Aanvankelijk zag Elvira niet dat haar dochtertje met lood in haar schoenen naar school ging. Van een vrolijk spring-in-‘t-veld is Cato veranderd in een stil verdrietig meisje. Oorzaak: juf Doris. Een strenge zij-instroomster waarmee Cato het niet kan vinden. “Ik wil haar in de andere groep 6 laten plaatsen, maar mijn man wil daar niets van weten.”
“Cato is een heel blij, nieuwsgierig en creatief kind. Tot nu toe had ze het altijd prima naar haar zin op school. En daarvoor ook op de crèche waar ze met veel plezier naar toe ging en lief speelde met andere kindjes.” In groep 6 kreeg Cato les van Yasmina, een geduldige en opgewekte juf. “Cato is dol op Yasmina, ze kan het goed met haar vinden. Maar de juf is nu met zwangerschapsverlof en wordt vervangen door Doris, een juf die er heel andere ideeën op nahoudt. Ze is streng en vindt dat kinderen zich goed moeten concentreren. De gezellige tafelgroepjes zijn uit elkaar gehaald en de kinderen zitten nu in rijen apart. Zo ongezellig.”
Het leven is niet altijd ‘n feestje
Het bewind van juf Doris doet Cato geen goed. Vanaf het moment dat zij voor de klas staat, mankeert Cato van alles. “’s Ochtends begint het al; mijn meisje wil niet uit bed komen en klaagt over pijn in haar buik. In het begin dacht ik nog dat ze zich inderdaad niet goed voelde, maar gaandeweg kwam ik erachter dat het met school te maken had. Ze eet slecht en is verschrikkelijk moe. Ik herkende mijn dochter helemaal niet meer. Toen ik het aankaartte bij mijn man, voelde ik me weinig door hem gesteund. Hij vindt dat onze dochter moet leren om met allerlei verschillende mensen om te gaan. Het leven is volgens hem niet alleen maar een feestje.”
Juist goed die strakke hand
Dat snapt Elvira ook wel, maar het niet overweg kunnen met een juf die vijf dagen voor de klas staat, is voor een kind wel heel lastig. “Ik hoopte dat een gesprek met de directeur van de school de oplossing zou bieden, maar niets is minder waar. Hij verdedigde juf Doris en vond het juist wel goed dat er weer iemand was die normen en waarden hoog in het vaandel heeft staan. Hij vertelde me dat ze een zij-instroomster is, dat ze voordat ze juf werd een heel hoge functie in het bedrijfsleven had. Dat verbaast me niet, vandaar die strakke hand.”
Lees ook: Hoeveel koppen gemberthee mag je per dag drinken?
Daar ben ik weer
Elvira laat zich niet afschepen door de directeur en staat een week later weer voor zijn bureau. “Ik had het opeens bedacht. Op school zijn er twee groepen 6 en Cato vindt de meester die de andere groep lesgeeft leuk. Ik dacht: als ze kan worden overgeplaatst naar de andere groep, dan is het probleem opgelost. Hoe moeilijk kan het zijn?” Nou, heel moeilijk. Want de schooldirecteur piekert er niet over. Net als Elvira haar man is hij van mening dat kinderen moeten leren om om te gaan met verschillende mensen. In het grote mensen leven hebben we het immers ook niet voor het uitkiezen. Natuurlijk is dat zo, maar we hebben het hier over een heel ongelukkig kind dat niet meer graag naar school gaat.”
Slim meisje haalt nu onvoldoendes
Ondertussen bakt Cato er niets van op school. De toetsen die ze moet maken zijn ver beneden haar kunnen maar tellen straks wel mee bij het maken van een keuze voor het middelbaar. “Er wordt op school niet alleen gekeken naar de resultaten in groep 8 maar naar alle resultaten. Cato is een slim meisje maar nu haalt ze onvoldoendes. Ik heb mijn man gevraagd of hij eens wil praten met de directeur, maar dat wil hij niet. Hij vindt het echt een futiliteit en is van mening dat Cato zich maar moet aanpassen en niet zo moet aanstellen.”
Ondertussen kijk Elvira al naar andere scholen. “Ik wil niet dat mijn meisje ten onder gaat aan de manier van lesgeven van een of andere zij-instroomster. Ik vergeef het mezelf nooit als blijkt dat Cato straks helemaal niet meer functioneert. Dat kan toch niet de bedoeling zijn.”
Heb jij ook wel eens problemen gehad met een juf of meester van je kind? Hoe loste je dat op? Vind je dat de schooldirecteur en Elvira’s man gelijk hebben en dat Cato maar moet wennen aan verschillende persoonlijkheden? Of denk je dat Elvira echt wel weet wat goed is voor haar dochter? Praat mee in de comments onder dit artikel.
Anita -
Je wordt er als moeder zo moedeloos van, je voelt gewoon dat het niet goed komt. Zelf heb ik mijn zoon in groep 5 van school gehaald en daar geen moment spijt van gehad. Doe wat je hart en je moederinstinct je ingeeft.