem toen gewoon bij mij had gelaten, dan was het misschien niet zo gelopen allemaal. Ik mis mijn lieve jochie zo en zou er alles aan doen om terug in de tijd te kunnen…”

Afbeelding boven artikel: Unsplash+

Volg jij ons al?

Facebook Instagram Threads Twitter Pinterest TikTok Newsletter

5 reacties

sandra -

Hoi Fiene, dank je wel weer voor je mooie en opbouwende advies aan Esther. Ik heb je berichtje dat was afgebroken verwijderd. Liefs en nog een fijne avond van Damespraatjes ❤️

Fiene -

Beste meiden, mag mijn eerste berichtje weg? was al geplaatst terwijl ik nog aan het type was.
groetjes Fiene

Fiene -

Lieve Esther,
Gecondoleerd! wat naar van je partner.
Wat ik uit het verhaal begrijp is dat je eigenlijk alleen maar thuis zit en niet gezellig op pad gaat met je vriendinnen. Je bent somber en blijft erin hangen.
je hangt ook erg aan jouw dochter (wat niet altijd erg is) maar wel misschien een druk aan Stella kan geven. Je bent blij dat Stella haar verdriet opzij zet voor jou, ik vind dat persoonlijk egoïstisch.
Stella heeft haar vader verloren en ook zij moet kunnen rouwen en niet alleen druk om jou maken. Daarnaast heeft Stella een gezin waar ze voor moet zorgen misschien nog een grote prioriteit is. Wat ik dus opmaak is dat iedereen zich eigenlijk naar jou moet schikken maar jij eigenlijk naar niemand omdat je nog zo in het negatieve zit.
Ik maak dit persoonlijk ook mee en het is best heftig als iemand zo is en niet kan opbrengen om leuke dingen te doen en te genieten van het momenten met familie en sociale kringen.
Beste Esther, ondanks je verdriet over je man, probeer toch mooie herinneringen te maken met jouw familie en je vriendinnen. Je mag zeker verdrietig zijn maar je hebt een mooie familie met een lieve dochter en leuke kleinzoon (die nu even in een leeftijd zit dat hij zichzelf aan het ontdekken is) en ik denk dat jouw vriendinnen het ook leuk zullen vinden als je eens vraagt om erop uit te gaan. Het verdriet gaat nooit meer weg maar de herinneringen blijven en er valt nog zoveel te ondernemen en te doen. ik wens je veel sterkte (zeker met de feestdagen) en alle goeds

Joris -

Vervelend natuurlijk, maar hij vond wijlen je man gezelliger dan jou alleen. Misschien kun je daar iets mee. Je hebt geen recht op een logerende kleinzoon.

Petra van Dorp -

Dat lieve jochie is een hardcore puber geworden en met wensen dat het weer zoals vroeger was, kom je nergens mee. Heeft jouw dochter nooit gepuberd? Hij geeft heel goed aan dat hij het zonder zijn opa niet leuk vindt. Keihard, maar wel eerlijk. Je kunt of blijven hangen in het verleden en verlangen naar dat jochie van toen, dat komt nooit meer terug, of je kunt vooruit gaan kijken en andere bezigheden zoeken. Zadel je kleinzoon niet op met je eenzaamheid, hoe verdrietig ook. Ga naar een rouwgroup. Ga naar buiten. Zoek een hobby, een sport. Als je nog zo jong bent, werk aan je conditie en gezondheid. Het is helemaal niet erg om alleen te zijn. Je kunt alles doen waar je zelf zin in hebt, het uitproberen van de gekste hobbies, bezigheden, bezoeken van alles wat je maar aanspreekt… en wie weet wie je dan ontmoet! Hang jezelf niet zo op aan je kleinzoon. Het is niemands fout, het is nu eenmaal zo gelopen. Maar je kunt bij de pakken neer blijven zitten en grienen, of je kunt iets van je leven maken. Ik hoop dat je voor het laatste kiest.

Reageer ook